Relationship Between Attention Deficit Hyperactivity Disorder and Organizational Commitment

Yıl 2019, Cilt: 10 Sayı: 2, 129 - 145, 31.07.2019

Özge Turhan

Öz

The main purpose of
this study is to identify the relationship between attention deficit hyperactivity disorder and
organizational commitment. According
to the aim of the research, data was collected via survey method from 275
employees, 264 of them was appropriate and used in the analysis, who were
working at diverse companies located in İstanbul, as a blue- and white-collar
workers. In this respect, for data analysis, exploratory factor analysis,
correlation and regression analysis were used, and
significant results were obtained. According to the results; there was a
significant negative correlation between ADHD and Affective and Normative Commitment,
and also; ADHD has positive correlation with Continuance Commitment. According
to the regression analysis results, there was no significant relation between hyperactivity and organizational
commitment. T-tests and Anova analysis indicated that, there were significant
differences in demographic variables.

Anahtar Kelimeler

Attention deficit, Hyperactivity Disorder, Organisational Commitment

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki

Öz

Bu çalışmanın temel amacı, dikkat eksikliği
hiperaktivite bozukluğu ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiyi tespit
etmektir. DEHB ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiye yönelik araştırma
İstanbul ilinde faaliyet gösteren çeşitli sektörlerde çalışan mavi ve beyaz
yakalı işgörenlerle gerçekleştirilmiştir. 275 gönüllüden elde edilen verilerden
11 adeti uç veri barındırdığından analizler 264 geçerli anket üzerinden
gerçekleştirilmiştir. Gerçekleştirilen analizler sonucu; dikkat eksikliği
hiperaktivite bozukluğu ile örgütsel bağlılık arasında anlamlı ilişki tespit
edilmiştir. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun alt boyutlarının
örgütsel bağlılığın alt boyutlarından duygusal ve normatif bağlılık ile negatif
yönde anlamlı ilişkisi tespit edilmiştir. Sadece devam bağlılığı ile pozitif
yönlü anlamlı ilişki sergilediği saptanmıştır. Örgütsel bağlılığa alt
boyutların etkisini belirlemek amaçlı gerçekleştirilen regresyon analizi
sonuçları; hiperaktivite alt boyutu ile örgütsel bağlılık arasında anlamlı
ilişki saptanamamıştır. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve örgütsel
bağlılığın alt boyutlarının demografik değişkenlere göre farklılık gösterdiği
tespit edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Dikkat eksikliği, Hiperaktivite bozukluğu, örgütsel bağlılık

Kaynakça

• Adler, L.A., Spencer T. J., Stein M.A., and Newcorn, J.H. (2008) Best practices in adult ADHD: Epidemiology, impairment, and differential diagnosis. CNS Spectr, 13:2-19.Baron, R.M., and Kenny, D.A. (1986). The Moderator-Mediator Variable Distinction in Social Psychological Research: Conceptual, Strategic, and Statistical Considerations. USA, Journal of Personality and Social Psychology, 1173- 1182.Clarke, S. and Kohn H.M.R. (2005) Attention deficit disorder: not just for children. Int Med J, 35:721-725.Dağlı, A., Elçiçek, Z. ve Han, B. (2018) Örgütsel Bağlılık Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Electronic Journal of Social Sciences, 68:1765-1777.De Graaf et al. (2008) The Prevalence and effects of Adult Attention- Deficit/hyperactivity Disorder (ADHD) on the performance of workers: Results from the WHO World Mental Health Survet Initiative. National Institutes of Health, Occup Environ Med., 65(12): 835-842.Doğan S., Öncü, B., Varol-Saraçoğlu, G. ve Küçükgöncü, S. (2009) Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Kendi Bildirim Ölçeği (ASRS-v1.1): Türkçe Formunun Geçerlilik ve Güvenilirliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10:77-87.Eren, E. (2014) Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. Beta Yayıncılık.Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.Güney, S. (2015) Örgütsel Davranış. Nobel Yayıncılık.Greydanus, D.E., Pratt H. D. and Patel D. R. (2007) Attention Deficit Hyperactivity Disorder across the lisfespan. The Child, Adolescent, and Adult Dis Mon, 53:70- 131.Halmøy, A., Fasmer, O. B., Gillberg, C. And Haavik, J. (2009) Occupational Outcome in Adult ADHD: Impact of Symptom Profile, Comorbid Psychiatric Problems, and Treatment, Journal of Attention Disorders, 13: 175-187.Kessle, R.C., Lane, M., Stang P. E. and Van Brunt, D. L., (2009) The Prevalence and Workplace costs of adult attention deficit hyperactivity disorder in large manufacturing firm. Psychological Medicine, 39: 137-147.Kayaalp, L. (2008) Dikkat eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, 147-152.Kılıçoğlu A., Çalık E., Kurt, İ., Karadağ, F., Çelik, N., Yeter, K. ve ark. (2009) Üniversite Öğrencilerinde kendilerinin bildirdikleri dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu belirtilerinin Değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10:88-93.Meyer, J. P., Allen, N. J. and Smith, C. A. (1993) Commitment to organizations and occupations: Extensionand test of a three-component conceptualization. Journal of Applied Psychology. 78:538-551. Michielsen et al. (2012) Prevalence of Attention-Deficit Hyperactivity Disorde in Older Adults in The Netherlands. The British Journal of Psychiatry, 298-305.Orhunbilge, N. (2017) Uygulamalı Regresyon ve Korelasyon Analizi” Ankara: Nobel Yayıncılık.Öner, Ö. Arsev, A.S. (2007) Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu. Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıklarında. İst., Golden Print. 397-421.Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2013) Örgütsel Davranış. Ekin Basım Yay. Dağıtım.Quinn, P.O. (2005) Treating adolescent girls and women with ADHD: Gender-specific issues. J Clin Psychol, 61:579-587. Rickel A.U. and Brown R.T. (2007) Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Children and Adults. Hogrefe Huber Publishers, 1-57.Sabuncuoğlu, Z. ve Vergiliel Tüz, M. (2013) Örgütsel Davranış. Aktüel Yayınları.Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik, Ankara: Seçkin Yayıncılık.Thapar A, Cooper M, Eyre O and Langley K (2016) Practitioner Review: What have we learnt about the causes of ADHD ? J Child Psychol Psychiatry, 54:3–16.Tınaz, D. (2004) Ergen ve Yetişkinde ADHD- Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite bozukluğu. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 195-206.Tufan, A. E., ve Yaluğ İ. (2010). Erişkinlerde Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu: Türkiye Verilerine Dayalı Bir Gözden Geçirme. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11:351-359.Tuğlu, C. ve Öztürk Şahin, Ö. (2010) Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu: Nörobiyoloji, Tanı Sorunları ve Klinik Özellikler. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 2(1):75-116.Uyan, Z. ve ark. (2014). Ergenlerde Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Sıklığının Araştırılması. Konuralp Tıp Dergisi, 6(3):21-26.Uysal Özaslan, T. ve Bilaç Ö. (2015). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Epidemiyolojisi. Türkiye Klinikleri J Child Psychiatry, 1(1) 1-5.Weiss, M., Hetchman L.T. and Weis G. (1999) ADHD in Adults. A Guide to Current Theory, Diagnosis and Treatment, John Hopkins University Pres. Yapıcıoğlu ve ark. (2011). Sivas İl Merkezinde Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunun Yaygınlığı ve Eşlik Eden Eksen-I, Eksen-II Tanıları. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12:117-184.Young J.L. (2007) Grown Up. A Guide to Adolescent and Adult Attention Deficit Hyperctivity Disorder. W.W. Norton & Company Press.