After the loss of Balkans, the leaders of the Committee of Union and Progress believed
that political, economical and military measurements must be taken in Anatolia in order to
protect the remaining lands of the state. Having concluded that the policy of Pan-Ottomanism
was not adequate to help survive the existence of the Empire, Young Turks adopted the policy
of Pan-Turkism. This new policy in question also brought the “Turkfication” of the economy
in the agenda. Believing that this policy should be based on a middle Muslim-Turk social
class- this would also help them to consolidate their power- Young Turks aimed at creating a
“national economy” using the power of the state.
The First World War gave the necessary opportunities for this policy. In the name
of “National Economy” and “National Awakening”, the government followed the policy of
creating Muslim-Turk entrepreneurs and turned a blind eye to the speculative profits. Even
though the policy of creating “National Bourgeoisie” gave the expected results soon it paved
the way for degenerated war profiteers (war riches). Towards the end of the war this “war
profiteers” was criticized heavily in the press and after the war it became an important issue
in the literature. This work aims at examining the initiatives for creating “National Economy”
and “National Bourgeoisie” of the Committee and Union Progress during the Balkan Wars
and the First World War in the context of the Turkification policy of the Young Turks. The
work also examines the critics about the “war profiteers”.
Nationaleconomy Warriches Young Turks Kemal Tahir The First World War
Balkanların yitirilmesi üzerine İttihat ve Terakki yöneticileri Anadolu olmak
üzere devletin elinde kalan son toprakları koruyabilmek için siyasi, askeri ve ekonomik
önlemler almak gerektiğine inanmışlardır. Osmanlıcılık politikasının imparatorluğun
varlığını korumaya yetmediğini, Osmanlı vatandaşları için yeni bir kimlik ve aidiyet hissinin
oluşturulması gerektiğini düşünen İttihatçılar, Türkçülük politikasına yönelmişlerdir.
Söz konusu bu Türkçülük politikasının “orta sınıf” bir Müslüman-Türk toplumsal tabana
dayanması gerektiğine inanan ve bunun kendi iktidarlarının devamı için de bir zorunluluk
olduğuna inanan İttihatçılar devlet eliyle bir “milli iktisat” yaratma projesine girişmişlerdir.
Birinci Dünya Savaşı devletin ekonomiye Müslüman-Türk unsur lehine sonuçlar
verecek müdahalelerde bulunması için fırsatlar yarattı. Hükümet “milli iktisat” ve “iktisadi
uyanış” adı altında bir Müslüman-Türk girişimci sınıf yaratmaya yönelik politikalar izledi
ve sermaye birikimini hızlandıran spekülatif kazançlara göz yumdu. “Milli burjuva” yetişme
politikası kısmen beklenen sonucu doğursa da yoz bir savaş zengini yarattı. Ortaya çıkan
“harp zenginleri” savaşın sonuna doğru basında yoğun bir şekilde eleştirilmiş ve edebiyatın
işlediği önemli konular arasında yer almıştır. Bu çalışma; Balkan Savaşı, İttihat-Terakki ve
Türkçülük politikası üzerinden “Milli iktisat” çabalarını ele almış, özellikle savaş yıllarında
“milli burjuvazi” oluşturma girişimleri üzerinde durmuş ve “harp zenginlerine” yönelik
eleştirileri konu edinmiştir.
Milli İktisat Harp Zengini İttihat ve Terakki Kemal Tahir Birinci Dünya Savaşı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Ağustos 2016 |
Gönderilme Tarihi | 9 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 16 Sayı: 32 |