Etik Liderlik Tarzı, Duyarsızlaşma ve Demografik Özellikler Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma

Yıl 2015, Cilt: 13 Sayı: 2, 137 - 150, 03.07.2015

Yrd. Doç. Dr. Altan Ayan

https://doi.org/10.18026/cbusos.48292

Cited By: 1

Öz

Çalışmada öncelikle etik liderlik tarzı ve duyarsızlaşma açıklanmıştır. Daha sonra etik liderlik tarzı, duyarsızlaşma ve demografik özellikler arasındaki ilişkiler bankacılık sektöründe araştırılmıştır. Çalışmada etik liderlik tarzının olumlu etkileri bankacılık sektöründe araştırılmaktadır. Araştırmanın amacı bankacılık sektöründe etik liderlik tarzının duyarsızlaşmaya etki edip etmediğini belirlemektir. Ayrıca demografik özelliklerin duyarsızlaşmaya etkisi incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi Edirne’deki bankacılık sektörü çalışanlarıdır. Bu kapsamda 110 kişiden veriler toplanmıştır. Frekans analizi, faktör analizi ve güvenirlik testleri, basit doğrusal regresyon testi, kolmogorov-smirnov normal dağılım testi, t-testi ve tek yönlü varyans analizi yapılmıştır. Sonuç olarak etik liderlik tarzının duyarsızlaşma üzerine negatif yönlü anlamlı bir etkisi olduğu ve 22-29 yaş grubundaki işgörenlerin duyarsızlaşmalarının diğer yaş gruplarından yüksek olduğu gözlenmiştir. Sonuç itibarıyla bu araştırmanın bazı kısıtlarının mevcut olduğu ifade edilmiş ve gelecekte araştırma yapacaklara öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Etik Liderlik, Duyarsızlaşma, Bankacılık Sektörü

Kaynakça

• AMIGO, I., ASENSIO, E., MENEN, I., REDONDO, S. ve LEDESMA, J.A. (2014), “Working in Direct Contact with the Public as a Predictor of Burnout in the Banking Sector”, Psicothema, Vol.26, No.2, ss. 222- 226.
• BAUMAN, D.C. (2013), “Leadership and the Three Faces of Integrity”, The Leadership Quarterly, 24, ss.414-426.
• BIANCHI, R., SCHONFELD, I.S. ve LAURENT, E. (2015), “Interpersonal Rejection Sensitivity Predicts Burnout: A Prospective Study”, Personality and Individual Differences, 75, ss.216-219.
• BOUCKENOOGHE, D., ZAFAR, A. ve RAJA, U. (2015), “How Ethical Leadership Shapes Employees’ Job Performance: The Mediating Roles of Goal Congruence and Psychological Capital”, Journal of Business Ethics, 129, ss.251-264.
• BROWN, M. E., TREVIÑO, L. K., & HARRISON, D. A. (2005), “Ethical Leadership: A Social Learning Perspective for Construct Development and Testing”, Organizational Behavior and Human Decision Processes, 97, ss.117- 134.
• BROWN, M.E. ve MITCHELL, M.S. (2010), “Ethical and Unethical Leadership: Exploring New Avenues for Future Research”, Business Ethics Quarterly, 20:4, October, ss.583-616.
• BUDAK, G. ve SÜRGEVİL, O. (2005), “Tükenmişlik ve Tükenmişliği Etkileyen Örgütsel Faktörlerin Analizine İlişkin Akademik Personel Üzerinde Bir Uygulama”, D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt 20, Sayı 2, ss.95-108.
• DEN HARTOG, D.N. ve BELSCHAK, F.D. (2012), “Work Engagement and Machiavellianism in the Ethical Leadership Process”, Journal of Business Ethics, 107, ss.35-47.
• EİSENBEİB, S.A. ve BRODBECK, F. (2014), “Ethical and Unethical Leadership: A Cross-Cultural and Cross-Sectoral Analysis”, Journal of Business Ethics, 122, ss.343-359.
• ERGUN ÖZLER, N.D. (2010), Örgütsel Davranışta Güncel Konular, 1. Baskı, Ekin Basım Yayın, Bursa.
• ERTÜRK, Y.D. (2010), Davranış Bilimleri, 2.Baskı, Kutup Yıldızı Yayınları, İstanbul.
• HACIHASANOĞLU, T. ve KARACA, N. (2014), “Bağımsız Çalışan Muhasebe Meslek Mensuplarının ve Muhasebe Çalışanlarının Tükenmişlik, İş Tatmini ve Stres Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.19, S.4, ss.153-170.
• KACMAR, K.M., ANDREWS, M.C., HARRIS, K.J. ve TEPPER, B.J. (2013), “Ethical Leadership and Subordinate Outcomes: The Mediating Role of Organizational Politics and the Moderating Role of Political Skill”, Journal of Business Ethics, 115, ss.33-44.
• KARACAOĞLU, K. ve ARSLAN, F. (2013), “Çalışanların Algıladıkları Örgütsel Desteğin Tükenmişlik Düzeyleri Üzerine Etkisi: Kayseri İmalat Sanayi Uygulaması”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 15, Sayı 3, ss.457-476.
• KORUKLU, N., FEYZİOĞLU, B., ÖZENOĞLU KİREMİT, H., ALADAĞ, E. (2012), “Öğretmenlerin Tükenmişlik Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), ss.1813-1831.
• LU, X. (2014), “Ethical Leadership and Organizational Citizenship Behavior: The Mediating Roles of Cognitive and Affective Trust”, Social Behavior and Personality, 42(3), ss.379-390.
• LU, C.S. ve LIN, C.C. (2014), “The Effects of Ethical Leadership and Ethical Climate on Employee Ethical Behavior in the International Port Context”, Journal of Business Ethics, 124, ss.209- 223.
• MA, Y., CHENG, W., RIBBENS, B.A. ve ZHOU, J. (2013), “Linking Ethical Leadership to Employee Creativity: Knowledge Sharing and Self-Efficacy As Mediators”, Social Behavior and Personality, 41(9), ss.1409-1420.
• MASLACH, C. (2003), Burnout: The Cost of Caring, Malor Books, Cambridge.
• MAYER, D.M., AQUINO, K., GREENBAUM, R.L. ve KUENZI, M. (2012), “Who Displays Ethical Leadership, and Why Does It Matter? An Examination of Antecedents and Consequences of Ethical Leadership”, Academy of Management Journal, Vol 55, No 1, ss.151- 171.
• ÖZDEVECİOĞLU, M., SUCAN, S. ve AKIN, M. (2014), “Algılanan Örgütsel Adaletin Tükenmişlik Üzerindeki Etkisi: Fiziksel Aktivitelere Katılımın Rolü”, Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, C.6, S.3, ss.137-151.
• ÖZKANAN, A. (2009), “Örgüt İklimi ve Tükenmişlik İlişkisi: Büro Çalışanları Üzerine Bir Alan Araştırması”, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Büro Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.
• SAĞLAM ARI, G. ve ÇINA BAL, E. (2008). “Tükenmişlik Kavramı: Birey ve Örgütler Açısından Önemi”, Yönetim ve Ekonomi, Cilt 15, Sayı 1, ss.131-148.
• SIĞRI, Ü. ve BAŞAR, U. (2015), “Etik Liderliğin İyileştirici Etkisi Üzerine Görgül Bir Araştırma”, 23. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiri Kitabı Cilt-2, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, ss.606-612.
• SOLMUŞ, T. (2004), İş Yaşamında Duygular ve Kişilerarası İlişkiler: Psikoloji Penceresinden İnsan Kaynakları Yönetimi, 1. Baskı, İstanbul.
• TUNA, M., BİRCAN, H., & YEŞİLTAŞ, M. (2012), “Etik liderlik ölçeği’nin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması: Antalya örneği”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26 (2), ss.143-156.
• UĞURLU, C.T. ve ÜSTÜNER, M. (2011), “Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeylerine Yöneticilerinin Etik Liderlik ve Örgütsel Adalet Davranışlarının Etkisi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, ss.434-448.
• YOU, X., HUANG, J., WANG, Y. ve BAO, X. (2015), “Relationships Between Individual-level Factors and Burnout: A Meta-analysis of Chinese Participants”, Personality and Individual Differences, 74, ss.139-145.
• ZHU, Y. (2014), “The Mediating Effects of Managerial Skills on the Relationship Between Managerial Values, Ethical Leadership, and Organizational Reputation”, Journal of Asia-Pacific Business, 15:4, ss.335-359.
• WALUMBWA, F.O., MORRISON, E.W. ve CHRISTENSEN, A.L. (2012). “Ethical Leadership and Group in-role Performance: The Mediating Roles of Group Conscientiousness and Group Voice”, The Leadership Quarterly, 23, ss.953-964.