Üniversitelerin İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulama ve Araştırma Merkezleri Üzerine Bir İçerik Analizi

Yıl 2022, Cilt: 1 , 44 - 69, 20.08.2022

Hatice Özdemir , Ramazan Kayabaşı

Öz

Üniversitelerdeki araştırma ve uygulama merkezleri, farklı disiplinlerle çalışmanın bir anlamda kaçınılmaz olduğu bilim dalları için buluşma noktasıdır. İş sağlığı ve güvenliği alanında faaliyet yürüten 30 merkez genel tanımlayıcı özelliklerinin yanı sıra yönetmeliklerinde yer alan “faaliyet alanları” maddesi içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. İlk merkez 2009 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi tarafından kurulmuştur. Merkezlerin %83,3’ü 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun yayınlanmasının ardından kurulmuştur. Merkezi olan üniversitelerin sadece %16,7’sinde iş sağlığı ve güvenliği alanında doktora programı mevcutken %26,7’sinde idari yapılanmalarında iş sağlığı ve güvenliği koordinatörlüğü bulunmaktadır. İçerik analizinde yapılan kodlamalar için Maxqda 2022 nitel veri analizi programı kullanılmıştır. Çalışma sonucunda en yüksek kodlamaya sahip ana kod “Araştırma Faaliyetleri” (f=172), alt kod “diğer kişi, kurum ve kuruluşlarla iş birliği” (f=81)'dir. Bir “işyeri” olan kabul edilen üniversitelerin, iş sağlığı ve güvenliği merkezleri ile yürütebileceği iş sağlığı ve güvenliği hizmetleri her açıdan tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İş Sağlığı ve Güvenliği, Üniversitelerde İSG Organizasyonu, Uygulama ve Araştırma Merkezi, Yükseköğretim Kurumları

Kaynakça

• Alli, B. O. (2008). Fundemantel Principles of Occupational Health and Safety. ILO. Geneva: International Labour Organization (ILO). 07 25, 2017 tarihinde www.ilo.org. adresinden alınmıştır.
• Alvargonzález, D. (2011) Multidisciplinarity, Interdisciplinarity, Transdisciplinarity, and the Sciences, International Studies in the Philosophy of Science, 25:4, 387-403, DOI: 10.1080/02698595.2011.623366
• Alpar, R. (2012). Spor, Sağlık ve Eğitim Bilimlerinden Örneklerle Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik Güvenilirlik. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Aslan, H. (2021, Ekim). İŞGEM’in KOSGEB girişimcilerine sağlamış olduğu hizmetlerin hizmetlerden yararlanan işletmeler açısından MAXQDA ile değerlendirilmesi: Osmaniye İŞGEM örneği. Türk Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(2), s. 115-129. http://tursbad.hku.edu.tr/tr/download/article-file/1914222 adresinden alındı
• Banks, C. (2019, 04 04). Health, Safety, Well-Being and Economic Security Implications of Gig Work: An Interdisciplinary Perspective. www.ilo.org: https://www.ilo.org/safework/events/safeday/33thinkpieces/WCMS_674004/lang--en/index.htm adresinden alındı
• Barbak, A., Burmaoğlu, S., & Esen, M. (2016). Araştırma Üniversitesi Olmak. H. Yalçın, M. Esen, S. Burmaoğlu, & M. F. Sorkun içinde, Bilim Teknoloji ve İnovasyon Çağında Araştırma Üniversitesi Olmak (s. 50-100). Ankara: Pegem Akademi.
• Bentsson, M. (2016). How to plan and perform a qualitative study using content analysis. NursingPlus Open, 8-14.
• Berg, B. L., & Lune, H. (2019). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (A. Arı, Çev.) Eğitim Yayınevi.
• Bilir, N. (2016). İş sağlığı ve güvenliği profili: Türkiye. Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı. https://www.csgb.gov.tr/medias/4578/kitap09.pdf adresinden alındı
• Bryman, A. (2012). Social Research Methods : 4th Edition. Oxford: Oxford University Press.
• Bulduklu, Y. (2019). Eleştirel Çalışmalarda Nitel Araştırma Yöntemi Olarak Gömülü Teori. Kritik İletişim Çalışmaları Dergisi, 1-14.
• Burmaoğlu, S., Sarıtaş, Ö., & Kıdak, L. B. (2016). Uzgörü ve Teknoloji Uzgörüsü. H. Yalçın, M. Esen, S. Burmaoğlu, & M. F. Sorkun içinde, Bilim Teknoloji ve İnovasyon Çağında Araştırma Üniversitesi Olmak (s. 1-16). Ankara: Pegem Akademi.
• Bütün, M., & Demir, S. B. (2014). Nitel Analiz ve Yorumlama. A. Çekiç, & A. Bakla içinde, Michael Quinn Patton: Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri (s. 431-540). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (s. 263). Ankara: Pegem.
• Charmaz, K. (2006). Construction Grounded Theory. London: SAGE Publications.
• Creswell, J. W., & Miller, D. L. (2000). Determining Validity in Qualitative Inquiry. Theory Into Practice, 39(3), 124-130. doi: DOI: 10.1207/s15430421tip3903_2
• Çalık, M., & Sözbilir, M. (2014). Parameters of Content Analysis. Education and Science , 33-38.
• Erkut, E. (2019, 01 21). Türkiye’deki Üniversitelerin Araştırma Çıktıları Üzerine (2018 Güncellemesi). www.erhanerkut.com: http://erhanerkut.com/egitim/turkiyedeki-universitelerin-arastirma-ciktilari-2018-guncellemesi/ adresinden alındı
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2011). How to design and evaluate research in education (Eight Edition). New York: McGraw-Hill.
• Gül, F. Ö., & Alpaydın, Y. (2017). Türkiye'deki Araştırma ve Uygulama Merkezleri Üzerine Bir İnceleme. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(3), 627-643.
• Kasırga, S. T. (2017). Bilimsel Faaliyetler İçin Araştırma Merkezleri. YÖK Yüksek Öğretim Dergisi(6), 65-68.
• Keçeci, Ş. (2021). Ulusal Tez Merkezinde Yer Alan İş Sağlığı Güvenliği Alanında Yazılmış Tezlerin Bibliyometrik Analizi . Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim Dergisi, 3(4), 51-68.
• Kılıç, S. (2016). Cronbach’ın Alfa Güvenirlik Katsayısı. Journal of Mood Disorders, 6(1), 47-48. doi:10.5455/jmood.20160307122823
• Krippendorff, K. (2018). Content Analysis: An Introduction to Its Methodology. (Fourth edition), 24. (U. o. Pennsylvania, Dü.) Los Angeles: SAGE.
• Özdemir, H., & Gündüz, E. (2018). Türkiye'de İş Sağlığı ve Güvenliği Alanında Yapılan Lisansüstü Tez Çalışmalarına Yönelik Bir İçerik Çalışması : 1974-2017 Dönemi. 9. Uluslararası İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi (s. 454-470). İstanbul: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı.
• Radmard, S., Kutluca, A. Y., Türk, Z., & Akdemir, Z. G. (2018). Türkiye Yükseköğretimine Ait Çalışmaları Betimsel İçerik Analizi Raporu. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi.
• Turna, Ö., & Bolat, M. (2015). Eğitimde Disiplinlerarası Yaklaşımın Kullanıldığı Tezlerin Analizi. On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35-55.
• Ulutaşdemir, N., Tuna, H., & Ertürk, İ. (2019). İş sağlığı ve güvenliği alanında Türkiye’de yapılan lisansüstü tez çalışmalarının incelenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 10(1), 32-41.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• YÖK. (2000, 02 22). Uygulama Ve Araştırma Merkezlerinin Kurulması. www.yok.gov.tr: https://www.yok.gov.tr/kurumsal/idari-birimler/egitim-ogretim-dairesi/uygulama-ve-arastirma-merkezi adresinden alındı
• Resmi Gazete. (2012, 06 30). İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu. 52(28339). Ankara.
• SGK, 2022. SGK İstatistik Yıllıkları. www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/sgk_istatistik_yilliklari adresinden 17.01.2022 tarihinde alınmıştır
• Yıldız, R . (2016). Üniversitenin Misyonu, Yeni Kurulan Üniversiteler Ve Yerel Kalkınma Önceliği. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 0 (47), 65-84. Retrieved from http://dergipark.org.tr/erciyesiibd/issue/28009/297422