Spor Yöneticiliği Bölümü Öğrencilerinin Girişimcilik Seviyelerini Sosyo-Ekonomik Parametreler Bakımından İncelenmesi
Öz
Ege bölgesinde yer alan Spor Bilimleri Fakültelerinin spor yöneticiliği bölümü öğrencilerinin girişimcilik seviyelerinin çeşitli sosyo-kültürel parametreler bakımından incelenmesi çalışmanın amacını oluşturmuştur. Çalışma, tanımlayıcı araştırma modeli temellidir. Veriler yapılandırılmış sorulardan oluşan anket formuyla elde edilmiştir. Anket formu iki bölümden ve kırk sekiz sorudan oluşmaktadır. Anketin birinci bölümünde öğrencilerin girişimcilik seviyelerini belirlemek için Yıldız ve Sümbül (2009) tarafından geliştirilen “Üniversite Öğrencilerine Yönelik Girişimcilik Ölçeği” uygulanmıştır. Toplamda otuz altı adet sorudan oluşan ölçeğin güvenirliğine yönelik yapılan çalışmada güvenirlik katsayısı 0,90 olarak hesaplanmıştır. Ayrıca ikinci bölümde demografik niteliklerin ortaya konulması için on iki adet soru yöneltilmiştir. Çalışmanın ana kütlesini Ege Bölgesindeki devlet üniversitelerinin spor bilimleri fakültelerinin bünyesinde yer alan spor yöneticiliği bölümü öğrencileri oluşturmuştur. Örnek kütleye seçilen bireyler önce alan örneklemesi yöntemi ile; Denizli, Uşak ve Kütahya illerinde faaliyet gösteren spor bilimleri fakültesinin spor yöneticiliği bölümü öğrencileri basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Ana kütle sayısı 978 örneklem sayısı ise 360 birey olarak tespit edilmiştir. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde Ki-kare (X2) test istatistiği kullanılmıştır. Yapılan X2 analizi sonucunda spor yöneticiliği bölümü öğrencilerinin ailelerin gelir düzeyleri, kimseyle paylaşmadıkları iş fikri, yaşları arasında anlamlı ilişkiler saptanmıştır (p<0,05). Buna karşın üniversite öğrencilerinin bulundukları sınıfları, sürekli ikamet ettikleri yer, girişimcilikle ilgili ders ya da eğitim alıp almadıkları, çalışma durumları, staj yapma durumları, üniversiteye giriş şekilleri, öğrenim şekilleri ve lisanslı sporculuk yılları ile girişimcilik düzeyleri arasında anlamlı ilişki olmadığı sonucuna ulaşılmıştır (p>0,05). Genel itibariyle öğrencilerin girişimcilik düzeyleri yüksek çıkmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acs, Z. J. ve Varga, A. (2005). Entrepreneurship, Agglomerationand Technological Change. Small Business Economics, 24(3), 323-334.
- Aşkın, A., Nehir, S. ve Vural, S. Ö. (2011). Tarihsel Süreçte Girişimcilik Kavramı ve Gelişimi Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 6(2), 1-21.
- Bozgeyik, A. (2005). Girişimcilere Yol Haritası, İstanbul: Hayat Yayınları.
- Bozkurt, Ö. Ç., Kalkan, A., Koyuncu, O. ve Alparslan, A. M. (2012). Türkiye’de Girişimciliğin Gelişimi: Girişimciler Üzerinde Nitel Bir Araştırma. Journal of Süleyman Demirel University Institute of Social Sciences, 1(15),1-27.
- Bozkurt, Ö. ve Erdurur, K. (2013). Girişimci Kişilik Özelliklerinin Girişimcilik Eğilimindeki Etkisi: Potansiyel Girişimciler Üzerinde Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 8(2): 57-78.
- Börü, D. (2006). Girişimcilik Eğilimi: M. Ü. İşletme Bölümü Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınları.
- Bridge, S., O’Neil, K. ve Cromie, S. (1998). Understanding enterprise, entrepreneurship and small business (2nd ed.). Palgrave/Macmillan.
- Carree, M. A. ve Thurik, A. R. (2003). The Impact Of Entrepreneurship On Economic Growth. In Handbook Of Entrepreneurship Research (pp. 437-471). Springer US.
- Casson, M. (1990). InternalisationTheoryand Beyond. University of Reading.
- Coulter, M. K. (2001). Entrepreneurship in Action. Prentice Hall, U.S.A.
- Çetindamar, D. (2002). Türkiye’de Girişimcilik. İstanbul. TÜSİAD Yay.
- Donuk, B. (2007). Liderlik ve Spor. Ötüken Yayınları, İstanbul.
- Döm, S. (2006). Girişimcilik ve Küçük İşletme Yöneticiliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Ferrante, F. (2005). RevealingEntrepreneurialTalent. Small Business Economics, 25(2), 159-174.
- Gartner W. (1988). Who is an entrepreneur? Is the wrong question. Entrepreneurship, Theory and Practice, 4:47–68
- GüroL, M. A. (2000). Türkiye’de Kadın Girişimci ve Küçük işletmesi: Fırsatlar, Sorunlar, Beklentiler ve Öneriler, Atılım Üniversitesi Yayını–2, Ankara, s.61.
- Hisrich, R. D. ve Peters, M. P. (1995). Entrepreneurship–Starting Developing and Managing a New Enterprise, Richard D, Irwin. INC, USA.
- İlhan, S. (2005). Bazı Değişkenler Açısından Elâzığ’da Girişimci Profili. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 217-248.
- Naktiyok, A., 2004, Girişimcilik, Beta Yayınları, İstanbul, s.64.
- Özkul, G. ve Dulupçu, M. A. (2007). Kişisel Gelişimin Girişimci Tipleri Üzerine Etkisi: Antalya-Isparta İllerinde Bir İnceleme. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 2(2), 67-92.
- Pinchot, G. (1985). Intrapreneuring, Harperand Row, New York
- Schumpeter, J. A. (1961). The Theory of Economic Development: An Inquiry into Profits, Capital, Credit, Interest, and the Business Cycle, New York, Oxford University Press.
- Van Praag, C. M. ve Versloot, P. H. (2007). What is The Value of Entrepreneurship? A Review of Recent Research. Small Business Economics, 29(4), 351-382.
- Yıldız, S. (2007). Girişimcilik. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Kahramanmaraş.
- Yılmaz, E, Sünbül, A. M. (2009). Üniversite öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21:200-201
Öz
The aim of the study was to examine the entrepreneurship levels of the students of the Sports Management Department of the Faculty of Sport Sciences in the Aegean region in terms of various sociocultural parameters. The study is based on a descriptive research model. The data were obtained through a questionnaire consisting of structured questions. The questionnaire consists of two parts and forty-eight questions. The “Entrepreneurship Scale” consisting of thirty-six questions aimed to determine entrepreneurship levels were applied in the first part of the questionnaire to the students of the sports management department. In the first part of the questionnaire, “Entrepreneurship Scale for University Students” developed by Yıldız and Sümbül (2009) was applied to determine the entrepreneurship levels of students. In the study conducted for the reliability of the scale, the reliability coefficient was calculated as Cronbachalpha = 0,90. In the second part, twelve questions were asked to reveal the demographic characteristics. The main mass of our study is the students of the sports management department within the sports science faculties of public universities in the Aegean region. The individuals selected for the sample mass are firstly determined by field sampling method; The students of the sports management department of the faculty of sports, operating in the provinces of Denizli, Uşak and Kütahya, have been identified by simple random sampling method. The number of main masses was determined as 978 and the number of samples as 360 individuals. Chi-square (X2) test statistics were used to evaluate the obtained data. As a result of the X2 analysis, significant relationships were found between the income levels of families of the sports management department, the business ideas that they did not share with anyone, and their ages (p <0.05). On the other hand, it was concluded that there was no significant relationship between the classes in which university students were, their place of residence, whether they took courses or training related to entrepreneurship, their working status, their internship status, their way of entering university, their education, and their licensed sportsmanship and entrepreneurship levels (p> 0.05). In general, students’ entrepreneurship levels were high.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acs, Z. J. ve Varga, A. (2005). Entrepreneurship, Agglomerationand Technological Change. Small Business Economics, 24(3), 323-334.
- Aşkın, A., Nehir, S. ve Vural, S. Ö. (2011). Tarihsel Süreçte Girişimcilik Kavramı ve Gelişimi Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 6(2), 1-21.
- Bozgeyik, A. (2005). Girişimcilere Yol Haritası, İstanbul: Hayat Yayınları.
- Bozkurt, Ö. Ç., Kalkan, A., Koyuncu, O. ve Alparslan, A. M. (2012). Türkiye’de Girişimciliğin Gelişimi: Girişimciler Üzerinde Nitel Bir Araştırma. Journal of Süleyman Demirel University Institute of Social Sciences, 1(15),1-27.
- Bozkurt, Ö. ve Erdurur, K. (2013). Girişimci Kişilik Özelliklerinin Girişimcilik Eğilimindeki Etkisi: Potansiyel Girişimciler Üzerinde Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 8(2): 57-78.
- Börü, D. (2006). Girişimcilik Eğilimi: M. Ü. İşletme Bölümü Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınları.
- Bridge, S., O’Neil, K. ve Cromie, S. (1998). Understanding enterprise, entrepreneurship and small business (2nd ed.). Palgrave/Macmillan.
- Carree, M. A. ve Thurik, A. R. (2003). The Impact Of Entrepreneurship On Economic Growth. In Handbook Of Entrepreneurship Research (pp. 437-471). Springer US.
- Casson, M. (1990). InternalisationTheoryand Beyond. University of Reading.
- Coulter, M. K. (2001). Entrepreneurship in Action. Prentice Hall, U.S.A.
- Çetindamar, D. (2002). Türkiye’de Girişimcilik. İstanbul. TÜSİAD Yay.
- Donuk, B. (2007). Liderlik ve Spor. Ötüken Yayınları, İstanbul.
- Döm, S. (2006). Girişimcilik ve Küçük İşletme Yöneticiliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Ferrante, F. (2005). RevealingEntrepreneurialTalent. Small Business Economics, 25(2), 159-174.
- Gartner W. (1988). Who is an entrepreneur? Is the wrong question. Entrepreneurship, Theory and Practice, 4:47–68
- GüroL, M. A. (2000). Türkiye’de Kadın Girişimci ve Küçük işletmesi: Fırsatlar, Sorunlar, Beklentiler ve Öneriler, Atılım Üniversitesi Yayını–2, Ankara, s.61.
- Hisrich, R. D. ve Peters, M. P. (1995). Entrepreneurship–Starting Developing and Managing a New Enterprise, Richard D, Irwin. INC, USA.
- İlhan, S. (2005). Bazı Değişkenler Açısından Elâzığ’da Girişimci Profili. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 217-248.
- Naktiyok, A., 2004, Girişimcilik, Beta Yayınları, İstanbul, s.64.
- Özkul, G. ve Dulupçu, M. A. (2007). Kişisel Gelişimin Girişimci Tipleri Üzerine Etkisi: Antalya-Isparta İllerinde Bir İnceleme. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 2(2), 67-92.
- Pinchot, G. (1985). Intrapreneuring, Harperand Row, New York
- Schumpeter, J. A. (1961). The Theory of Economic Development: An Inquiry into Profits, Capital, Credit, Interest, and the Business Cycle, New York, Oxford University Press.
- Van Praag, C. M. ve Versloot, P. H. (2007). What is The Value of Entrepreneurship? A Review of Recent Research. Small Business Economics, 29(4), 351-382.
- Yıldız, S. (2007). Girişimcilik. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Kahramanmaraş.
- Yılmaz, E, Sünbül, A. M. (2009). Üniversite öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21:200-201
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 2 |
Sayın Araştırmacılar,
Spor Bilimleri alanındaki çalışmaları içeren uluslararası nitelikte ve hakemli dergi olarak yayımlanan ÇOMÜ Spor Bilimleri Dergisi'nin EYLÜL 2024'te çıkacak olan sayısı için dergimizin kapsamı dahilinde olan konularla ilgili özgün araştırma ve derleme türünde makaleler kabul edilecektir. Bu anlamda ilgili sayı için makaleler 2024 yılının AĞUSTOS ayı sonuna kadar gönderilebilir. Bilgilerinize sunulur.
Editör Prof. Dr. Hürmüz KOÇ