The Impact of Public Education Expenditures Reducing Income Inequality: The Sample of Selected OECD Countries (2010 - 2019)

Yıl 2023, Cilt: 21 Sayı: 48, 248 - 274, 28.03.2023

Arman Zafer Yalçın , Aysun Yılmaztürk , Fazlı Yıldız

https://doi.org/10.35408/comuybd.1239358

Cited By: 5

Öz

Increasing public education expenditures and improving the quality of education services are important in terms of ensuring fair income distribution and supporting sustainable economic growth policies. Public education expenditures aimed at increasing human capital accumulation are expected to have a reducing effect on income inequality together with economic growth. The aim of this study is to examine the effect of public education expenditures on income distribution (measured by the Gini coefficient) in 33 selected Organization for Economic Co-operation and Development (OECD) countries during the 2010-2019 period, with panel data analysis. Although the long-term cointegration coefficient estimation results of AMG differ according to the countries on a unit basis, it was concluded that public education expenditures had a negative effect on income distribution, that is, reducing the level of income inequality, across the panel. This panel-wide result shows that public education expenditures have an effect on improving income distribution justice. Among the countries within the scope of the research, Germany, Denmark and Sweden are the countries that have the strongest effect on reducing income inequality on a unit basis. In addition, in the results of the causality analysis, it was determined that there is a weak causal relationship in the short term and a strong causality relationship in the long term from public education expenditures to income distribution. Research findings indicate that allocating more resources to education by the public sector may be a way to reduce the level of income inequality in a country.

Anahtar Kelimeler

Public Education Expenditures, Income Distribution, Panel Data Analysis

Kamu Eğitim Harcamalarının Gelir Eşitsizliğini Azaltıcı Etkisi: Seçilmiş OECD Ülkeleri Örneği (2010 - 2019)

Öz

Kamu eğitim harcamalarının artırılması ve eğitim hizmetlerinin niteliklerinin geliştirilmesi adil gelir dağılımını sağlama ve sürdürülebilir ekonomik büyüme politikalarını destekleme açısından önemlidir. Beşerî sermaye birikiminin artmasına yönelik kamu eğitim harcamalarının ekonomik büyümeyle birlikte gelir eşitsizliğini azaltıcı etkide bulunması beklenir. Bu çalışmanın amacı, 2010-2019 döneminde seçilmiş 33 Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) ülkesinde kamu eğitim harcamalarının gelir dağılımı (Gini katsayısı ile ölçülen) üzerindeki etkisini panel veri analizi ile incelemektir. Analiz sonucunda AMG uzun dönem eşbütünleşme katsayı tahmin sonuçları birim bazında ülkelere göre farklılık gösterse de, panel genelinde kamu eğitim harcamalarının gelir dağılımı üzerinde negatif yönlü yani gelir eşitsizliğini azaltıcı etkide bulunduğunu göstermektedir. Panel geneline ilişkin bu sonuç, kamu eğitim harcamalarının gelir dağılımı adaletini iyileştirmeye yönelik bir etkide bulunduğunu göstermektedir. Araştırma kapsamındaki ülkelerden birim bazında gelir eşitsizliğini azaltıcı yönde en güçlü etkiye sahip olan ülkeler Almanya, Danimarka ve İsveç’tir. Ayrıca, nedensellik analizi sonuçlarında kamu eğitim harcamalarından gelir dağılımına doğru kısa dönemde zayıf, uzun dönemde ise güçlü bir nedensellik ilişkisinin varlığı tespit edilmiştir. Araştırma bulguları, kamu kesimi tarafından eğitime daha fazla kaynak ayırmanın bir ülkedeki gelir eşitsizliği düzeyini azaltmanın bir yolu olabileceğine işaret etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kamu Eğitim Harcamaları, Gelir Dağılımı, Panel Veri Analizi

Kaynakça

• Beramendi, P. ve Anderson, J. (2008). “Income Equality and Democratic Represation”, İçinde Democracy, Inequality and Represation, Ed. Beramendi ve Anderson, Russell Sage Foundation, New York, 3-24.
• Blanchard, O. ve Rodrik, D. (2022). Eşitsizlikle Mücadele: Devletin Rolünü Yeniden Düşünmek. Ankara: Efil Yayınevi.
• Breusch, T.S. ve Pagan, A.R. (1980). The Lagrange Multiplier Test and Its Applications to Model Specification in Econometrics. The Review of Economic Studies, 47(1), 239-253.
• Cremin L.A. (1957). The Republic and the School: Horace Mann on the Education of Free Men. Twelfth Annual Report. New York: Teachers College Press.
• Çetin, S. (2022). Kamu Borcu ve Gelir Dağılımı İlişkisi: OECD Ülkeleri Üzerine Bir Çalışma. Ş. Karabulut (Ed.), Finans ve Ekonomi Politika ve Anlayışlarının Uygulamadaki Sonuçları içinde, (s.499-509). Bursa: Ekin Yayınevi.
• Duman, A. (2008). Education and Income Inequality in Turkey: Does Schooling Matter?. Financial Theory and Practice, 32(3), 369-385.
• Eberhardt, M. ve Bond, S. (2009). Cross-Section Dependence in Nonstationary Panel Models: A Novel Estimator. Munich Personal RePEc Archive Paper No 17870. Germany: University Library of Munich.
• Fernandez, R. ve Rogerson, R. (1996). Income Distribution, Communities and the Quality of Public Education. The Quarterly Journal of Economics, 111(1), 135-164.
• Glomm, G. ve Ravikumar, B. (2003). Public Education and Income Inequality. European Journal of Political Economy, 19(2), 289-300.
• Glyfason, T. ve Zoega, G. (2003). Education, Social Equality and Economic Growth: A View of the Landscape, CESIFO Workingpaper No.876, Erişim: 11.01.2023 https://www.cesifo.org/DocDL/cesifo_wp876.pdf E.T.
• Gregorio, J.D. ve Lee, J.W. (2002). Education and Income Inequality: New Evidence From Cross-Country Data. Review of Income and Wealth, 48(3), 395-416.
• Güngör, G. ve Göksu, A. (2013). Türkiye’de Eğitimin Finansmanı ve Ülkelerarası Bir Karşılaştırma. Yönetim ve Ekonomi, 20(1), 59-72.
• ILO. (2015). Global Wage Report 2014/15. Genova.
• Jackson, C.K., Johnson, R.J. ve Persico, C. (2015). The Effects of School Spending on Educational and Economic Outcomes: Evidence from School Finance Reforms. The Quarterly Journal of Economics, 131(1), 157–218. Erişim: 14.01.2023,https://gsppi.berkeley.edu/~ruckerj/QJE_resubmit_final_version.pdf
• Karim, M.R. (2015). Public Education Spending and Income Inequality in Bangladesh. International Journal of Social Science and Humanity, 5(1), 75-79.
• Köse, D. ve Akyol, S. (2021). Eğitim Harcamaları, Gelir ve Eşitlik İlişkisi: Akdeniz Üniversitesi Örneği. Fiscaoeconomia, 5(3), 801-823.
• Mitchell, J. (1984). Kadın ve Eşitlik, İstanbul: Yelken Matbaası.
• OECD (2023a), Public Spending On Education (indicator). Erişim: 10 Ocak 2023, https://data.oecd.org/eduresource/public-spending-on-education.htm,
• OECD (2023b), Income Inequality (indicator). Erişim: 10 Ocak 2023, https://data.oecd.org/inequality/income-inequality.htm.
• Ortaç, R. (2003). Cumhuriyetimizin 80. Yılında Eğitim Harcamaları. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(2), 239-247.
• Özdemir Arpacıoğlu, Ö. (2021). Kamu Eğitim Harcamaları ve Gelir Dağılımı Eşitsizliği Üzerine Bir Nedensellik Analizi: Türkiye Örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8(3), 576-592.
• Pesaran, M. H. (2004). General Diagnostic Tests for Cross Section Dependence in Panels. Cambridge University, Working Paper, No. 0435: 1-39.
• Pesaran, M. H. (2007). A Simple Panel Unit Root Test in the Presence of Cross-Section Dependence. Journal of Applied Econometrics, 2(2), 265-312.
• Pesaran, M. H., Ullah, A. ve Yamagata, T. (2008). A Bias-Adjusted LM Test of Error Cross-Section Independence. The Econometrics Journal, 11(1), 105-127.
• Polat, E. (2008). Türkiye’nin Demografik Yapısı İçinde Eğitim Ekonomisinin Yeri ve Önemi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Rawls, J. (1971). A Theory of Justice. Original Edition. Harvard University Press, Belknap Press. Erişim: 10. Ocak 2023. https://doi.org/10.2307/j.ctvjf9z6v
• Recepoğlu, M. (2022). Public Expenditures, Economic Growth and Income Inequality: Empirical Evidence From the Commonwealth of Independent States. İktisat Politikası Araştırmaları Dergisi, 9(2), 293-314.
• Sağdıç, E. N., Tekin, A. ve Yıldız, F. (2019). Savunma Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkisi: Seçilmiş AB Ülkeleri Üzerine Eşbütünleşme ve Nedensellik Analizi. Eurasian Academy of Sciences Social Sciences Journal. 27, 104-124.
• Samer, A. (2003). Financing Primary Education for all: Public Expenditure and Education Outcomes in Africa. Institute of Development Studies University of Sussex. United Kingdom. University of Sussex.
• Seefeldt, B. (2018). The Impact of Education Expenditures on Income Inequality: Evidence from US States. (Unpublished honors dissertation). Bryant University.
• Stiglitz, J.E. (2012). Eşitsizliğin Bedeli: Bugünün Bölünmüş Toplumu Geleceğimizi Nasıl Tehlikeye Atıyor?. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Sylwester, K. (2002). Can Education Expenditures Reduce Income Inequality? Economics of Education Review, 21(1), 43-52.
• Şak, N. (2015). Panel Birim Kök Testleri, Stata ile Panel Veri Modelleri (Ed. Selahattin Güriş). İstanbul: Der Yayınları.
• Şenol, N. ve Orhan, A.(2021). Economic Nature of Social Inequality, The Impacts of Education and Health Expenditures, and Unemployment on Income Inequality in Turkey and Selected OECD Countries. Journal of Emerging Economies and Policy, 5(2), 37-43
• Tatoğlu, F. (2013). İleri Panel Veri Analizi: Stata Uygulamalı. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• The World Bank (2023). Data Gini Index. Erişim: 10 Ocak 2023, https://data.worldbank.org/indicator/SI.POV.GINI.
• U.S. Commision on Civil Rights (2018). Public Education Funding Inequity in an Era of Increasing Concentration of Poverty and Resegregation, Briefing Report2018. Erişim: 14.01.2023, https://www.usccr.gov/ files/pubs/ 2018/ 2018-01-10-Education-Inequity.pdf
• Ulrich, L. (1998) Education and Earnings Inequality in Mexico. The World Bank: Policy Research Working Papers Series 1949, 1-30.
• Westerlund, J. ve Edgerton, D.L. (2007). A Panel Bootstrap Cointegration Test. Economics Letters, 97, 185-190. Word Inequality Lab (2022). Word Inequality Report 2022, Erişim: 14.12.2022, https://wir2022.wid.world/www-site/uploads/2022/01/Summary_WorldInequalityReport2022_English.pdf,
• Wright, E.O. (2020). 21.Yüzyılda Antikapitalist Olmak. İstanbul: Nota Bene Yayınları.
• Yalçın, A. Z. (2017). Yeşil Büyüme: Çevre Kirliliği ve Eşitsizliklere Karşı Yeni Bir Büyüme Paradigması. Bursa: Ekin Yayınevi
• Yardımcıoğlu, F. (2012). Eğitim Harcamaları, Ekonomik Büyüme ve Gelir Dağılımı İlişkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Yıldız, S. ve Karakaş, D.G. (2019). Türkiye’de Eğitim Eşitsizliğinin Farklı Yüzleri. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 271-292.