Üniversite Çalışanlarının İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Konusundaki Bilinç Düzeylerinin Araştırılması

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 339 - 355, 19.12.2019

Betül Yenisarı Burcu Mestav , Ömer Faruk Öztürk

https://doi.org/10.28979/comufbed.515572

Cited By: 5

Öz

İş Sağlığı ve Güvenliği (İSG), çeşitli
endüstri ve faaliyetlere özgü olarak tıp, psikoloji, eğitim, toksikoloji,
ergonomi, fizik, kimya, ekonomi, hukuk, teknoloji gibi bilimsel alanlarla
ilgili konulara temas eden geniş kapsamlı ve çok disiplinli bir kavramdır. İSG,
bu çok çeşitli alanlarla ilgili ve ilişkili olmasının yanı sıra, bazı temel
ilkelere sahiptir. Bu ilkelerden en önemlisi, her çalışanın İSG haklarına sahip
olması ve bu hakların güvence altına alınması gerekliliğidir. Diğer önemli ilke
ise işyerinde sağlık ve güvenliğin tesisi için çalışanın, işverenin ve devletin
birtakım sorumlulukları ve yükümlülüklerinin olmasıdır. Hak ve sorumlulukların
tam olarak yerine getirilmesi için öncelikle bu konuda bilgi sahibi olmak,
dolayısıyla eğitim ve öğretim almak gerekmektedir. Bu araştırma çalışmasında,
çalışanların İSG eğitimi konusundaki bilinç düzeylerini belirlemek amacıyla betimsel
bir alan çalışması yapılmıştır. Çalışmada nicel araştırma tekniklerinden kaynak
tarama ve anket yöntemleri kullanılmıştır. Anket, Çanakkale Onsekiz Mart
Üniversitesi’nin farklı birimlerinde görev yapan akademik ve idari personel ile
yüz yüze görüşülerek gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların anket formlarına verdikleri cevaplar
Cronbach Alpha testi kullanılarak güven analizine tabi tutulmuştur. Çalışma sonucunda, çalışanların farklı demografik
(cinsiyet, bölüm, medeni durum, unvan gibi) özelliklerine göre İSG konusundaki
bilgi düzeyleri ve farkındalıkları tablolar halinde gösterilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

iş güvenliği, çalışan hakları, çalışan farkındalığı, üniversite çalışanları, istatiksel analiz

Investigation of the Awareness Levels of University Staff about Occupational Health and Safety Education

Öz

Occupational Health and Safety (OHS) is
a comprehensive and multidisciplinary concept that touches on topics related to
scientific fields such as medicine, psychology, education, toxicology,
ergonomics, physics, chemistry, economics, law, technology etc. OHS has some
basic principles as well as being related to a wide range of fields. The most
important of these principles is that each employee must have OHS rights and
these rights must be secured. Another important principle is that the employee,
employer and the goverment have certain responsibilities and obligations for
the establishment of health and safety in the workplace. The fulfillment of
rights and responsibilities precisely requires knowledge of this issue and
therefore it requires education and training. In this research, a descriptive
field study was conducted in order to determine the awareness level of the
employees about OHS training.The resource scanning and survey methods, which
are quantitative research techniques were used in the study. The survey was
conducted by face to face interviews with academic and administrative staff
working at different units of Çanakkale Onsekiz Mart University.The responses to questionnaire forms were
subjected to confidence analysis using the Cronbach Alpha test. As a result of the study, the level of knowledge
about the OHS based on different demographic characteristics (such as gender,
department, marital status, title) of the employees was shown in schedules.

Anahtar Kelimeler

occupational safety, employee rights, employee awareness, university staff, statistical analysis

Kaynakça

• Akgemci T., 1997. İnsan Kaynakları Yönetiminde Eğitim ve Geliştirme Etkenliğinin Sağlanması. Verimlilik Dergisi, 59-61.
• Akyiğit E., 2001. İş Kanunu Şerhi. Seçkin Yayınları, Ankara, 48-63.
• Akyüz Y., 1993. Türk Eğitim Tarihi. Kültür Koleji Yayınları, Ankara, 145-148.
• Alper Y., 1992. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile İlgili Problemlere Genel Bir Bakış. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı Dergisi, 14: 33-38.
• Baş T., 2008. Anket Nasıl Hazırlanır, Uygulanır, Değerlendirilir. Seçkin Yayıncılık, İstanbul, 255-260.
• Büyüköztürk Ş., 2013. Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Pegem Akademi Yayıncılık, İstanbul, 213-219.
• Can A., 2014. SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Pegem Akademi Yayıncılık, İstanbul, 393-401.
• Cılga E., 2004. İş Sağlığı ve Güvenliğinde Yeni Dönem, Mess Mercek, 34: 108-115.
• Demircioğlu M., Centel, T., 2003. İş Hukuku, Beta Yayınları, Ankara, 85-92.
• ILO 2015. Investigation of Occupational Accidents and Diseases, (A Practical Guide for Labour Inspectors, Geneva).
• Işık R., 2000. İş Sağlığı ve Güvenliği için Öğretim. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, Eğitim Özel Sayısı: 24-27.
• Kale Ö., Yanık S., 2018. İnşaat Sektörü Çalışanlarının İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Eğitimleri Konusundaki Bilinç Düzeylerini Ölçmeye Yönelik Bir Sektörel Araştırma. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22, 2: 639-651.
• Montero M. J., Araque R. A., Rey J. M., 2009. Occupational Health and Safety in The Framework of Corporate Social Responsibility. Safety Science, 47,10: 1440-1445.
• Özkılıç Ö., 2005. İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemleri ve Risk Değerlendirme. Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu Yayınları, 246: 73-77.
• Şerifoğlu U., Kürşat S., 2007. İşletmelerde Sağlık ve Güvenlik Kültürünün Oluşturulması; Tepe Yönetiminin Rolü ve Kurum İçi İletişim Olanaklarının Kullanımı. İ.Ü. İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 18, 58: 41-50.
• Tanır F., 2004. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 17-22.
• Tavşancıl E., 2006. Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Nobel Yayınları, İstanbul, 123-130.
• TDK, 2017. Güncel Türkçe Sözlük (Türk Dil Kurumu) http://www.tdk.gov.tr
• Ünver Ö., Gamgam H., Altunkaynak B., 2013. Temel İstatistik Yöntemler. Seçkin Yayıncılık, Ankara, 488-493.
• Varış F., 1985. Eğitim Bilimine Giriş. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Ankara, 32-38.
• WHO, 2017. Dünya Sağlık Örgütü (World Health Organization) http://www.who.int/en