Social Policy Practices of Municipalities within the Context of Social State: The Case of Manisa Metropolitan Municipality

Yıl 2022, 30. Yıl Özel Sayısı, 321 - 341, 28.07.2022

İsmail Başaran , Ahmet Uçar

https://doi.org/10.18026/cbayarsos.1136321

Öz

Having executive and fiscal autonomies, municipalities are public law corporations established primarily for fulfilling inhabitants’ and communities’ needs living within the borders of particular municipal setting. The decision-making bodies of the municipalities are constituted through election. Municipalities that execute social policies in a local level successfully are often explored through the concept of “social municipalism” in the literature. Municipalities with social municipalism orientations offer various social services and programs to manage and eliminate communities’ challenges pertaining to housing, education, health, poverty, unemployment and environment. Disadvantaged groups such as women, children, youth, elderlies and people with disabilities are especially given primary importance by the municipal administrations with social municipalism agendas. Significant developments can be observed in Turkey at recent times as far as social municipalism is considered. Hence, one of the main purposes of this study is to present social municipalism as a concept and showcase the best practices in this regard. Then, the study will move to demonstrate and analyze Manisa Metropolitan Municipality’s services that can be considered within the framework of social municipalism.

Anahtar Kelimeler

Social State

Sosyal Devlet Bağlamında Belediyelerin Sosyal Politika Uygulamaları: Manisa Büyükşehir Belediyesi Örneği

Öz

Yürütme açısından ve mali açıdan özerkliğe sahip olan belediyeler, öncelikle belirli belediye sınırları içinde yaşayan sakinlerin ve toplulukların ihtiyaçlarını karşılamak için kurulmuş kamu hukukuna tabi kurumlardır. Belediyelerin karar organları seçim yoluyla oluşturulur. Sosyal politikaları yerel düzeyde başarıyla yürüten belediyeler literatürde genellikle "sosyal belediyecilik" kavramıyla araştırılmaktadır. Sosyal belediyecilik odaklı belediyeler, toplulukların barınma, eğitim, sağlık, yoksulluk, işsizlik ve çevre ile ilgili sorunlarını yönetmek ve ortadan kaldırmak için çeşitli sosyal hizmetler ve programlar sunmaktadır. Sosyal belediyeciliği uygulamaya alan belediye idareleri kadınlar, çocuklar, gençler, yaşlılar ve engellilerden oluşan dezavantajlı guruplara özellikle daha fazla önem vermektedirler. Türkiye'de son zamanlarda sosyal belediyecilik alanında önemli gelişmeler gözlenebilmektedir. Dolayısıyla bu çalışmanın temel amaçlarından biri sosyal belediyeciliği bir kavram olarak sunmak ve bu konuda en iyi uygulamaları sergilemektir. Çalışma daha sonra Manisa Büyükşehir Belediyesi'nin sosyal belediyecilik çerçevesinde değerlendirilebilecek hizmetlerini ortaya koymaya ve analiz etmeye geçecektir.

Anahtar Kelimeler

SOSYAL DEVLET, SOSYAL BELEDİYECİLİK, BELEDİYE HİZMETLERİ, MANİSA BÜYÜKSEHİR BELEDİYESİ

Kaynakça

• ASLAN, Ş., UYAR, S. VE GÜZEL, Ş. (2018). “Evde Sağlık Hizmetleri Uygulamasında Türkiye”, Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi, (1), 45-56.
• ATEŞ, H. (2009). “Sosyal Belediyecilik”, Çerçeve Dergisi, Ocak, ss. 88-95. http://www.musiad.org.tr/contentimages/arastirmalaryayin/pdf/cerceve_dergisi_49.pdf, (Erişim T:14.03.2022).
• ÇELİK, A. (2014). “Sosyal Belediyecilik Anlayışı: Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi Örneği,” Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 16/1 (2014) 1-20.
• DEMİRDİREK, H. ve ŞENER, Ü. (2014). 81 İl İçin Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Karnesi, Tepav, Matsa Basımevi, Ankara.
• ERTEKİN, A. “Türkiye’de Devrimci-Halkçı Yerel Yönetimler ve Sosyal Belediyecilik”, https://www.academia.edu/14626094/T%C3%BCrkiye_de_Sosyal_Belediyecilik_Anlay%C4%B1%C5%9F%C4%B1_ve_Devrimci_Halk%C3%A7%C4%B1_Yerel_Y%C3%B6netimler?auto=download, E.T. 10.03.2022.
• ES, M, (2007). “Kentsel Yoksulluğun Azaltılmasında Sosyal Belediyeciliğin Rolü’’, Yerel Siyaset Dergisi, Cilt:1 Sayı:3, ss.45-52.
• KAR, B. (2007). “Belediyelerin Yoksullukla Mücadeledeki Rolleri ve Gıda Bankacılığı”, Yerel Siyaset Dergisi, Cilt:2 Sayı:13, ss.28
• KESGİN, B. (2012). “Kentsel Yoksulluğa Yönelik Yerinden ve Yerel Müdahale: Sosyal Belediyecilik”, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:26, ss.169-180.
• NEGİZ N. ve UÇAR A. (2017). “A Case Study on The Social Service Activities of The Municipalities: An Evaluation with Swoth Analysis”, In Recent Developments in Socilogy and Social Work, (Eds: Georgeta Rata, MehmetAliİcbay and Hasan Arslan), E-BWN publications.
• PEKTAŞ, E. K. (2010). “Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Uygulamaları ve Temel Sorunlar”, Akademik İncelemeler Dergisi Cilt:5 Sayı:1, ss.4-22.
• KAYA, E., ŞENTÜRK H., DANIŞ O ve ŞİMŞEK S. (2008). Modern Kent Yönetimi-I, Okutan yay, İstanbul.
• OKTAY, T. (2017). “Gençliğe Yönelik Politika ve Uygulamalarda Yerel Yönetimlerin Rolü” MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 6 Sayı: 3 s.309-336.
• SEÇKİNER BİNGÖL, E ve ÖMÜRGÖNÜLŞEN, Uğur. (2018). “Sosyal Belediyecilik Bağlamında Türkiye’de Büyükşehir Belediyelerinin Sosyal Hizmet ve Sosyal Yardım Faaliyetleri”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 27, Sayı 3, s.1-26.
• SEYYAR, A. (2002). Sosyal Siyaset Terimleri (Ansiklopedik Sözlük), Beta Basım Yayım, İstanbul.
• SEZİK, M. (2016). “Türkiye’de Sosyal Belediyeciliğin Gelişimi ve Sorun Alanları,” İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 2, www.inijoss.net ss.171-186.
• ŞATAF, C. (2017). “Türkiye'de Sosyal Belediyecilik Anlayışına Yönelik Genel Bir Değerlendirme”, içinde Yerel Yönetimler Üzerine Seçme Yazılar, (Editörler) Furkan BEŞEL/ Fatih YARDIMCIOĞLU, Beşköprü Yayınları, Sakarya. ŞEMŞİT, S. UÇAR, A. ve YÜKSEL M.A. (2016). “Avrupa Birliği Politikaları Perspektifinden Türkiye’de Belediyelerin Sunduğu Engelli Hizmetleri”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, ICEBSS Özel Sayısı. ss. 205-223.
• TEKELİ, İ., (1991), “Vedat Dalokay‟ın Ardından Belediyecilik Deneyi Üzerine”, Mülkiyeliler Dergisi, C.15, S.131, s. 55-57.
• TOPRAK, D. ve ŞATAF C. (2009). “Türkiye’de Yerel Yönetimler Reformu Çerçevesinde Sosyal Belediyecilik Yaklaşımı,” Sosyal Ve Beşeri Bilimler Dergisi, Cilt 1, Sayı 1, ss.11-24.
• YAY, S. (2014). “Tarihsel Süreçte Türkiye’de Sosyal Devlet”, 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Dergisi, Cilt 3 Sayı 9, ss.147-161.
• YILDIRIM, A. (2014). “Belediyelerin Sosyal Politika Uygulamaları Üzerine Bir Değerlendirme: Malatya Belediyesi Örneği”, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 7, Sayı: 17, s.485-509.
• http://www.manisa.bel.tr/Projeler/d19_cocuk-trafik-egitim-parki.aspx
• http://www.manisa.bel.tr/Projeler/d63_cok-amacli-etkinlik-salonlari.aspx
• http://www.milliyet.com.tr/buyuksehir-den-engelsiz-yasam-parki-manisa-yerelhaber-1341120/