The Issue of Ifrād (Reciting One by one) and Jam' (Reciting Collectively) in The Presentation of Recitations (Qirā’ah)

Yıl 2022, Cilt: 26 Sayı: 2, 605 - 619, 15.12.2022

Mustafa Hamurlı

https://doi.org/10.18505/cuid.1078181

Cited By: 1

Öz

Mutawatir seven qiraats or ten qiraats It dates back to the time of the Prophet, It is known that the Com-panions recited these different recitations by presenting them to the Prophet. Although the reading styles of the Companions seemed contradictory at first, these readings, which were seen as controversial after the approval of the Prophet, were accepted. It is observed that different recitations, which were read in-dependently and without being gathered, in the first period, were combined and read collectively as of the fourth century. Therefore, it is important to know which of these two styles is correct and to resolve the conflicts on the subject. It is understood that the disagreements on this subject are related to the differen-ces in the places where the recitations are read, and that the scholars have adopted different opinions for this reason. The fact that the recitations are read individually or collectively during the Qur'an education phase brings to mind the idea that these two styles can also be applied in prayers, ceremonies and events, and on television and radio. In this study, the opinions of those who prefer to read the recitations indivi-dually and those who prefer to read together by combining the recitations are given. and it is thought to clarify the disputes on this subject.

Anahtar Kelimeler

Recitation, Qur’ān, Narration, Jam‘, Ifrād.

Kıraatlerin Sunumunda İfrâd ve Cem‘ Meselesi

Öz

Mütevâtir yedi kıraat veya on kıraatin Hz. Peygamber dönemine dayandığı, sahabelerin bu farklı kıraatleri Hz. Peygambere arz ederek okudukları bilinmektedir. Sahabenin okuyuş tarzları başta birbirine zıt gibi görünse de Hz. Peygamber’in onayından sonra ihtilaflı görülen bu okuyuşlar kabul görmüştür. İlk dönem-de birbirinden bağımsız olarak ve cem‘ edilmeden okunan farklı kıraatlerin, hicri dördüncü asırdan itiba-ren birleştirilerek topluca okunduğu müşahede edilmektedir. Dolayısıyla bu iki tarzdan hangisinin doğru olduğunun bilinmesi ve konuyla ilgili ihtilafların giderilmesi önem arz etmektedir. Bu konudaki ihtilafla-rın, genel anlamda kıraatlerin okunduğu mekanların farklılığıyla ilgili olduğu ve âlimlerin bu nedenden ötürü farklı düşünceler benimsediği anlaşılmaktadır. Kur’an eğitimi safhasında kıraatlerin tek tek ya da topluca okutulması ve âlimlerin her iki yöntemi de icra etmeleri, bu iki tarzın namazlarda, tören ve etkin-liklerde, televizyon ve radyolarda da uygulanabileceği düşüncesini akla getirmektedir. Bu çalışmada ise, kıraatleri birebir okumayı tercih edenlerle, kıraatleri birleştirerek topluca okumayı tercih edenlerin gö-rüşlerine yer verilmesi ve bu konudaki ihtilaflara açıklık getirilmesi hedeflenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kur'an, Kıraat, Rivayet, Cem', İfrâd

Kaynakça

• Abdulazîz el-kâri’. Sünenü’l-kurrâ ve menâhicu’l-mücevvidîn. Medine-i Münevvere: Mektebetü’d-Dâr, 1414.
• Ahmed b. Hanbel. Müsned. 36 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1. Basım, 1998.
• Arab, Saîd. el-Kurrâu ve’l-kırââtu bi’l-mağrib. Beyrut: Dâru’l-ğarbi’l-islâmî, 1410.
• Bennâ, Ahmed b. Muhammed el-. İtḥâfü fużalâʾi’l-beşer. Beyrut: Dâru’l-Kutubu’l-İlmiyye, 3. Basım, 2006.
• Birışık, Abdulhamit. Kıraat İlmi ve Tarihi. Bursa: Emin Yayınları, 2004.
• Buhârî, Ebû Abdullâh Muhammed b. İsmâîl. el-Cami‘u’s-sahîh. 1 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’r-Risâle, 3. Basım, 2015.
• Cermî, İbrahim Muhammed. Mu‘cemu ‘ulûmi’l-Kur’an. Dimeşk: Dâru’l-Kalem, 2001.
• Cürcânî, Ali. et-Ta‘rîfât. Beyrut: Dâru’l-Kutubu’l-İlmiyye, 1403.
• Devsirî, İbrahim b. Sa’id. Muhtasaru’l-‘ibârât li-mu‘cemi mustalahâtü’l-kırâât. Riyad: Dâru’l-Hadâra li’n-neşr, 2008.
• Ebû Ömer Yusuf b. Abdullah b. Muhammed, İbn Abdilber. el-İstiâb fi Ma’rifeti’l-Ashâb. Beyrut-Lübnan: Dâru’l Ma’rife, 2. Basım, 2012.
• Ebû Şâme, Şihâbüddîn Abdurrahmân b. İsmâîl b. İbrâhîm. el-Mürşidu’l-vecîz ilâ ‘ulûmin tete‘alleku bi’l-kitâbi’l-‘azîz. Beyrut-Lübnan: Darü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1. Basım, 2003.
• Ebû’l Hasan el-, Ensârî. Tertîbu’l-edâi ve beyâni’l-cem‘i fî’l-ikrâ. Ürdün: Dâru’l-emân, 1. Basım, 2013.
• Fâris, Ahmed. Mu‘cemu mekâyîsu’l-luga. 6 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Cîl, 1991.
• Haddâd, Ebû Bekr. el-Âyâtü’l-beyyinât fî hükmi cem‘i’l-kırâât. Kahire: Matbaatü’l-me’âhid, 1984.
• Hâkim, Ebû Abdullah İbnü’l-Beyyi’ Muhammed Hâkim en-Nîsâbûrî. el-Müstedrek ‘ale’s-Sahîhayn. 4 Cilt. Hayda-rabad: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1915.
• Havvâ, Muhammed. el-Medhal ilâ ilmi’l-kıraât. Beyrut, ts.
• Hüneydî, Abdulfettâh. el-Edilletü’l-‘akliyye fî hükmi cem‘i’l-kırââti’n-nakliyye. Mısır: Dâru’s-Sahâbe, 2006.
• İbn Mâce, Ebû Abdullah Muhammed b. Yezîd er-Rebeî el-Kazvînî. Sünen’u İbn Mâce. 5 Cilt. Beyrut: Dâru’r-Risâle el-’Âlemiyye, 1. Basım, ts.
• İbn Manzûr, Ebü’l-Fazl Muhammed b. Mükerrem b. Ali el-Ensârî. Lisânü’l-arab. Beyrut: Dâru Sadır, 3. Basım, 1414.
• İbn Mücâhid, Ahmed b. Mûsâ. es-Seb‘atü fî’l-kırâât. Kahire: Dâru’l-Me’arif, 2. Basım, 1400.
• İbn Sa’d, Muhammad. et-Tabakâtü’l-Kübrâ. 8 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Sadr, 1. Basım, 1968.
• İbn Teymiyye, Takıyyüddin Ahmed b. Abdülhalim. Mecmuu Fetâvâ. Riyad: Matba’atü’r-Riyad, 1413.
• İbnü’l-Cezerî, Muhammed. en-Neşru fi’l-Kıraâti’l-’Aşr. 3 Cilt. Beyrut: el-Matba’atü’t-ticâriyyeti’l-kübrâ, 2009.
• İbnü’l-Cezerî, Muhammed. Gâyetu’n-nihâye fî tabakâti’l-kurrâ. 3 Cilt. Kahire: Mektebetü İbn Teymiyye, 3. Basım, 1402.
• İbnü’l-Cezerî, Muhammed. Müncidü’l-muḳriʾîn ve mürşidü’ṭ-ṭâlibîn. Beyrut: Dâru’l-Kutubu’l-İlmiyye, 1999.
• Kastellânî, Ahmed b. Muhammed b. Ebû Bekr el-. Letâifu’l-işârât li-fünûni’l-kırâât. 10 Cilt. Medine-i Münevvere: Vizâratu’ş-şuûni’l-islâmiyye ve’d-da’veti ve’l-irşâd, 2014.
• Marğinî, İbrahim b. Ahmed. en-Nücûmu’t-tavâli’ “ala’d-dureri’l-levâmi” fî asli mekrai’l-imâmi Nâfi’. Beyrut: Daru’l-Fikr, 1. Basım, 2004.
• Muti‘, Muhammed. el-Kırââtü ve kibâri’l-kurrâ fî Dimeşk mine’l-karni’l-evveli ilâ’l-karni’l-hâdir. Dimeşk: Dâru’l Fikr, 2003.
• Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc. Sahîh-i Müslim. Kahire : Dâru İhyai’l-Kütübi’l-Arabiyye, 1955.
• Nesâî, Ebû Abdurrahman Ahmed b Ali b Şuayb. Sünen’ün-Nesâi. 9 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Beşâiri’l-İslâmiyye, 1988.
• Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref b. Mürî en-. et-Tibyân fî âdâbi hameleti’l-Kur’an. Beyrut-Lübnan: Dâru İbn Hazm, 3. Basım, 1994.
• Nüveyrî, Muhammed b. Muhibbu’d-dîn. Şerhu Taybetü’n-neşr fî’l-kıraâti’l-‘aşr. Beyrut: Darü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2. Basım, 2003.
• Râzî, Muhammed b. Ebû Bekir. Muhtaru’s-sihâh. Beyrut: Mektebetü Lübnân, 1995.
• Safâkisî, Veliyyullah Sîdî Ali en-Nûrî es-. Ğaysu’n-Nef‘ fî’l-kırââti’s-seb‘, ts.
• Saîd, Lebîb. et-Teğannî bi’l-Kur’an. Mısır: el-Matbaatu’s-Sekâfiyye, 1985.
• Suyûtî, Ebü’l-Fazl Celaleddin Abdurrahman es-. el-İtkân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. 2 Cilt. Beyrut: Dârü’l-M’arife, 1317.
• Tetik, Necati. Kıraat İlminin Ta’limi Başlangıçtan 19. Hicri Asra Kadar. İstanbul: İşaret Yayınları, 1990.
• Tirmizî, Ebû İsa Muhammed b. İsa et-. Sünenü’t-Tirmiẕî. Kahire: Mustafa el-Bâbî el-Halebî, 1. Basım, 1978.
• Ubeydî, Fethî. el-Cem‘u bi’l-kırââti’l-mütevâtira. Beyrut: Dâru İbn Hazm, 2016.
• Yavuz, Fırat. Tecvîd ve Kıraat İlmi Terimleri Sözlüğü. ed. Ali Öge. İstanbul: Hacıveyiszade İlim ve Kültür Vakfı, 2018.
• Yüksel, Ali Osman. İbn Cezerî ve Tayyibetü’n-Neşr. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı (İFAV), 1996.