ÖZET:
Amaç: Acil
servisler Türkiye nüfusunun üzerinde bir başvuru yükü altındadır. Bu sebeple
acil servislerde hastalara verilen hizmet kalitesindeki düşüş toplumun ciddi
bir kesimini etkileyecektir. Aynı zamanda yüksek başvuru sayıları ciddi bir
mali bir yükü de beraberinde getirecektir. Ayrıca, çalışanlarda meydana gelen
tükenmişlik ve sağlık personeline yönelik şiddet diğer önemli olaylardır. Bu ve
benzer nedenler ele alındığında ‘Acil servis yoğunluğu’ ciddi bir halk sağlığı
sorunu haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı acil tıp kliniğine başvuran ve acil müdahale ihtiyacı olmayan
hastaların gözünden acil servislere bakış açılarını ve aciliyet algısını
değerlendirmek, acil servislerin uygun olmayan kullanımı için analitik bir
değerlendirme yapmaktır. Yöntem; 4
ay boyunca İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma
Hastanesine başvuran, acil müdahale ihtiyacı olmayan, 919 hasta çalışmaya dahil
edilmiştir. Bulgular: Eğitim
durumları incelendiğinde ise, katılımcıların %14,5’inin herhangi bir eğitim
almadıkları görüldü. %7,5’u ilkokul, %7,9 ortaokul, %65,8’i lise,
%4,2’siüniversite düzeyinde eğitim almıştı. Acil servilere başvuruları öncesi
her hangi bir sağlık kuruluşuna başvurular sorgulandığında hastaların
%28.3’ünün başka bir acil servisten hastanemiz acil servisine başvurdukları
görüldü. Hastaların %17’si aile hekimleri tarafından, %28.4’ü polikliniklerden,
%7’si medyadaki bilgilendirmeler sonrasında acil servislere başvurduklarını
ifade ettiler. %15,6’sı herhangi bir değerlendirme gereksinimi duymadan acil
müdahale ihtiyacının olduğunu düşünerek acil servise başvurduklarını
söylediler. Sonuç: Hastaların
aciliyet algısında yanıldıkları ve eğitim düzeyi ne olursa olsun acil
servisleri amaçları dışında kullandıklarını gözlemledik.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Halk Sağlığı, Çevre Sağlığı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |