Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Criminal Responsibility Arising from Methods that constitute Digital Dating Violence in the Light of Turkish Supreme Court Decisions

Yıl 2022, Sayı: 2, 93 - 143, 31.12.2022

Öz

Dating violence refers to any behavior that causes physical, sexual, psychological and economic harm to the partner in a dating relationship. Today, with the development of information and communication Technologies and the increase in the usage of Internet, behaviors that constitute dating violence have begun to be carried out in cyber space. The concept of “digital dating violence”, which is a type of dating violence, is a general concept of using behaviors that include actions such as controllinf, threatening or putting pressure on the dating partner using digital technologies. The fact that the methods which constitute digital dating violence physically, sexually, psychologically and economically harm to the person concerned reveals the necessity of discussing the issue in the field of criminal law. The execution of methods that constitute digital dating violence may violate different legal values protected by criminal law. Therefore, in this study, especially the characteristics of digital dating violence methods, their consequences in terms of criminal law and which crimes they will constitute in the Turkish Penal Code have been tried to be discussed in the light of the decisions of Turkish Supreme Court.

Kaynakça

  • AKBULUT, B. (2017). Bilişim Alanında Suçlar (2. Baskı). Ankara.
  • AKSOY RETORNAZ, E. E. (2021). Bir Siber Taciz Biçimi: Cinsel İçerikli Görüntüleri Rızaya Aykırı Olarak İfşa Etme, Yayma, Erişilebilir Kılma veya Üretme Suçu (Revenge Porn ve Deep Fake). İstanbul.
  • AKHTAR, Z. (2014). Child Sex Grooming: ‘Culture’ Crime, Racial Stereotyping and the Environment”. European Journal of Crime, Criminal Law and Criminal Justice, 22(2), 167-196.
  • AVŞAR BALDAN, G., AKIŞ, N. (2017). Flört Şiddeti. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 43(1), 41-44.
  • BABAYİĞİT, B. (2021). Deepfake’in Ceza Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi ve De Lege Ferenda Öneriler. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25(4), 655-703.
  • BRİTİSH COLUMBİA SOCİETY OF TRANSİTİON HOUSES (2021). Responding to Teen Digital Dating Violence: BC Anti-Violence Worker Surwey Results (Technology Safety Project).
  • CANBERK, G., SAĞIROĞLU, Ş. (2007). Kötücül ve Casus Yazılımlar: Kapsamlı Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 22(1), 121-136.
  • CARLTON, A. (2020). Sextortion: The Hybrid “Cyber-Sex” Crime, North Carolina Journal of Law & Technology, 21(3), 177-215.
  • CHETOSKY, K. K. (2019). Minnesota v. Muccio: The Constitutionality of Minnesota’s Sexual Grooming Law. Northwestern University Law Review Online, 114, 1-22.
  • CİTRON, D. K. (2019). Sexual Privacy. Yale Law Journal, 128(7), 1870-1961.
  • DONICA, T. L. H., CHEW, W. X., MAJEED, K. (2015). Understanding the behavioral aspects of cyber sexual grooming: Implications for law enforcement. International Journal of Police Science & Management, 17(1), 40-49.
  • DOUGLAS, D. M. (2016). Doxing: a conceptual analysis. Ethics and Information Technology, 18, 199-210.
  • DÜLGER M. V. (2022). Bilişim Suçları ve İnternet İletişim Hukuku (Güncellenmiş 9. Baskı). Ankara.
  • ERALP, Ö. (2007). Hukukçular İçin Bilişim Terimleri Sözlüğü. Ankara.
  • EZİONİ, L. (2020). The Crime of Grooming. Child and Family Law Journal, 8, 1-18.
  • GİLLESPİE, A. A. (2013). Adolescents, Sexting and Human Rights. Human Rights Law Review, 13(4), 623-644.
  • GÖKCAN H. T., ARTUÇ M. (2021). Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu Şerhi (Cilt 1-6). Ankara.
  • HAFIZOĞULLARI, Z., ÖZEN, M. (2017). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler: Topluma Karşı Suçlar. Ankara.
  • HİNDUJA, S., PATCHİN, J. W.. Digital Dating Abuse: A Brief Guide for Educators and Parents. Cyberbullying Research Center, (cyberbullying.org, Erişim Tarihi: 10.04.2022)
  • KETİZMEN, M.(2008). Türk Ceza Hukukunda Bilişim Suçları. Ankara.
  • KNOLL, J. (2010). Teacher Sexual Misconduct: Grooming Patterns and Female Offenders. Journal of Child Sexual Abuse, 19(4), 371-386.
  • KOCA, M. (2009). Hukukumuzda TCK’ nun 244. Maddesi Kapsamında Bilişim Sistemini Engelleme, Bozma, Verileri Yok Etme veya Değiştirme Suçu, 9-10 Ekim 2008 Yargıtay Bilişim Hukuku Konferansı Yargıtay Başkanlığı Yayını. Ankara.
  • KOCA, M., ÜZÜLMEZ İ. (2019). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (6. Baskı). Ankara.
  • MİNOR, A. D. (2016). Sexting Prosecutions: Teenagers and Child Pornography Laws. Howard Law Journal, 60 (1), 309-324.
  • MOHAN, S. C., LEE Y. (2020). Sexual Grooming as an Offence in Singapore. Singapore Academy of Law Journal, 32(1), 96-123.
  • MULDAVİN, K. (2019). Cruel to be kind: The societal response to technology and youth sexual expression. Lewis & Clark Law Review, 23(1), 425-463.
  • ÖZBEK, V. (2009). Müstehcenlik Suçu (TCK m. 226). Ankara.
  • POLAT, O. (2016). Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34.
  • POLLACK, D., MACIVER, A. (2015). Understanding Sexual Grooming in Child Abuse Cases. Child Law Practice. 34(11), 161-168.
  • RODRİGUEZ-DEARRİBA, M.L., NOCENTİNİ, A. L., MENESİNİ, E., SANCHEZ-JİMENEZ, V. (2021). Dimensions and measures of cyber dating violence in adolescents: A systematic review. Aggression and Violent Behavior, 58, 1-10.
  • SNYDER, P., DOERFLER, P., KANİCH, C., MCCOY, D. (2017). Fifteen Minutes of Unwanted Fame: Detecting and Characterizing Doxing. IMC (Internet Measurement Conference), November 1-3. London.
  • SWEENY, J. (2012). Sexting and Freedom of Expression: A Comparative Approach. Kentucky Law Journal, 102(1), 103-146.
  • TEZCAN, D., ERDEM, M. R., ÖNOK, R. M. (2020). Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku (18. Baskı). Ankara.
  • WEBB, T. (2013-2014). The Brave New World of Cyber Crime Investigation and Prosecution, Nexus: Chapman’s Journal of Law and Policy, 19, 77-86.
  • WİLKERSON, J. J. (2021). Revenge Porn: State Laws, Constitutional Challenges, and the Progress of Federal Legislation. University of Louisville Law Review, 60(2), 301-330.
  • WORLD HEALTH ORGANİZATİON (WHO) (2002). World report on violence and health. (Etienne G. Krug, Linda L. Dahlberg, James A. Mercy, Anthony B. Zwi and Rafael Lozano, Düzenleyenler) Geneva.
  • WORLD HEALTH ORGANİZATİON (WHO) (2013). Global and regional estimates of violence against women: prevalence and health effects of intimate partner violence and non-partner sexual violence. Geneva.
  • YAZICIOĞLU, R. Y. (2009). Hukukumuzda TCK’nın 243’üncü Madde Kapsamında Bilişim Sistemine Girme Eylemi. 9-10 Ekim 2008 Yargıtay Bilişim Hukuku Konferansı Yargıtay Başkanlığı Yayını. Ankara.
  • YILDIZ, M. E. (2015). Banka veya Kredi Kartlarının Kötüye Kullanılması Suçu. Ankara.
  • YILDIZ, M. E. (2010). İnternet Bankacılığı Hakkında Yargıtay’ın 17.11.2009 Tarih, 2009/11-193 Esas Sayılı Kararının İncelenmesi. Ceza Hukuku Dergisi, 14(5), Aralık, 129-150.

Yargıtay Kararları Işığında Dijital Flört Şiddeti Teşkil Eden Yöntemlerden Doğan Ceza Sorumluluğu

Yıl 2022, Sayı: 2, 93 - 143, 31.12.2022

Öz

Flört şiddeti, flört ilişkisinde bulunan partnere karşı gerçekleştirilen fiziksel, cinsel, psikolojik ve ekonomik zarara neden olan herhangi bir davranışı ifade etmektedir. Günümüzde bilgi iletişim teknolojilerinin gelişmesi ve internet kullanımının artması ile birlikte flört şiddeti teşkil eden davranışlar bilişim alanına taşınmıştır. Flört şiddetinin bir türü olan “dijital flört şiddeti” kavramı, dijital teknolojileri kullanan flört partnerini kontrol etme, tehdit etme veya ona baskı yapma gibi eylemleri içeren davranışlar için kullanılan genel bir kavramdır. Dijital flört şiddeti teşkil eden yöntemlerin ilgili kişiye fiziksel, cinsel, psikolojik ve ekonomik yönden zarar vermesi konunun ceza hukuku alanında da tartışılması gerekliliğini ortaya koymaktadır. Dijital flört şiddeti teşkil eden yöntemlerin uygulanması ceza hukuku ile korunan farklı hukuki değerleri ihlal edebilecektir. Bu nedenle çalışmada özellikle dijital flört şiddeti yöntemlerinin özelliği, ceza hukuku açısından sonuçları ve Türk Ceza Kanununda hangi suçları oluşturacağı Yargıtay’ ın vermiş olduğu kararlar ışığında tartışılmaya çalışılmıştır.

Kaynakça

  • AKBULUT, B. (2017). Bilişim Alanında Suçlar (2. Baskı). Ankara.
  • AKSOY RETORNAZ, E. E. (2021). Bir Siber Taciz Biçimi: Cinsel İçerikli Görüntüleri Rızaya Aykırı Olarak İfşa Etme, Yayma, Erişilebilir Kılma veya Üretme Suçu (Revenge Porn ve Deep Fake). İstanbul.
  • AKHTAR, Z. (2014). Child Sex Grooming: ‘Culture’ Crime, Racial Stereotyping and the Environment”. European Journal of Crime, Criminal Law and Criminal Justice, 22(2), 167-196.
  • AVŞAR BALDAN, G., AKIŞ, N. (2017). Flört Şiddeti. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 43(1), 41-44.
  • BABAYİĞİT, B. (2021). Deepfake’in Ceza Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi ve De Lege Ferenda Öneriler. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25(4), 655-703.
  • BRİTİSH COLUMBİA SOCİETY OF TRANSİTİON HOUSES (2021). Responding to Teen Digital Dating Violence: BC Anti-Violence Worker Surwey Results (Technology Safety Project).
  • CANBERK, G., SAĞIROĞLU, Ş. (2007). Kötücül ve Casus Yazılımlar: Kapsamlı Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 22(1), 121-136.
  • CARLTON, A. (2020). Sextortion: The Hybrid “Cyber-Sex” Crime, North Carolina Journal of Law & Technology, 21(3), 177-215.
  • CHETOSKY, K. K. (2019). Minnesota v. Muccio: The Constitutionality of Minnesota’s Sexual Grooming Law. Northwestern University Law Review Online, 114, 1-22.
  • CİTRON, D. K. (2019). Sexual Privacy. Yale Law Journal, 128(7), 1870-1961.
  • DONICA, T. L. H., CHEW, W. X., MAJEED, K. (2015). Understanding the behavioral aspects of cyber sexual grooming: Implications for law enforcement. International Journal of Police Science & Management, 17(1), 40-49.
  • DOUGLAS, D. M. (2016). Doxing: a conceptual analysis. Ethics and Information Technology, 18, 199-210.
  • DÜLGER M. V. (2022). Bilişim Suçları ve İnternet İletişim Hukuku (Güncellenmiş 9. Baskı). Ankara.
  • ERALP, Ö. (2007). Hukukçular İçin Bilişim Terimleri Sözlüğü. Ankara.
  • EZİONİ, L. (2020). The Crime of Grooming. Child and Family Law Journal, 8, 1-18.
  • GİLLESPİE, A. A. (2013). Adolescents, Sexting and Human Rights. Human Rights Law Review, 13(4), 623-644.
  • GÖKCAN H. T., ARTUÇ M. (2021). Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu Şerhi (Cilt 1-6). Ankara.
  • HAFIZOĞULLARI, Z., ÖZEN, M. (2017). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler: Topluma Karşı Suçlar. Ankara.
  • HİNDUJA, S., PATCHİN, J. W.. Digital Dating Abuse: A Brief Guide for Educators and Parents. Cyberbullying Research Center, (cyberbullying.org, Erişim Tarihi: 10.04.2022)
  • KETİZMEN, M.(2008). Türk Ceza Hukukunda Bilişim Suçları. Ankara.
  • KNOLL, J. (2010). Teacher Sexual Misconduct: Grooming Patterns and Female Offenders. Journal of Child Sexual Abuse, 19(4), 371-386.
  • KOCA, M. (2009). Hukukumuzda TCK’ nun 244. Maddesi Kapsamında Bilişim Sistemini Engelleme, Bozma, Verileri Yok Etme veya Değiştirme Suçu, 9-10 Ekim 2008 Yargıtay Bilişim Hukuku Konferansı Yargıtay Başkanlığı Yayını. Ankara.
  • KOCA, M., ÜZÜLMEZ İ. (2019). Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (6. Baskı). Ankara.
  • MİNOR, A. D. (2016). Sexting Prosecutions: Teenagers and Child Pornography Laws. Howard Law Journal, 60 (1), 309-324.
  • MOHAN, S. C., LEE Y. (2020). Sexual Grooming as an Offence in Singapore. Singapore Academy of Law Journal, 32(1), 96-123.
  • MULDAVİN, K. (2019). Cruel to be kind: The societal response to technology and youth sexual expression. Lewis & Clark Law Review, 23(1), 425-463.
  • ÖZBEK, V. (2009). Müstehcenlik Suçu (TCK m. 226). Ankara.
  • POLAT, O. (2016). Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34.
  • POLLACK, D., MACIVER, A. (2015). Understanding Sexual Grooming in Child Abuse Cases. Child Law Practice. 34(11), 161-168.
  • RODRİGUEZ-DEARRİBA, M.L., NOCENTİNİ, A. L., MENESİNİ, E., SANCHEZ-JİMENEZ, V. (2021). Dimensions and measures of cyber dating violence in adolescents: A systematic review. Aggression and Violent Behavior, 58, 1-10.
  • SNYDER, P., DOERFLER, P., KANİCH, C., MCCOY, D. (2017). Fifteen Minutes of Unwanted Fame: Detecting and Characterizing Doxing. IMC (Internet Measurement Conference), November 1-3. London.
  • SWEENY, J. (2012). Sexting and Freedom of Expression: A Comparative Approach. Kentucky Law Journal, 102(1), 103-146.
  • TEZCAN, D., ERDEM, M. R., ÖNOK, R. M. (2020). Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku (18. Baskı). Ankara.
  • WEBB, T. (2013-2014). The Brave New World of Cyber Crime Investigation and Prosecution, Nexus: Chapman’s Journal of Law and Policy, 19, 77-86.
  • WİLKERSON, J. J. (2021). Revenge Porn: State Laws, Constitutional Challenges, and the Progress of Federal Legislation. University of Louisville Law Review, 60(2), 301-330.
  • WORLD HEALTH ORGANİZATİON (WHO) (2002). World report on violence and health. (Etienne G. Krug, Linda L. Dahlberg, James A. Mercy, Anthony B. Zwi and Rafael Lozano, Düzenleyenler) Geneva.
  • WORLD HEALTH ORGANİZATİON (WHO) (2013). Global and regional estimates of violence against women: prevalence and health effects of intimate partner violence and non-partner sexual violence. Geneva.
  • YAZICIOĞLU, R. Y. (2009). Hukukumuzda TCK’nın 243’üncü Madde Kapsamında Bilişim Sistemine Girme Eylemi. 9-10 Ekim 2008 Yargıtay Bilişim Hukuku Konferansı Yargıtay Başkanlığı Yayını. Ankara.
  • YILDIZ, M. E. (2015). Banka veya Kredi Kartlarının Kötüye Kullanılması Suçu. Ankara.
  • YILDIZ, M. E. (2010). İnternet Bankacılığı Hakkında Yargıtay’ın 17.11.2009 Tarih, 2009/11-193 Esas Sayılı Kararının İncelenmesi. Ceza Hukuku Dergisi, 14(5), Aralık, 129-150.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hukuk
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Mehmet Emre Yıldız 0000-0001-9969-7730

Erken Görünüm Tarihi 12 Ağustos 2022
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yıldız, M. E. (2022). Yargıtay Kararları Işığında Dijital Flört Şiddeti Teşkil Eden Yöntemlerden Doğan Ceza Sorumluluğu. Çukurova Üniversitesi Hukuk Araştırmaları Dergisi(2), 93-143.