Osmanlı imparatorluğunun iktisadi
yapısı ağırlıklı olarak toprak üzerine inşa edilmiştir. Bu yapıda tarım ve
hayvancılık genelde tımar düzeni içinde faaliyet gösterirken bu alanda kendi
yatırımlarını yapmak isteyen özel girişimci kesimler de boy göstermişlerdir. Bu
sivil gruplardan birisi de büyük çiftlik sahibi sermayedarlardır.
Bu makale, 18. yüzyılda Osmanlı coğrafyasında
tarımsal ve hayvansal üretimin güçlü temsilcilerinden biri olan büyük
çiftliklerin girişken sahiplerini ve onların çiftlik ünitelerinin genel
niteliklerini incelemektedir. Çalışma, büyük çiftliklerin çalışanlarını, gelir
ve giderlerini değerlendirmekte ve bu perspektiften genel üretim- tüketim
düzeninin işleyişine katkılarını irdelemektedir. Makalede sınırları, sahipleri,
statüleri, işlevleri belirlenebilmiş çiftlikler ele alınmaktadır ve çift ile
sürülen küçük zirai alanları içeren, ticari olarak büyümeye müsait olmayan
örnekler araştırmaya dâhil edilmemiştir. Araştırmanın ilgilendiği çiftlikler finansal
olarak genişlemeye dönük faaliyetler içinde olan ve kâr amacı güden özerk ve
özel olanlardır. Çalışmanın arşiv kaynakları Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nde yer
alan belgelerdir.
The Ottoman
Empire’s economic structure was based on land; and within this structure,
agriculture and animal husbandry were conducted within
the timar system, while the civil entrepreneurs who wanted to make
their own investment also appeared. One of these civil groups was the
capital-owners who possessed the big farms. With an investigation of the
general features of these big farms, the study conceptualizes the çiftlik-owners
as the economically strong agents in agricultural production and animal
husbandry across the Ottoman lands. In this context, this study scrutinizes the
workers, the incomes and expenses of the big farms and examines their roles in
the production-consumption system of these units.
It focuses on the farms whose boundaries, owners,
statues and functions were clearly identified. But at the same time it excludes
the units with the limited amount of land plowed by a team of oxen which
were not suitable for a commercial growth. In other words, the farms under
study are autonomous or privately owned farms which were mainly profit-oriented
and commercially driven enterprises. The primary sources of the study are the
documents kept at the prime ministerial Ottoman archives.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 29 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 2 |