Bazı Tek Yıllık Erodium Taksonlarının Merikarpları Üzerinde Mikromorfolojik İncelemeler - Micromorphological Investigations on Mericarp of Some Annual Taxa of Erodium

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 2, 0 - , 19.12.2015

Dilek Oskay , Özlem Eş

https://doi.org/10.18466/cbujos.92554

Cited By: 2

Öz

Bazı Tek Yıllık Erodium Taksonlarının Merikarpları Üzerinde Mikromorfolojik İncelemeler

Bu çalışmada, Erodium L’Herit cinsi için sistematik çalışmalarda özellikle ayırt edici öneme sahip meyva karakterlerinden merikarp morfolojisi incelenmiştir. Erodium hoefftianum C.A. Meyer, E. botrys (Cav.) Bertol, E. ciconium (L.) L’Hérit, E. malacoides (L.) L’Hérit, E. cicutarium (L.) L’Hérit, sub sp. cicutarium, E. moschatum (L.) L’Hérit taksonlarının merikarp mikromorfolojisi ilk kez bu çalışma ile belirlenmiştir. Erodium cinsine ait bazı taksonlar tüysü tüylü merikarp aristasına sahip iken bu çalışmada incelenen taksonlar tüysü tüylü olmayan merikarp aristasına sahiptir. Bu taksonların merikarp yüzeyinde hem uzun hem kısa kıllar bulunmakta ve bu kıllar boyuna çizgili görünümdedir. E. ciconium’ un merikarp yüzeyinde dik ve uzun kıllar bulunurken diğer beş taksonun merikarp yüzeyindeki kıllar yatık durumdadır. E. hoefftianum, E. botrys, E. malacoides, E. moschatum, E. cicutarium sub.sp. cicutarium merikarp gövdesinde pörsümüş papillalı yüzey ornamentasyonuna sahiptir. E. ciconium ise merikarp gövdesinde çukurcuklu yüzey ornamentasyonuna sahiptir. E. hoefftianum ve E. ciconium yalnızca merikarp çukuruna sahip iken E. botrys merikarp çukurunun alt kısmında derin iki oluğa, E. malacoides ve E. moschatum merikarp çukurunun aşağısında derin bir oluğa, E. cicutarium sub.sp. cicutarium ise merikarp çukurunun aşağısında sığ bir oluğa sahiptir.

Micromorphological Investigations on Mericarp of Some Annual Taxa of Erodium

In this study, mericarp morphology of Erodium L’Herit genus investigated for fruit characters are especially diagnostic value for systematic studies. The mericarp micromorphology of Erodium hoefftianum C.A. Meyer, E. botrys (Cav.) Bertol, E. ciconium (L.) L’Hérit, E. malacoides (L.) L’Hérit, E. cicutarium (L.) L’Hérit, sub sp. cicutarium, E. moschatum (L.) L’Hérit taxa were determinated for the first time. Some species of Erodium have plumose mericarp awns, whereas these species display non-plumose awns. Mericarp surface of these taxa were found both short and long bristles and these bristles have nearly semicircular rim surrounding each bristle. E. ciconium mericarps display with short and long bristles vertical on mericarp bodies, whereas both long and short bristles adpressed-setose were found other five species. E. hoefftianum, E. botrys, E. malacoides, E. cicutarium sub sp. cicutarium, E. moschatum have sloped papillose surface ornamentation on the mericarp body. E. ciconium has foveate surface ornamentation on the mericarp body. E. botrys mericarps have one pit and two deep furrows, E. malacoides and E. moschatum mericarps have one pit and one furrow, E. cicutarium sub.sp. cicutarium mericarps have one pit and one shallow furrow whereas E. hoefftianum and E. ciconium were found only one pit.

 

Anahtar Kelimeler

Erodium, Geraniaceae, Merikarp, Mikromorfoloji, SEM, Türkiye / Erodium, Geraniaceae, Mericarp, Micromorphology, SEM, Turkey.

Kaynakça

• Takhtajan, A. Diversity and Classification of Flowering Plants, Columbia Univ. Press, New York, 1997.
• Aldasoro, J.J.; Navarro, C.; Vargas, P.; Sa´Ez, L.L.; Aedo, C. California, A New Genus of Geraniaceae Endemic to the Southwest of North America, Anales del Jardin Botanico de Madrid. 2002; 59, 209–216.
• Fiz, O.; Vargas, P.; Alarcon, M.L.; Aldasoro J.J. Phylogenetic Relationships and Evolution in Erodium (Geraniaceae) Based on trnL-trnF Sequences, Systematic Botany. 2006; 31, 739–763.
• Guittonneau, G.G. Taxonomy, Ecology and Phylogeny of Genus Erodium L’Her. in the Mediterranean Region. In Vorster, P. (ed.), Proceedings of the International Geraniaceae Symposium, Stellenbosch, South Africa, 71–91, 1990.
• Messing, S.; Byrne. R. Premission Invasion of Erodium cicutarium in California, Journal of Biogeography. 1998; 25, 757–762.
• Davis, P.H. Flora of Turkey and East Egean Islands, 2: 475–487. Edinburgh Univ. Press, Edinburgh, UK., 1967.
• Davis, P.H. Flora of Turkey and East Egean Islands, 10: 105–106. Edinburgh Univ. Press, Edinburgh, UK., 1988.
• Güner, A.; Özhatay, N.; Ekim, T.; Başer, K. H. C. (Eds.) Flora of Turkey and East Eagean Islands, 11: 74–75. Edinburgh Univ. Press, Edinburgh, UK., 2000.
• Yıldırımlı, Ş.; Doğru-Koca, A. A new species from Turkey, Erodium aytacii Yıldırımlı & A. Doğru-Koca (Geraniaceae), Ot Sistematik Botanik Dergisi. 2004; 11, 1–6.
• Ekim, T.; Koyuncu, M.; Vural, M.; Duman, H.; Aytaç, Z.; Adıgüzel, N. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı, Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara, 2000.
• El Hadidi, M.N.; Fayed, A.A.; El Naggar, S.M. Systematic Revision of Erodium (Geraniaceae) in Egypt, Plant Systematics and Evolution. 1984; 144, 307–314.
• El-Oqlah, A. A. A revision of the genus Erodium L’He´ritier in the Middle East,Feddes Repertorium. 1989; 100, 3–4.
• Coşkunçelebi, K.; Terzioğlu, S.; Karaköse, M.; Güzel, M.E. Contributions to The Description and Molecular Properties of Erodium hendrikii Alpınar (Geraniaceae), Endemic to Turkey, Turkish Journal of Botany. 2012; 36, 455-461.