Hemşirelerin Kanıta Dayalı Hemşirelik Uygulamalarına Yönelik Farkındalık ve Tutumlarının Değerlendirilmesi

Yıl 2020, , 352 - 359, 30.09.2020

Gonca Karataş Baran , Sevcan Atasoy , Sevil Şahin

https://doi.org/10.34087/cbusbed.699410

Cited By: 16

Öz

Amaç: Hemşirelerin kanıta dayalı hemşirelik (KDH) uygulamalarına yönelik farkındalıklarını ve hemşirelere verilen KDH uygulamaları eğitiminin KDH’ye yönelik tutumlarına etkisini değerlendirmektir. Yöntemler:Çalışma Şubat- Mayıs 2018 tarihleri arasında Ankara’da bir Eğitim Araştırma Hastanesi’nde gerçekleştirilen tanımlayıcı ve yarı deneysel tipte bir araştırmadır. Hastane bünyesinde çalışan, hizmet içi eğitim planında yer alan KDH uygulamaları konulu eğitime katılmış ve araştırmaya katılmayı kabul eden hemşireler (n=105) örneklemi oluşturmuştur. Veri toplama formu 4 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde sosyo-demografik özellikler, ikinci bölümde KDH uygulamaları konusunda farkındalık değerlendirme soruları, üçüncü bölümde kanıta dayalı hemşireliğe yönelik tutum ölçeği (eğitim öncesi), dördüncü bölümde bu ölçeğin eğitim sonrası uygulaması yer almaktadır. Verilerin değerlendirilmesinde Wilcoxen Signed Rank Test, Mann-Whitney U Testi ve Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık için p<0,05 kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin yaş ortalaması 37,24±5,75 yıl, çalışma yılı 15,63±6,79 yıl olup, %34.3’ünün lisans mezunu olduğu, %59’unun KDH tanımını bilmediği belirlenmiştir. Hemşirelerin eğitim öncesi ve eğitim sonrası KDHYTÖ puanı arasında anlamlı farklılık saptanmıştır (p=0,000). Sonuç: Bu araştırmada; hemşirelerin KDHYTÖ puanının orta düzeyde olduğu ve KDH konulu eğitim sonrası KDHYTÖ toplam puanının arttığı saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Hemşirelik, Kanıta Dayalı Hemşirelik, Farkındalık, Tutum

Kaynakça

• 1. Kocaman G. Hemşirelikte kanıta dayalı uygulamalar. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 2003,2,61-69.
• 2. Babadağ K, Kara M. Kanıta dayalı hemşirelik ve meslekleşme. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2004,7(2),112-117.
• 3. French P. The development of evidence-based nursing. J Adv Nurse, 1990,30(1),72-8.
• 4. White S. Evidence-based practice and nursing. The new panacea?. British J Nurs, 1997,6(3),175-78.
• 5. Beyea SC, Slattery MJ. Evidence-based practice in nursing: A Guide to Successful Implementation.1 st ed., Marblehead:Healthcare Compliance Company;2006.
• 6. Borbasi S, Jackson D, Lockwood C. Undertaking a clinical audit. Courtney, M.D. (Ed.). Evidence for nursing practice.1 st ed. Sydney, Australia: Elsevier Company; 2005.p.148-67.
• 7. Yurtsever S, Altıok M. Kanıta dayalı uygulamalar ve hemşirelik. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2006, 20(2),159-66.
• 8. Ruzafa-Martinez M, Lopez-Iborra L, Madrigal- Torres M. Attitude towards evidence-based nursing questionnaire: development and psychometric testing in Spanish community nurses. J. Eval. Clin. Pract, 2011,17,664-70.
• 9. Ayhan Y, Kocaman G, Bektaş M. Kanıta Dayalı Hemşireliğe Yönelik Tutum Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 2015,17(2-3),21-35. http://hemarge.org.tr/dergi/sayi/39.
• 10. Yava A, Tosun N, Çiçek H, Yavan T, Terakye G, Hatipoğlu S. Hemşirelerin araştırma sonuçlarını kullanımında engeller ölçeği’nin geçerlilik ve güvenirliği. Gülhane Tıp Derg, 2007,49,72-80.
• 11. Bahar Z, Gözüm S, Beşer A, Çapık C, Kıssal A, Gördes Aydoğdu N, Ersin F. İki farklı bölgedeki üniversite hastanelerinde çalışan hemşirelerin araştırma kullanım engelleri ve etkileyen etmenlerin incelenmesi. DEUHFED, 2015,8(4),232-40.
• 12. Karadaş A, Duran S, Ergün S.He mşirelik öğrencilerinin hemşirelikte araştırma, gelişmelere karşı farkındalık ve tutumları. UHD, 2015,5,1-18. 13. Melnyk B. M., Fineout-Overholt E., Stone P., Ackerman M. Evidence-based practice: the past, the present, and recommendations for the millennium. Pediatric Nursing, 2000,26(1),77-80.
• 14. Dikmen Y, Filiz NY, Tanrıkulu F, Yılmaz D, Kuzgun H. Attitudes of Intensive Care Nurses towards Evidence-Based Nursing. International Journal of Health Sciences and Research, 2018,8,138-43
• 15. Yılmaz D, Düzgün F, Dikmen Y. Hemşirelerin Kanıta Dayalı Hemşireliğe Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. ACU Sağlık Bil Derg, 2018, 10(4),713-719. https://doi.org/10.31067/0.2018.91
• 16. Krugman M. Evidence-based practice. the role of staff development. Journal for Nurses in Staff Development, 2003,19(6),279-287. doi: 10.1097/00124645-200311000-00003.
• 17. McCleary L, Brown GT. Research utilization among pediatric health professionals. Nursing and Health Science, 2002,4(4),163-71. doi: 10.1046/j.1442-2018.2002.00124.x)
• 18. Koehn ML, Lehman K. Nurses’ perceptions of evidence-based nursing practice. Journal of Advanced Nursing, 2008,62,209-15.
• 19. Taş Arslan F, Çelen R. Hemşirelik Öğrencilerinin Kanıta Dayalı Hemşireliğe Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi. Sted, 2018,27(2),99-106.
• 20. McCleary L, Brown GT. Association between nurses’ education about research and their research use. Nurse Educ Today, 2003,23,556-65.
• 21. Özdemir L, Akdemir N. Turkish nurses’ utilization of research evidence in clinical practice and influencing factors. Int Nurs Rev, 2009,56,319-25.
• 22. Melnyk BM, Fineout-Overholt E, Giggleman M, Cruz R. Correlates among cognitive beliefs, EBP implementation, organizational culture, cohesion and job satisfaction in evidence-based practice mentors from a community hospital system. Nursing Outlook, 2010,58,301-8.
• 23. Platin, N. Kanıta Dayalı Hemşirelik Ülkemizde Uygulanamaz: Neden?. I. Uluslararası&VIII. Ulusal Hemşirelik Kongresi, Kongre Kitabı; 2011:23-6.
• 24. Batın G, Akbulut Y. Kanıta dayalı yaklaşım ve sağlık politikası. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 2012,1(2),115-32
• 25. Hunter D J. Relationship Between Evidence and Policy: A Case of Evidence Based Policy or Policy Based Evidence? Public Health, 2009,123(9),583-86.