2020 KKTC Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Sosyal Medyada Yayınlanan Siyasal Reklam Videoları Üzerine Göstergebilim ve Söylem Çözümlemesi

Yıl 2021, Sayı: 61, 241 - 278, 31.12.2021

Oshan Uluşan , İzlem Kanlı

https://doi.org/10.26650/CONNECTIST2021-884570

Öz

Siyaset ve iletişim birbirleriyle etkileşim içerisinde, döngüsel bir şekilde siyasal iletişim kavramının pratiklerini üretmektedir. Siyasi aktörler ve partiler için hedef, seçmen topluluğuna veya geniş kitlelere ulaşabilme gayesi belirleyici bir faktör olmaktadır. Seçim kampanyaları artık yoğunluklu olarak internet temelli sosyal medya araçları üzerinden de inşa edilmekte ve bu mecralara göre yeniden yorumlanmaktadırlar. Bu noktada, siyasal iletişim süreçlerine geleneksel kitle iletişim araçlarının imkânlarının dışında sosyal medya pratiklerinin de eklemlenmesi, siyasi dönemeçlerde siyasal iletişim faaliyetlerinin nüfuz ettiği alanı genişletmekte ve etkili kılmaktadır.
KKTC’de (Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti) siyasal iletişim tarihi açısından önemli bir eşik olan 2020 KKTC Cumhurbaşkanlığı Seçimleri, siyasal reklam filmlerinin sosyal medyada en çok yer aldığı seçim olmuştur. Bu çalışmada adayların siyasi reklam videoları, söylem analizin eşlik ettiği bir göstergebilim çözümlemesi etrafında incelenmiştir. Adayların sosyal medyada yayınladıkları reklam videoları incelendiğinde, özellikle Kıbrıs sorununu baz alan, gelecek, özgürlük, demokrasi, bağımsızlık gibi olguların adayların ideolojik bağlamları etrafında yeniden üretilerek, kültürel, sosyal ve siyasi kodlarla sunulduğu görülmektedir. Adayların siyasal reklam videolarında öne çıkan göstergeler ve söylemler, Kıbrıs sorunun güncel durumu üzerinden yeniden üretilmekte ve sıklıkla geçmişe dönük tarihsel anlatılardan beslenmektedir. Bu bakımdan, çalışmada elde edilen bulguların, KKTC siyasal iletişiminin ve siyasal iletişim dilinin çözümlemesinde yararlı olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Seçim, KKTC, siyasal reklam, söylem, göstergebilim

Destekleyen Kurum

YOK

Proje Numarası

YOK

Discourse and Semiotic Analysis of The Political Campaign Videos Broadcasted on Social Media in The 2020 Presidentia

Öz

Politics and communication work in tandem to determine the practices pertaining to political communication. The objective of reaching out to large masses in general as well as citizens from target constituencies is a determining factor for political candidates in the success of political campaigns. Therefore, besides leveraging traditional mass media, incorporating social media strategies to drive political communication processes expands the area of influence of political communication activities, thus directly influencing the political turnouts and increasing the effectiveness of the campaign.
As a result of the maximum political commercials featured on social media during this election, the 2020 Presidential Elections held in the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) is an important benchmark in the history of political communication in the TRNC. Therefore, in this study, candidates’ political advertising videos are analyzed through semiotic and discourse analyses. These These analyses revealed that issues such as uncertainties regarding the future, freedom, democracy and independence related to the Cyprus Dispute, were reproduced around the ideologies of candidates and that these were presented through political advertising videos with cultural, social and political codes. Thus, the findings obtained in this study will contribute to the analysis of TRNC political communication and discourse.

Anahtar Kelimeler

Election, TRNC, political campaign, discourse, semiotics

Proje Numarası

YOK

Kaynakça

• Aliefendioğlu, H. (2006). Kitap Eleştirisi: Cynthia Cockburn’dan “Hat”.
• Altındal, Y. (2009). Erkeksi Siyasetin'erk'siz Dublörleri. Balikesir University Journal Of Social Sciences Institute, 12(21).
• Arslan, S. ve Seçim, H.(2015). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Facebook’un Seçmenlerin Oy Verme Kararı Üzerindeki Etkileri: KKTC 2013 Milletvekilliği Erken Genel Seçimleri Örneği. Folklor/Edebiyat, (84), 9.
• Aziz,A. (2007). Siyasal iletişim. Nobel Yayın Dağıtım.
• Barthes, R.(1977). Elements of Semiology. Hill and Wang; Reissue Edition.
• Barthes, R. (2012). Göstergebilimsel Serüven, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Chodorow, N. (1978). The Reproduction Of Mothering: Psychoanalysis And The Sociology Of Gender. Berkeley: University Of California Press.
• Cockburn, C. (2004). Mesafeyi Aşmak: Barış Mücadelesinde Kadınlar. İletişim Yayınları.
• Cockburn, C. (2004). The Line: Women, Partition And The Gender Order In Cyprus. Zed Books.
• Eagly, A (1987). Sex Differences In Social Behavior: A Social Role Interpretation. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
• Fiske, J.(2003). İletişim Çalışmalarına Giriş. Ankara: Bilim Ve Sanat Yayınları.
• Graber, D. ve Smith, M. (2005). Political Communication Faces The 21st Century. Journal Of Communication, S: 55, S. 479–507.
• Hall, S. (2012). This Means This, This Means That: A Users Guide To Semiotics. London: Laurence King Publishing.
• Kaid, Lee L. (1981). Political advertising, w: Handbook of Political Communication, red. DD Nimmo, KR Sanders. Sage.
• Özçelik, G. ve Türkeli, S. (2011). Bir Strateji Olarak Marka Topluluğu: Harley Sahipleri Topluluğu Örneği. 19. Ulusal Yönetim Ve Organizasyon Kongresi.
• Özdemir, F. ve Özkan, T. (2020). Türkiye'de Ulusal Kimlik İnşası ve Siyasi Parti Kimlikleri. Social Sciences Review Of The Faculty Of Sciences & Letters University Of Uludag/Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(38).
• Smith, A. (1991). National Identity. Reno: University Nevada Press.
• Tokgöz, O. (2008).Siyasal İletişimi Anlamak, Ankara: İmge Kitabevi.
• Van Dijk, T. (2008). Discourse and power. Macmillan International Higher Education.
• Wodak, R. (2001). The Discourse-Historical Approaches Methods Of Critical Discourse Analysis İçinde (63-94). London: Sage.
• Wodak, R. (2015). The Politics Of Fear: What Right-Wing Populist Discourses Mean. London: Sage. Doi:10.4135/978.144.6270073.
• Yuval, Davis, N (1993). Gender And Nation. Ethnic And Racial Studies, 16(4), 621-632.