Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 4, 271 - 276, 31.12.2019
https://doi.org/10.34087/cbusbed.616028

Öz

Amaç: Ilımlı yüzme egzersizine tabi tutulan orta yaş ve yaşlanma sürecine
giren sıçanlarda lenfositlerdeki DNA hasarının comet analizi ile serum IMA’ları
ve TAS, TOS'ları arasındaki ilişkiyi karşılaştırmak.

Yöntem: Yaptığımız çalışmada 32 adet erkek Sprague-Dawley (350-500 gr)
11-12 aylık ve 15-16 ay arası yaşlı sıçanlar kullanıldı. Çalışmada her grupta
8’er adet sıçan olmak üzere 4 grup oluşturuldu. Gruplar; kontrol (K1; 11-12
aylık), Egzersiz (E1; 11-12 aylık), Kontrol (K2; 15-16 aylık), Egzersiz (E2;
15-16 aylık) olarak adlandırılmıştır. Yüzme egzersizi, 30 dk/gün, 5 gün/hafta,
toplam 8 hafta orta dereceli egzersiz eğitimi verildi. Egzersiz eğitimi sonrası
ötenazi yapıldı ve oksidatif strese bağlı DNA kırıklarının tespitinde kullanılacak
olan comet analizi için kan örnekleri toplandı. Serum örneklerinin biyokimyasal
analizleri yapılmak üzere kanlar 10.000 rpm santrifüje edildi.

Bulgular: Comet analizinde E1 –K1 gruplar arasında istatistiksel olarak
anlamlı fark bulundu (p=0,001) ve E1 grubunda comet skoru azaldı. E2-K2
egzersiz grupları arasında da istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p=0,001)
ve E2 grubunda comet skoru azaldı. Egzersiz gruplarına bakıldığında (E1-E2)
istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.005). Serum örneklerinde
ise, IMAR, IMA-Albümin oranı gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı
(p>0.005). Serum TAS, TOS, ISO sonuçlarında egzersiz-2 kontrol-2 arasında
bir fark bulunmuştur (p=0.004) ve egzersiz-2 grubunda antioksidan artışı
kontrol-2 göre artış göstermiştir.







Sonuç: Fiziksel egzersiz
eğitiminin, antioksidan kapasitedeki artışla ilişkili olan lenfositlerdeki DNA
hasarına karşı koruyucu etkileri olduğu gösterildi
. Sonuçlar yaşlanma sürecinde veya orta yaş
süreçlerinde yapılanacak düzenli ılımlı aerobik egzersizin yaşam kalitesinin
artışında etkin olabileceği düşünüldü.  

Kaynakça

  • Referanslar
  • 1. Karasu, Ç, Biyolojik yaşlanma teorileri: oksidatif stresin rolü, Turkiye Klinikleri Journal of Medical Science, 2008, 28, 1-11.
  • 2. Wagner, K.H, Cameron-Smith, D, Wessner, B, Franzke, B, Biomarkers of aging: from function to molecular biology, Nutrients, 2016, 8, 338.
  • 3. Azzu, V, Valencak, T.G, Energy metabolism and ageing in the mouse: a mini-review, Gerontology, 2017, 63, 327-36.
  • 4. Galloza, J, Castillo, B, Micheo, W, Benefits of exercise in the older population, Physical Medicine and Rehabilitation Clinics of North America, 2017, 28, 659-69.
  • 5. Çakır, B, Sıçanlarda orta dereceli yüzme egzersizin akut ve kronik stres yanıtına etkisi, İstanbul Marmara Üniversitesi 2005.
  • 6. Barnes, J.N, Exercise, cognitive function, and aging, Advances in Physiology Education, 2015, 39, 55-62.
  • 7. Emekçi, S, Akut yüzme egzersizi yaptırılan ratlarda timokinon uygulamasinin apoptozis ve DNA hasari üzerine etkisi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, 2016.
  • 8. Pingitore, A, Lima, G.P, Mastorci, F, Quinones, A, Iervasi, G, Vassalle, C, Exercise and oxidative stress: potential effects of antioxidant dietary strategies in sports, Nutrition (Burbank, Los Angeles County, Calif), 2015, 31, 916-22.
  • 9. Roy, D, Quiles, J, Gaze, D.C, Collinson, P, Kaski, J.C, Baxter, G.F, Role of reactive oxygen species on the formation of the novel diagnostic marker ischaemia modified albumin, Heart (British Cardiac Society), 2006, 92, 113-4.
  • 10. Seo, D.Y, Lee, S.R, Kim, N, Ko, K,S, Rhee, B.D, Han, J, Humanized animal exercise model for clinical implication. European Journal Of Physiology, 2014, 466, 1673-87.
  • 11. Collins, A.R, The comet assay for DNA damage and repair: principles, applications, and limitations, Molecular Biotechnology, 2004, 26, 249-61.
  • 12. Correa, M.D.S, Gelaleti, R.B, Bento, G.F, Damasceno, D.C, Peracoli, J.C, DNA damage in Wistar Kyoto rats exercised during pregnancy, Acta Cirurgica Brasileira, 2017, 32, 388-95.
  • 13. Lippi, G, Montagnana, M, Salvagno, G.L, Guidi, G.C, Standardization of ischemia-modified albumin testing: adjustment for serum albumin, Clinical Chemistry And Laboratory Medicine, 2007, 45, 261-2.
  • 14. Erel, O, A novel automated direct measurement method for total antioxidant capacity using a new generation, more stable ABTS radical cation, Clinical Biochemistry, 2004, 37, 277-85.15. Erel, O, A new automated colorimetric method for measuring total oxidant status, Clinical Biochemistry, 2005, 38, 1103-11.
  • 16. Pereira, B.C, Pauli, J.R, Antunes, L.M, de Freitas, E.C, de Almeida, M.R, de Paula Venancio, V, et al, Overtraining is associated with DNA damage in blood and skeletal muscle cells of Swiss mice, BMC Physiology, 2013, 13, 11.
  • 17. Sandri, M, Carraro, U, Podhorska-Okolov, M, Rizzi, C, Arslan, P, Monti, D, et al, Apoptosis, DNA damage and ubiquitin expression in normal and mdx muscle fibers after exercise, FEBS Letters, 1995, 373, 291-5.
  • 18. Selman, C, McLaren ,J.S, Collins, A.R, Duthie, G.G, Speakman, J.R, Antioxidant enzyme activities, lipid peroxidation, and DNA oxidative damage: the effects of short-term voluntary wheel running, Archives of Biochemistry And Biophysics, 2002, 401, 255-61.
  • 19. Soares, J.P, Silva, A.M, Oliveira, M.M, Peixoto, F, Gaivao, I, Mota, M.P, Effects of combined physical exercise training on DNA damage and repair capacity: role of oxidative stress changes, Age (Dordrecht, Netherlands), 2015, 37, 9799.
  • 20. Radak, Z, Naito, H, Kaneko, T, Tahara, S, Nakamoto, H, Takahashi, R, et al, Exercise training decreases DNA damage and increases DNA repair and resistance against oxidative stress of proteins in aged rat skeletal muscle, European Journal of Physiology, 2002, 445, 273-8.
  • 21. Hartmann, A, Plappert, U, Raddatz, K, Grunert-Fuchs, M, Speit, G, Does physical activity induce DNA damage? Mutagenesis, 1994, 9, 269-72.
  • 22. Kocabas, R, Namiduru, E.S, Bagceci, A.M, Erenler, A.K, Karakoc, O, Orkmez, M, et al, The acute effects of interval exercise on oxidative stress and antioxidant status in volleyball players, The Journal Of Sports Medicine And Physical Fitness, 2018, 58, 421-7.
  • 23. Meng, D, Li, P, Huang, X, Jiang, M.H, Cao, X.B. Protective effects of short-term and long-term exercise preconditioning on myocardial injury in rats, Journal Of Applied Physiology, 2017, 33, 531-4.24. Kurban, S, Mehmetoglu, I, Yerlikaya, H.F, Gonen, S, Erdem, S, Effect of chronic regular exercise on serum ischemia-modified albumin levels and oxidative stress in type 2 diabetes mellitus, Endocrine Research, 2011, 36, 116-23.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Tıbbi Fizyoloji
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ülker Tunca 0000-0003-2734-0059

Arzu Yalçın Bu kişi benim 0000-0002-7738-5477

Mustafa Saygın 0000-0003-4925-3503

Hamit Yaşar Ellidağ Bu kişi benim 0000-0002-7511-2547

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Tunca, Ü., Yalçın, A., Saygın, M., Ellidağ, H. Y. (2019). Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(4), 271-276. https://doi.org/10.34087/cbusbed.616028
AMA Tunca Ü, Yalçın A, Saygın M, Ellidağ HY. Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri. CBU-SBED. Aralık 2019;6(4):271-276. doi:10.34087/cbusbed.616028
Chicago Tunca, Ülker, Arzu Yalçın, Mustafa Saygın, ve Hamit Yaşar Ellidağ. “Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri”. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 6, sy. 4 (Aralık 2019): 271-76. https://doi.org/10.34087/cbusbed.616028.
EndNote Tunca Ü, Yalçın A, Saygın M, Ellidağ HY (01 Aralık 2019) Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 6 4 271–276.
IEEE Ü. Tunca, A. Yalçın, M. Saygın, ve H. Y. Ellidağ, “Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri”, CBU-SBED, c. 6, sy. 4, ss. 271–276, 2019, doi: 10.34087/cbusbed.616028.
ISNAD Tunca, Ülker vd. “Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri”. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 6/4 (Aralık 2019), 271-276. https://doi.org/10.34087/cbusbed.616028.
JAMA Tunca Ü, Yalçın A, Saygın M, Ellidağ HY. Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri. CBU-SBED. 2019;6:271–276.
MLA Tunca, Ülker vd. “Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri”. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, c. 6, sy. 4, 2019, ss. 271-6, doi:10.34087/cbusbed.616028.
Vancouver Tunca Ü, Yalçın A, Saygın M, Ellidağ HY. Deneysel Egzersiz Uygulamasının Yaşlılık Sürecinde Etkileri. CBU-SBED. 2019;6(4):271-6.