ÖZOFAGUS ATREZİSİ-TRAKEOÖZOFAGEAL FİSTÜL OLGULARINDA ANASTOMOZ KAÇAĞINI ÖNGÖREN RİSK FAKTÖRLERİ

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 3, 25 - 31, 30.12.2023

Asya Eylem Boztas Demir , Ayşe Demet Payza , Akgün Oral

Öz

Amaç: Özofagus atrezisi/trakeoözofageal fistülün (EA/TÖF) olgularında primer onarımı sonrası anastomoz kaçağı insidansı %16,7 olarak bildirilmiştir. Ancak klinik olarak anlamlı büyük kaçaklar bunların yalnızca %5’ini oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, ÖA/TÖF olgularında primer onarım sonrası anastomoz kaçağı gelişimi için risk faktörlerinin değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: 2000-2020 yılları arasında kliniğimizde özofagus atrezisi/trakeoözofageal fistül nedeniyle ameliyat edilen ve takip edilen toplam 152 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalar demografik bilgiler ve temel klinik veriler, hastalık özellikleri ve operasyon hakkında bilgiler, postoperatif
dönem açısından analiz edildi. Anastomoz kaçağı gelişimini etkileyebilecek faktörler Student-T testi ve Ki kare testi ile değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların %52'si erkek, %48'i kız idi. Ortalama doğum ağırlığı 2509 ± 653 gr idi. Hastaların tamamı torakotomi ile opere edildi. ÖA/TÖF operasyonundan sonra anastomoz kaçağı %21 oranında görüldü. Hastaların %24,6'sında uzun aralıklı atrezi (≥2cm) vardı. Prematüre varlığı ve preoperatif
mekanik ventilasyon uygulanmış olması istatistiksel olarak anlamlı risk faktörleri olarak bulundu(p<0,05). Bunun aksine majör doğumsal kalp hastalığı varlığı, özofagus uçları arası mesafe uzunluğu, doğum ağırlığı, eşlik eden sendromlar istatistiksel olarak anlamlı risk faktörleri olarak saptanmadı (p>0,05).
Sonuç: Prematürite ve preoperatif mekanik ventilasyon ihtiyacı, ÖA/TÖF nedeni ile opere edilen hastalarda primer onarımından sonra anastomoz kaçağını öngörmede anlamlı risk faktörleri olarak bulunmuştur. Bu risk faktörlerine sahip hastalarda anastomoz kaçağı kontrolü ve postoperatif takip
planlaması açısından gerekli izlem planlarının erken dönemde yapılması önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Özofagus atrezisi, trakeoözofageal fistül, anastomoz kaçağı, çocuk cerrahisi

RISK FACTORS PREDICTING POSTOPERATIVE ANASTOMOTIC LEAK IN ESOPHAGEAL ATRESIA- TRACHEOESOPHAGEAL FISTULA PATIENTS

Öz

Aim: Overall incidence of anastomotic leak after primary repair of esophageal atresia/tracheoesophageal fistula (EA/TEF) is 16,7%. However, major leaks only comprise 5% of them. The study aims to evaluate predicting risk factor indicators for anastomotic leaks in EA/TEF patients.
Material and Methods: A total of 152 patients operated on and followed in our clinic between 2000-2020 with esophageal atresia/tracheoesophageal fistula (EA/TEF) were retrospectively reviewed. Patients were analyzed for demographic information and basic clinical data, information about disease characteristics and operation, and the postoperative period. Factors that may affect the development of anastomotic leak were evaluated by Student’s T test and Chi-square test.
Results: 52% of patients were male and 48% of them were female. The mean birth weight was 2509 ± 653 grams. All the patients were operated via thoracotomy. The incidence of anastomotic leak after EA/TEF operation was 21%. 24,6% of patients had a long gap atresia (≥2cm). The presence of prematurity and preoperative mechanical ventilation were found to be statistically significant risk factors (p<0,05). On the contrary, major congenital heart disease, esophageal gap length, birth weight, and concomitant syndromes are not significant risk factors (p>0,05).
Conclusion: Prematurity and the need for preoperative mechanical ventilation are predictors of anastomotic leak after primer repair of EA/TEF. For patients with these risk factors, postoperative follow-up is important in terms of anastomotic leak control and follow-up planning

Anahtar Kelimeler

Esophageal atresia, tracheaesophageal fistula, anastomotic leak, pediatric surgery

Kaynakça

• Spitz L. Esophageal atresia. Lessons I have learned in a 40-year experience. Journal of pediatric surgery. 2006 Oct;41(10):1635-40.
• Lee S. Basic Knowledge of Tracheoesophageal Fistula and Esophageal Atresia. Advances in neonatal care : official journal of the National Association of Neonatal Nurses. 2018 Feb;18(1):14-21.
• Lazow SP, Ben-Ishay O, Aribindi VK, Staffa SJ, Pluchinotta FR, Schecter SC, et al. Predictors of index admission mortality and morbidity in contemporary esophageal atresia patients. Journal of pediatric surgery. 2020 Feb 20.
• Peters RT, Ragab H, Columb MO, Bruce J, MacKinnon RJ, Craigie RJ. Mortality and morbidity in oesophageal atresia. Pediatric surgery international. 2017 Sep;33(9):989-94.
• Engum SA, Grosfeld JL, West KW, Rescorla FJ, Scherer LR, 3rd. Analysis of morbidity and mortality in 227 cases of esophageal atresia and/or tracheoesophageal fistula over two decades. Archives of surgery (Chicago, Ill : 1960). 1995 May;130(5):502-8; discussion 8-9.
• Chittmittrapap S, Spitz L, Kiely EM, Brereton RJ. Anastomotic leakage following surgery for esophageal atresia. Journal of pediatric surgery. 1992 Jan;27(1):29-32.
• Cassina M, Ruol M, Pertile R, Midrio P, Piffer S, Vicenzi V, et al. Prevalence, characteristics, and survival of children with esophageal atresia: A 32-year populationbased study including 1,417,724 consecutive newborns. Birth defects research Part A, Clinical and molecular teratology. 2016 Jul;106(7):542-8.
• Spitz L, Kiely E, Brereton RJ, Drake D. Management of esophageal atresia. World journal of surgery. 1993 May-Jun;17(3):296-300.
• Zhou Y, Liu X, Huang F, Liu Y, Cao X, Shen L, et al. Epithelial-mesenchymal transformation and apoptosis in rat urethra development. Pediatric research. 2017 Dec;82(6):1073-9.
• Spitz L. Oesophageal atresia. Orphanet journal of rare diseases. 2007 May 11;2:24.