Amaç: Tedaviye uyumu birçok hastalık durumunda optimal sonuçlara ulaşmada önemli bir faktör olarak kabul edilir. Bu çalışmanın amacı osteoporoz hastalarının uyumunu değerlendirmek ve uyumu etkileyen faktörleri saptamaktır.
Yöntemler: Çalışmaya osteoporozu olan toplam 150 hasta dahil edildi. Demografik veriler, antropometrik ölçümler ve hastaların laboratuar sonuçları kaydedildi. Ayrıca, hastaların medeni halleri, eğitim düzeyleri, gelir durumları, sigara ve alkol tüketim alışkanlıkları, egzersiz düzeyleri, beslenme alışkanlıkları, kırık öyküleri, menopoz yaşları, aldıkları tedaviler, ilaç yan etkileri ve tedaviye uyumları içeren anket soruları, yüz yüze görüşme yöntemi ile soruldu.
Bulgular: Çalışmaya alınan 150 hastanın yaş ortalaması 65,6±9,8 idi. Hastaların %94'ü kadındı. Oral ajanlarla osteoporoz tedavisi alan hastalar, subkutan veya intravenöz ajan alan hastalara göre tedaviye daha düşük uyum göstermişlerdir (p=0.003). Diğer faktörlerin uyum üzerine etkisi yoktu.
Sonuç: Akılcı ilaç kullanımı ilkeleriyle ilgili kavramlardan biri olan tedaviye uyum, tedavi başarısının önemli bir parçasıdır. Osteoporoz tedavisinde subkutan veya intravenöz uygulanan ajanların seçimi, oral ajanlara göre tedaviye daha iyi uyum sağlanmasına neden olacaktır.
Osteoporoz tedavi uyumu oral ilaç uygulaması subkutan enjeksiyonlar intravenöz enjeksiyonlar
Objective: Treatment adherence is regarded as an important factor in achieving optimal outcomes across many disease states. The purpose of this study was to evaluate the adherence of osteoporosis patients and determinate the factors affecting adherence.
Methods: A total number of 150 patients with osteoporosis were included in the study. Demographic data, anthropometric measurements and laboratory results of the patients were recorded. In addition, the survey questions including patients' marital status, education levels, income status, smoking and alcohol consumption habits, exercise levels, dietary habits, fracture histories, menopausal ages, treatments they received, medication side effects and treatment adherences were asked by a face-to-face interview method.
Results: The mean age of the 150 patients included in the study was 65.6±9.8 years. Ninety-four percent of the patients were female. Patients who received osteoporosis treatment with oral agents had poorer adherence to treatment than patients receiving subcutaneous or intravenous agents (p=0.003). Other factors had no effect on adherence.
Conclusion: Treatment adherence, which is one of the concepts related to the principles of rational drug use, is an important part of treatment success. The choice of agents administered subcutaneously or intravenously in the treatment of osteoporosis will result in better adherence with treatment than oral agents.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Mart 2020 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 10 Sayı: 1 |