Dijital eşitsizlikler sorununa odaklanılan bu çalışmada, yeni medyaya sahip olma durumunun ve onları kullanma becerilerinin yaş, toplumsal cinsiyet ve sosyo-ekonomik statüden nasıl etkilendiği Eskişehir’de yaşayan yoksul bireyler örneğinde incelenmiştir. 415 anket ve 39 yarı-yapılandırılmış görüşüşmeye dayanan karma desenli bu araştırma, insanların çoğunluğunun yoksulluk yaşadığı Emek, Gündoğdu ve Sevinç mahallelerinde gerçekleştirilmiştir. Nicel yöntem, dijital eşitsizliğe ilişkin araştırmalarda, sorunun erişim ve sahiplik boyutunun ortaya konulabilmesi açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada, nitel veriler ile nicel verilerin çizdiği genel çerçeve tamamlanmaya ve toplumsal eşitsizliklerin çevrimiçi davranışlara nasıl yansıdığı yoksullar örnekleminde ortaya konulmaya çalışılmıştır. Dolayısıyla, Türkiye’deki dijital eşitsizlikler alanyazınına hem yöntemsel açıdan hem de örneklem alanı itibarıyla katkı sağlanması amaçlanmıştır. Araştırma sonuçları, ikinci düzey ve üçüncü düzey dijital eşitsizliklerin hem çevrimdışı yaşamdaki eşitsizliklerden beslendiğini hem de onları beslediğini göstermektedir. Yeni medya, düşük
eğitim düzeyi ve ekonomik kısıtlılıkların ördüğü duvarların aşılabilmesi noktasında önemli bir işlev görmektedir. Buna karşın sosyo-ekonomik statü, yeni medyaya yönelik düşünceleri; onları kullanma becerileri ve pratiklerini; onları kullanmakla kazanılan faydaların niteliğini etkilemektedir. Eğitim hayatının çok erken yaşta terk edildiği, genç yaşta evliliğin yaygın olduğu ve yoksulluğun hâkim olduğu bu örneklemde, dijital eşitsizliklerin toplumsal kökenle ilişkisi net bir şekilde kendini göstermektedir.
Dijital eşitsizlikler yeni medya sosyoekonomik statü yoksulluk Türkiye
Anadolu Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi
1706E361
This study focuses on the problem of digital inequalities and examines how having new media and the ability to use it are affected by age, gender, and socio-economic status over a sample of individuals living in Eskişehir where high levels of social deprivation can be found. This mixed-design study, based its data 415 questionnaires and 39 semi-structured interviews and was conducted in Eskişehir’s Emek, Gündoğdu, and Sevinç neighborhoods, where most residents experience poverty. Quantitative methods are highly important in terms of revealing the accessibility and ownership aspects of the issue in studies on digital inequality. The study will attempt to use qualitative data to complete the general framework drawn by the quantitative data and present how social inequalities are reflect in online attitudes within the sample of the poor. Thus, the study aims to contribute to the literature on digital inequalities both in terms of methodology and sample. The results of the study show that second-level and third-level digital inequalities are both feed by inequalities in offline life and also feed them. New media play an important role in overcoming the walls built by low educational levels and economic constraints. On the other hand, socio-economic status affects thoughts about digital media, the skills and practices of using them, and the quality of the benefits gained by using them. This sample includes people who abandoned education at a very early age, and in this sample, marriage at a young age is common and poverty prevails, with an evident relationship existing between digital inequalities and social origin.
Digital inequalities new media socio-economic status poverty Turkey
1706E361
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 1706E361 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 14 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 63 |