Estimating Monetary Policy Reaction Function for Central Bank of Turkey

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 1, 195 - 224, 30.06.2019

Erhan Öruç

https://doi.org/10.18074/ckuiibfd.457515

Cited By: 1

Öz

There
is a famous debate about whether monetary policy follows a rule or discretion
which was started a century ago. The mile stone
is introducing the Taylor rule. After that, this rule has adapted to the
developing countries. In this study, Taylor type rules are validated for
Turkish economy. ARDL approach is employed because of unit root test results.
According to the results some of variables are stationary, others not. It found
that modified Mohanty-Klau model is best for the explaining the behavior of
Turkish central bank. In the short run, a change in reel exchange rate has also
substantial effect on interest rate. Moreover, while Turkish Central Bank makes
decision about interest rate, output gap is ignored means that the priority of
the central bank is price stability.  

Anahtar Kelimeler

Monetary Policy, Taylor Rule, Reaction Function, Turkey, ARDL

Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Reaksiyon Fonksiyonu Tahmini

Öz

Para politikasının kurala mı dayalı olması gerektiği veya
politika uygulayıcılarının kişisel görüşlerine dayalı olarak uygulanması
gerektiği konusu üzerine dayanan tartışmalar neredeyse bir asırı bulmuştur. Bu
konudaki mihenk taşı ise Taylor kuralının ileri sürülmesidir. Bu kural daha
sonraları gelişmekte olan ülkelere uyarlanmıştır. Bu çalışmada Türkiye için
Taylor tipi kuralların geçerliliği test edilmiştir. Birim kök test sonuçlarına
göre bazı seriler durağan bazıları ise durağan olmadığı için ARDL testi
uygulanmıştır. Test sonuçlarına göre değiştirilmiş Mohanty-Klau modelini
Türkiye Cumhuriyet Merkez bankası davranışını en iyi açıklayan model olarak
karşımıza çıkmıştır.  Kısa dönemde reel
döviz kurundaki değişmenin faiz üzerinde de etkisi vardır. Ayrıca Merkez
bankası faiz kararı verirken uzun dönemde çıktı açığını dikkate almaması,
önceliğinin fiyat istikrarı olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Para Politikası, Taylor Kuralı, Reaksiyon Fonsiyonu, Türkiye, ARDL

Kaynakça

• Aklan, N.A. ve Nargeleçekenler, M. (2008), Taylor Rule in Practice: Evidence from Turkey, International Advanced Economic Resources, 14(2):156-166
• Albayrak, N. ve Abdioğlu, Z. (2015). Geriye ve İleriye Dönük Para Politikası Reaksiyon Fonksiyonlarının Tahmini: Taylor Kuralı, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(4), 141-164
• Almounsor, A. H. (2015), Monetary Policy in Saudi Arabia: A Taylor-Rule Analysis, International Journal of Economics and Finance, 7(3), 144-152
• Ardor, H. ve Varlik, H. (2014), İleriye Dönük Yeni Keynesyen Para Politikası Reaksiyon Fonksiyonunun Tahmini: Taylor Kuralı’nın, Mccallum Kuralı’nın, Taylor-Mccallum Melez Kuralı’nın Türkiye Ekonomisinde Geçerliliği, Ekonomik Yaklaşım, 24(89), 45-71.
• Beckmann, J., Belke, A., ve Dreger, C. (2017), The Relevance of International Spillovers and Asymmetric Effects in The Taylor Rule, The Quarterly Review of Economics and Finance, 64, 162-170.
• Berument, H. ve Taşçi, H. (2004). Monetary Policy Rules in Practice: Evidence from Turkey, International Journal of Finance & Economics, 9(1), 33-38.
• Ball, L., (1999), Policy Rules for Open Economies, J. Taylor (Ed), Monetary Policy Rules, NBER Working Paper (6760).
• Castro, V. (2011), Can central banks’ monetary policy be described by a linear (augmented) Taylor rule or by a nonlinear rule?, Journal of Financial Stability, 7(4), 228-246.
• Çağlayan, E., & Astar, M. (2010), Taylor Rule: Is it an Applicable Guide for Inflation Targeting Countries, Journal of Money Investment and Banking, 18, 55-67.
• Çağlayan, E., (2005), Türkiye’de Taylor Kuralı’nın Geçerliliğinin Ekonometrik Analizi, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 379-392.
• Demirbaş, E., ve Kaya, M. V. (2012), Testing the Validity of Taylor Principle for Turkey from a Different Perspective, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 12, 81-110
• Depalo, D. (2006). Japan: the case for a Taylor rule? A simple approach. Pacific Economic Review, 11(4), 327-546.
• Dickey, D. A., ve Fuller, W. A. (1979). Distribution of the estimators for autoregressive time series with a unit root. Journal of the American statistical association, 74(366a), 427-431.
• Dwyer, G. P. (1993). Rules and Discretion in Monetary Policy, Review-Federal Reserve Bank of Saint Louis, 75, 3-3.
• Eğilmez M. (2012), Reel Efektif Döviz Kuru Endeksi Nedir?, http://www .mahfiegilmez.com/2012/11/reel-efektif-doviz-kuru-endeksi-nedir.html, erişim: 3.07.2018
• Enders, W. (2010), Applied Econometric Time Series,John Wiley & Sons, 3.Baskı
• EViews, (2015). Eviews 9 User's Guide, IHS Global Inc
• Gögül, P. K., ve SONGUR, M. (2016). Türkiye’de Enflasyon Hedeflemesi Stratejisinde Araç Kural “Taylor Kuralı” mı?(2006-2015), Maliye Araştırmaları Dergisi, 2(1).
• Gözgör, G. (2012). Inflation Targeting and Monetary Policy Rules: Further Evidence from the Case of Turkey, Journal of Applied Finance and Banking, 2(5), 127
• Granger, W., ve Newbold, P. (1974). Spurious Regressions in Econometrics, Journal of Econometrics, 2(2), 111-120.
• Hodrick, R. J., ve Prescott, E. C. (1997). Postwar US Business Cycles: an Empirical Investigation. Journal of Money, credit, and Banking, 29(1), 1-16.
• Judd, J. P., ve Rudebusch, G. D. (1998). Taylor's Rule and the Fed: 1970-1997. Economic Review-Federal Reserve Bank of San Francisco, 3-16.
• Kaytancı, B. G. (2008). Para Politikası Kurallarının Teorik Analizi: Bazı Basit Kuralların İncelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 3(1), 11-25.
• Miyazawa, K. (2011). The Taylor rule in Japan. Japanese Economy, 38(2), 79-104.
• Kesriyeli, M., ve Yalçın, C., (1998). Taylor Kuralı Ve Türkiye Uygulaması Üzerine Bir Not. TCMB, Araştırma Genel Müdürlüğü, Tartışma Tebliği No:9802.. https://web.archive.org/ web/ 20070703002437 /http://www.tcmb.gov. tr:80 /research /discus/dpaper3.html (01.08.2018)
• Kim, D. H., Osborn, D. R., ve Sensier, M. (2005). Nonlinearity in the Fed's Monetary Policy Rule, Journal of applied Econometrics, 20(5), 621-639.
• Kwiatkowski, D., Phillips, P. C., Schmidt, P., ve Shin, Y. (1992). Testing the Null Hypothesis of Stationarity Against the Alternative of A Unit Root: How Sure Are We That Economic Time Series Have a Unit Root?, Journal of Econometrics, 54(1-3), 159-178.
• MacKinnon, J. G. (1994), Approximate Asymptotic Distribution Functions for Unit-Root and Cointegration Tests, Journal of Business and Economic Statistics, 12 167–176
• Mankiw, N. G. (2007). Macroeconomics,(Edition 6). Worth Publisher, New York.
• McCallum, B. T. (1987). The Case For Rules In The Conduct Of Monetary Policy: A Concrete Example. Review of World Economics, 123(3), 415-429.
• McCallum, B. T. (1988). Robustness Properties of a Rule for Monetary Policy. In Carnegie-Rochester conference series on public policy, 29, pp. 173-203
• Miyazawa, K. (2011). The Taylor rule in Japan. Japanese Economy, 38(2), 79-104.
• Mohanty, M. ve M. Klau, (2003), Monetary Policy Rules in Emerging Market Economies Issues and Evidence, Bank for International Settlements, (çevrimiçi) http://www.bis.org /publ/work149. pdf, 16.06.2018.
• Nelson, E. (2001). UK Monetary Policy 1972-97: a Guide Using Taylor Rules.
• Nitschka, T., ve Markov, N. (2016). Semi‐Parametric Estimates of Taylor Rules for a Small, Open Economy–Evidence from Switzerland. German Economic Review, 17(4), 478-490.
• Omay, T. ve Hasanov, M., (2010). Türkiye için Reaksiyon Fonksiyonunun Doğrusal Olmayan Modelle Tahmin Edilmesi. Çankaya University Journal of Humanities and Social Sciences, 7(2), 467–490.
• Ongan, H., (2004). Enflasyon Hedeflemesi ve Taylor Kuralı: Türkiye Örneği. Maliye Araştırma Merkezi Konferansları, 45,1-12.
• Ozcan, M. (2016). Asymmetric Taylor Monetary Rule: the Case of Turkey. Eurasian Academy of Sciences Social Sciences Journal, 10, 68-92
• Pehlivanoğlu, F. (2014). Optimal Para Politikasi Çerçevesinde Taylor Tipi Faiz Oraıi Reaksiyon Fonksiyonun Tahmini: Türkiye Örneği. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 9(1). 115-126
• Perruchoud, A. (2009). Estimating a Taylor Rule with Markov Switching Regimes for Switzerland. Swiss Journal of Economics and Statistics, 145(2), 187-220.
• Pesaran, M.H. ve Shinn, Y. (1999), An Autoregressive Distributed Lag Modelling Approach to Cointegration Analysis, S. Strom (Ed), Econometrics and Economic theory in the 20th Century. The Ragnar Frisch Centennial Symposium. Cambridge: Cambridge University Press, Ch. 11.
• Phillips, P. C. B., ve P. Perron. 1988. Testing For a Unit Root in Time Series Regression, Biometrika, 75: 335–346
• Sack, B. ve Wieland, V. (2000). Interest-rate Smoothing and Optimal Monetary Policy: a Review of Recent Empirical Evidence, Journal of Economics and Business, 52(1-2), 205-228.
• Sghaier, I. M. (2012). Taylor Rule and Monetary Policy in Tunisia. Romanian Economic Journal, 15(46).
• Sutherland, Douglas. Monetary Policy Reaction Functions in the OECD. 2010.
• Taylor, J. B. (1993). Discretion Versus Policy Rules in Practice. In Carnegie-Rochester Conference Series On Public Policy, 39, 195-214
• Taylor, J. B. (2001). The Role Of The Exchange Rate in Monetary-Policy Rules, American Economic Review, 91(2), 263-267.
• Villa, E., Misas, M. A. ve Giraldo, A. F. (2014). Inflation Targeting and an Optimal Taylor Rule for an Open Economy: Evidence for Colombia 1990-2011. Latin American Journal of Economics, 51(1), 41-83.
• Yazgan, M. E. ve Yilmazkuday, H. (2007) Monetary Rules in Practice: Evidence from Turkey and Israel. Applied Financial Economics, 17: 1-8.
• Yildirim, E., Lopcu, K., Çakmakli, S., ve Özkan, Ö. (2010). Yeni Keynesyen Makro Ekonomik Bir Model: Türkiye Uygulamasi, Ege Akademik Bakis, 10(4), 1269-1277.
• Zheng, T., Xia, W., ve Huiming, G. (2012). Estimating Forward-Looking Rules for China's Monetary Policy: A Regime-Switching Perspective. China Economic Review, 23(1), 47-59.