Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluation of Law No. 6360 in terms of Metropolitan Area and Metropolitan Management in Turkey

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 3, 294 - 306, 24.09.2021
https://doi.org/10.18026/cbayarsos.959856

Öz

Attempts to implement new models are becoming more common in many countries regarding metropolitan area management. In Turkey, on the other hand, various ideas have been put forward in the historical process, and the situation of the metropolitan structure has been on the agenda in recent years and has prepared the ground for some discussions. With the Law No. 6360, new regulations have been made in the local area in Turkey, and changes have occurred in the administrative structure of the provinces, in the financial system, in their participation in local politics, in the provision of services to the local people and in planning. These changes have led to the emergence of a dual structure in the service delivery of local governments. There are both provincial municipalities and metropolitan municipalities based on the provincial administrative boundaries. There have been discussions about the transition to the "unicity" model, which will eliminate the dilemma of the current situation and will be based on the same local government logic throughout the country. For this transition process to take place in a healthy and balanced way, issues such as democratic values, public participation and increasing service quality come to the fore.

Kaynakça

  • Arıkboğa, E. (2013). Geçmişten Geleceğe Büyükşehir Belediye Modeli. Konya: Yerel Politikalar Dergisi, Yıl 1, Sayı 3.
  • Aytaç, F. (1990). Belediye Kanununun Oluşumu Uygulanması ve Değişiklikler, Türk Belediyeciliğinde 60. Yıl Uluslararası Sempozyum, Bildiri ve Tartışmalar. Ankara: Ankara Büyükşehir Belediyesi.
  • Bae, J., Feiock, R. C. (2012). Managing Multiplexity: Coordinating Multiple Services at a Regional Level. State and Local Government Review, 44 (2).
  • Çapar, S., Demir, R. (2017). Türkiye’de Büyükşehir Yapılanması ve 6360 Sayılı Kanuna Uygulayıcıların Bakışı. Türk İdare Dergisi, Sayı, 484.
  • Çelikyay, H. (2014). Değişen Kent Yönetimi ve 6360 Sayılı Büyükşehir Yasası. İstanbul: Seta Analiz, Sayı: 101.
  • Derdiman, R. C. (2012). Türkiye’de Büyükşehir Belediyelerinin ve Bu Belediyelerin Yapılarındaki Yeni Değişikliklerin Anayasaya Uyumu Sorunu. Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 1.
  • Erençin, A. (2005). Büyükşehirlerde Belediyeler Arası İlişkilerin Yenilenen Yapısı. Ankara: Mülkiye Dergisi, Cilt 29, Sayı 246.
  • Ertaş, H. (2016). Türkiye’de Yerel Yönetim Birimlerinin Görev ve Sorumlulukları İle İlgili Mevzuat ve Karşılaştırmalı Analiz. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, Sayı: 11.
  • Eryılmaz, B. (2009). Kamu Yönetimi - Düşünceler, Yapılar, Fonksiyonlar. Ankara: Okutman Yayıncılık
  • Frey, W., Zimmer, Z. (2001). Defining the City, Handbook of Urban Studies. Londra: Sage.
  • Görmez, K. (1993). Türkiye’de Anakent Yönetiminin Sorunları. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt:2, Sayı: 1.
  • Gül, H., Batman, S. (2013). Dünya ve Türkiye Örneklerinde Metropoliten Alan Yönetim Modelleri ve 6360 Sayılı Yasa. Yerel Politikalar Dergisi, Sayı: 3.
  • İnceoğlu, M. (2012). Büyükşehir Planlaması ve Yönetimi, Şehircilik. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Yayın No: 2559.
  • İsbir, E. (2012). Büyükşehir Yönetimi ve Hizmetleri, Kentleşme ve Konut Politikaları. Bülent Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Yayın No: 2559.
  • İzci, F., Turan, M. (2013). Türkiye’de Büyükşehir Belediyesi Sistemi ve 6360 Sayılı Yasa ile Büyükşehir Belediye Sisteminde Meydana Gelen Değişimler. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 18, Sayı 1.
  • Keleş, R. (1985). Türkiye'de Anakent Yönetimi. Ankara: Amme İdaresi Dergisi. Sayı: 18/2.
  • Kıray, M. (1998). Kentleşme Yazıları. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Kübler, D., H. Heinelt. (2005). Metropolitan Governance, Democracy and the Dynamics of Place. Londra-New York: Routledge.
  • Oktay, T. (2016). Metropol Kent Yönetimi Yaklaşımları ve Uygulama Modelleri. Strategic Public Management Journal, Cilt 2, Sayı 4.
  • Özer, M. A., Akçakaya, M. (2014). Yerel Yönetimler - Teorik Boyut. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Özgür, H. (2008). Metropoliten Alanların Yönetimine Kamu Tercihi ve Klasik Yönetim (Metropoliten Reform) Yaklaşımlarının Bakışları. Yerel Siyaset Dergisi, Sayı 30.
  • Soyda, Ö. M., Türk, Ş. Ş. (2012). Yeni Yasal Düzenlemelerle Büyükşehir Belediyesi Olma Kriterleri ve Sınır Tespitinin Değerlendirilmesi. Ankara: 3. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu Bildiri Kitabı.
  • Tekin, Ö. F. (2018). Türkiye’de Büyükşehir Yönetimi ve 6360 Sayılı Yasanın Getirdiği Değişim: Konya Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 55.
  • Tiebout, C. M. (1956). A Pure Theory of Local Expenditures. USA: Journal of Political Economy. Issue, 64.
  • Türel, A., Günay, B. (1987). Ankara Metropoliten Alanında Yerleşme Deseni. Ankara 1985'den 2015'e ODTÜ Şehir ve Bölge Planlama Bölümü Çalışma Grubu. Ankara: Ajans İletişim.
  • Üçer, A. G., Yenigül, S. B., Varol, Ç. (2014). Büyükşehir’den Bütünşehir’e: Yerel Yönetim Politikalarındaki Değişimin Kırsal Alana Etkileri. İdealkent Dergisi, Sayı 12.
  • Yenigül, S. B., Çamur. K. C. (2012). Türkiye'de Metropoliten Alan Yönetimine İlişkin Yasal Düzenlemeler: Ankara Metropoliten Alan İncelemesi. Ankara: 3. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu Bildiri Kitabı.
  • Zengin, O. (2014). Büyükşehir Belediyesi Sisteminin Dönüşümü: Son On Yılın Değerlendirmesi. Ankara: Ankara Barosu Dergisi, Sayı: 2.

Türkiye’de Metropoliten Alan ve Büyükşehir Yönetimi Bakımından 6360 Sayılı Kanunun Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 3, 294 - 306, 24.09.2021
https://doi.org/10.18026/cbayarsos.959856

Öz

Metropoliten alan yönetimiyle ilgili pek çok ülkede yeni model uygulama girişimleri gittikçe yaygınlaşmaktadır. Türkiye’de ise tarihi süreç içinde çeşitli fikirler ortaya konmuş ve son yıllarda metropoliten yapının durumu gündemde yer edinerek birtakım tartışmalara zemin oluşturmuştur. 6360 Sayılı Kanun ile Türkiye’de kapsamlı düzenlemeler yapılmış, illerin yönetim yapısında, mali işleyişinde, yerel siyasete katılımında, planlamada ve hizmet sunumunda değişimler meydana gelmiştir. Bu değişimler, yerel yönetimlerin hizmet sunumunda ikili bir yapının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bir yanda il belediyeleri bulunmakta öte yanda yine il mülki idare sınırlarını kendine temel alan büyükşehir belediyeleri bulunmaktadır. Mevcut durumun içerdiği ikilemi ortadan kaldıracak ve bütün ülkede aynı yerel yönetim mantığını temel alacak “bütünşehir” modeline geçiş tartışmaları yaşanmıştır. Bu geçiş sürecinin sağlıklı ve dengeli bir şekilde gerçekleşmesi için demokratik değerler, halkın katılımı, hizmet kalitesinin yükseltilmesi gibi hususlar ön plana çıkmaktadır.

Kaynakça

  • Arıkboğa, E. (2013). Geçmişten Geleceğe Büyükşehir Belediye Modeli. Konya: Yerel Politikalar Dergisi, Yıl 1, Sayı 3.
  • Aytaç, F. (1990). Belediye Kanununun Oluşumu Uygulanması ve Değişiklikler, Türk Belediyeciliğinde 60. Yıl Uluslararası Sempozyum, Bildiri ve Tartışmalar. Ankara: Ankara Büyükşehir Belediyesi.
  • Bae, J., Feiock, R. C. (2012). Managing Multiplexity: Coordinating Multiple Services at a Regional Level. State and Local Government Review, 44 (2).
  • Çapar, S., Demir, R. (2017). Türkiye’de Büyükşehir Yapılanması ve 6360 Sayılı Kanuna Uygulayıcıların Bakışı. Türk İdare Dergisi, Sayı, 484.
  • Çelikyay, H. (2014). Değişen Kent Yönetimi ve 6360 Sayılı Büyükşehir Yasası. İstanbul: Seta Analiz, Sayı: 101.
  • Derdiman, R. C. (2012). Türkiye’de Büyükşehir Belediyelerinin ve Bu Belediyelerin Yapılarındaki Yeni Değişikliklerin Anayasaya Uyumu Sorunu. Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 1.
  • Erençin, A. (2005). Büyükşehirlerde Belediyeler Arası İlişkilerin Yenilenen Yapısı. Ankara: Mülkiye Dergisi, Cilt 29, Sayı 246.
  • Ertaş, H. (2016). Türkiye’de Yerel Yönetim Birimlerinin Görev ve Sorumlulukları İle İlgili Mevzuat ve Karşılaştırmalı Analiz. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, Sayı: 11.
  • Eryılmaz, B. (2009). Kamu Yönetimi - Düşünceler, Yapılar, Fonksiyonlar. Ankara: Okutman Yayıncılık
  • Frey, W., Zimmer, Z. (2001). Defining the City, Handbook of Urban Studies. Londra: Sage.
  • Görmez, K. (1993). Türkiye’de Anakent Yönetiminin Sorunları. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt:2, Sayı: 1.
  • Gül, H., Batman, S. (2013). Dünya ve Türkiye Örneklerinde Metropoliten Alan Yönetim Modelleri ve 6360 Sayılı Yasa. Yerel Politikalar Dergisi, Sayı: 3.
  • İnceoğlu, M. (2012). Büyükşehir Planlaması ve Yönetimi, Şehircilik. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Yayın No: 2559.
  • İsbir, E. (2012). Büyükşehir Yönetimi ve Hizmetleri, Kentleşme ve Konut Politikaları. Bülent Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Yayın No: 2559.
  • İzci, F., Turan, M. (2013). Türkiye’de Büyükşehir Belediyesi Sistemi ve 6360 Sayılı Yasa ile Büyükşehir Belediye Sisteminde Meydana Gelen Değişimler. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 18, Sayı 1.
  • Keleş, R. (1985). Türkiye'de Anakent Yönetimi. Ankara: Amme İdaresi Dergisi. Sayı: 18/2.
  • Kıray, M. (1998). Kentleşme Yazıları. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Kübler, D., H. Heinelt. (2005). Metropolitan Governance, Democracy and the Dynamics of Place. Londra-New York: Routledge.
  • Oktay, T. (2016). Metropol Kent Yönetimi Yaklaşımları ve Uygulama Modelleri. Strategic Public Management Journal, Cilt 2, Sayı 4.
  • Özer, M. A., Akçakaya, M. (2014). Yerel Yönetimler - Teorik Boyut. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Özgür, H. (2008). Metropoliten Alanların Yönetimine Kamu Tercihi ve Klasik Yönetim (Metropoliten Reform) Yaklaşımlarının Bakışları. Yerel Siyaset Dergisi, Sayı 30.
  • Soyda, Ö. M., Türk, Ş. Ş. (2012). Yeni Yasal Düzenlemelerle Büyükşehir Belediyesi Olma Kriterleri ve Sınır Tespitinin Değerlendirilmesi. Ankara: 3. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu Bildiri Kitabı.
  • Tekin, Ö. F. (2018). Türkiye’de Büyükşehir Yönetimi ve 6360 Sayılı Yasanın Getirdiği Değişim: Konya Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 55.
  • Tiebout, C. M. (1956). A Pure Theory of Local Expenditures. USA: Journal of Political Economy. Issue, 64.
  • Türel, A., Günay, B. (1987). Ankara Metropoliten Alanında Yerleşme Deseni. Ankara 1985'den 2015'e ODTÜ Şehir ve Bölge Planlama Bölümü Çalışma Grubu. Ankara: Ajans İletişim.
  • Üçer, A. G., Yenigül, S. B., Varol, Ç. (2014). Büyükşehir’den Bütünşehir’e: Yerel Yönetim Politikalarındaki Değişimin Kırsal Alana Etkileri. İdealkent Dergisi, Sayı 12.
  • Yenigül, S. B., Çamur. K. C. (2012). Türkiye'de Metropoliten Alan Yönetimine İlişkin Yasal Düzenlemeler: Ankara Metropoliten Alan İncelemesi. Ankara: 3. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu Bildiri Kitabı.
  • Zengin, O. (2014). Büyükşehir Belediyesi Sisteminin Dönüşümü: Son On Yılın Değerlendirmesi. Ankara: Ankara Barosu Dergisi, Sayı: 2.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Beşeri Bilimler Sayısı
Yazarlar

Namık Kemal Öztürk

Eren Tozak 0000-0003-4700-7034

Yayımlanma Tarihi 24 Eylül 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 19 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Öztürk, N. K., & Tozak, E. (2021). Türkiye’de Metropoliten Alan ve Büyükşehir Yönetimi Bakımından 6360 Sayılı Kanunun Değerlendirilmesi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(3), 294-306. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.959856