Çevresel Kuznets Eğrisi: Türkiye Üzerine Gece Işıkları ile Mekansal bir Modelleme

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 1, 141 - 164, 30.06.2018

Sevgi Eda Tuzcu , Akın Usupbeyli

Öz

Çevresel Kuznets Eğrsi (ÇKE)’nin
geçerli olup olmadığı Türkiye’de ve yabancı literatürde uzun süredir
tartışılmaktadır. Bu hipotezin geçerli olması durumunda, gelir arttıkça çevre
üzerindeki negatif etkiler kendiliğinden yok olacağından hükümetlerin ek bir
önlem almasına gerek kalmayacaktır. Ancak araştırmalar örnekleme ülkelere,
kullanılan zaman dilimine ve yönteme göre farklı sonuçlar göstermektedir. Bu
çalışma, literatürden farklı olarak Türkiye’de hava kirliliği açısından ÇKE’nin
varlığını test etmek için 81 ili kapsayan yeni bir veri seti kullanmakta ve
böylelikle güncel durumu yansıtabilmeyi hedeflemektedir. Çalışmanın bir diğer
katkısı ise iller arası mekânsal etkileşimi dikkate alan mekânsal modellemeyi
kullanmasıdır. Bulgular, Türkiye’de iller arası yoğun bir etkileşim olduğunu,
bir ildeki hava kirliliği seviyesinin diğer komşu illerdeki kirliliği de
arttırdığını göstermektedir. Ne var ki, ÇKE hipotezi Türkiye için
desteklenmemiştir.

Anahtar Kelimeler

Çevresel Kuznets Eğrisi, Mekânsal Modelleme, Gece Işıkları, Türkiye

Kaynakça

• Akbostanci, E., Türüt-Aşik, S. ve Tunç, G. I. (2009). The Relationship Between Income and Environment in Turkey: Is There an Environmental Kuznets Curve? Energy Policy, 37(3), 861–867.
• Anselin, L. (1988). Spatial Econometrics: Methods and Models. 1. Baskı, Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
• Anselin, L. (2001). Spatial Effects in Econometric Practice in Environmental and Resource Economics. American Journal of Agricultural Economics, 83(3), 705–710.
• Anselin, L., Bera, A. K., Florax, R. ve Yoon, J. M. (1996). Simple Diagnostic Test for Spatial Dependence. Regional Science and Urban Economics, 26(1), 77–104.
• Ansuategi, A. (2003). Economic Growth and Transboundary Pollution in Europe: An Empirical Analysis. Environmental and Resource Economics, 26(2), 305–328.
• Atıcı, C. ve Kurt, F. (2007). Türki̇ye’ni̇n Dış Ti̇careti̇ ve Çevre Kirliliği: Çevresel Kuznets Eğri̇si̇ Yaklaşımı. Tarım Ekonomisi Dergisi, 13(2), 61–69.
• Başar, S. ve Temurlenk, M. S. (2007). Çevreye Uyarlanmış Kuznets Eğrisi: Türkiye Üzerine bir Uygulama. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1), 1–12.
• Çatık, A. N., Karaçuka, M. ve Huyugüzel Kışla, G. (2016). Air Pollution and Income Relationship in Turkish Provinces: A Spatial Approach. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 38(1), 127–146.
• Dinda, S. (2004). Environmental Kuznets Curve Hypothesis: A Survey. Ecological Economics, 49(4), 431–455.
• Elhorst, J. P. (2010). Applied Spatial Econometrics: Raising the Bar. Spatial Economic Analysis, 5(1), 9–28.
• Güçlü, M. (2016). The Environmental Kuznets Curve For Turkish Nuts-3 Regions: A Spatial Econometric Analysis. 12th ASECU Conference Inclusive and Sustainable Development and the Role of Social and Solidarity Economy, 29-30 Eylül 2016, Eskişehir, 67–73.
• Kaika, D. ve Zervas, E. (2013b). The Environmental Kuznets Curve (EKC) Theory-Part A: Concept, Causes and the CO2 Emissions Case. Energy Policy, 62, 1392–1402.
• Kaika, D. ve Zervas, E. (2013a). The environmental Kuznets Curve (EKC) Theory. Part B: Critical Issues. Energy Policy, 62, 1403–1411.
• LeSage, J. P. (1997). Regression Analysis of Spatial Data. Journal of Regional Analysis and Policy, 27(2), 83–94.
• LeSage, J. P. ve Pace, R. K. (2009). Introduction to Spatial Econometrics. Florida: Chapman and Hall.
• Lise, W. (2006). Decomposition of CO2 Emissions over 1980-2003 in Turkey. Energy Policy, 34(14), 1841–1852.
• Maddison, D. (2006). Environmental Kuznets Curves: A Spatial Econometric Approach. Journal of Environmental Economics and Management, 51(2), 218–230.
• Manski, C. F. (1993). Identification of Endogenous Social Effects: The Reflection Problem. The Review of Economic Studies, 60(3), 531–542.
• McPherson, M. A. ve Nieswiadomy, M. L. (2005). Environmental Kuznets Curve: Threatened Species and Spatial Effects. Ecological Economics, 55(3), 395–407.
• Millimet, D. L., List, J. A. ve Stengos, T. (2003). The Environmental Kuznets Curve: Real Progress or Misspecified Models? Review of Economics and Statistics, 85(4), 1038-1047.
• Özcan, B. (2015). ÇKE Hipotezi Yükselen Piyasa Ekonomileri için Geçerli Mi? Panel Veri Analizi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 16(1), 1–14.
• Rupasingha, A., Goetz, S. J., Debertin, D. L. ve Pagoulatos, A. (2004). The Environmental Kuznets Curve for US Counties: A Spatial Econometric Analysis with Extensions. Papers in Regional Science, 83(2), 407–424.
• Soytaş, U. ve Sarı, R. (2009). Energy Consumption, Economic Growth, and Carbon Emissions: Challenges Faced by an EU Candidate Member. Ecological Economics, 68(6), 1667–1675.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı. (2008). Türki̇ye Çevre Sorunları ve Öncelikleri Envanteri Değerlendirme Raporu (2005-2006). Ankara.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı. (2012). Türkiye Çevre Sorunları ve Öncelikleri Envanteri Değerlendirme raporu. Ankara.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı. (2017). Türki̇ye Çevre Sorunları ve Öncelikleri Değerlendirme Raporu (2015 yılı verileriyle). Ankara.
• Tobler, W. R. (1970). A Computer Movie Simulating Urban Growth in the Detroit Region. Economic Geography, 46(Supplement: Proceedings), 234–240.