Kitle fonlaması, bir projesi ya da iş fikri olan girişimcinin bir internet platformu üzerinden yaptığı açık çağrıyla kitlelerden fon toplayarak projesini finanse ettiği yeni nesil bir finansman yöntemidir. Bu yöntem daha ziyade güçlü maddi kaynakları olmayan, geleneksel finansman kaynakları tarafından istenen teminatı göstermekte zorlanan, çok fazla iş tecrübesi ve tanınırlığı bulunmayan girişimciler için iş yapma imkânı sunan alternatif bir finansal kaynak oluşturma mekanizmasıdır. Bu yöntemin bağışa, ödüle, paya ve borca dayalı fonlama şeklinde dört temel çeşidi bulunmaktadır. Bu çalışma, işte bu dört temel çeşit üzerinden kitle fonlaması yöntemini ele alıp fıkhî mahiyetini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Konu, somut olay ve belge inceleme yöntemi kullanılarak araştırılmış, her bir alt konunun fıkhî neticesine ise analiz ve sentez yöntemleri kullanılarak ulaşılmaya çalışılmıştır. Yapılan araştırma neticesinde metin içerisinde fıkhî temellendirilmesi yapılmış olan şu temel sonuçlara ulaşılmıştır: Bağışa dayalı kitle fonlamasında fon sağlayıcıların girişimcilere bağış yoluyla destekte bulunmaları fıkhî açıdan tipik bir hibe işlemidir. Ödüle dayalı kitle fonlamasında tebrik veya teşekkür kartı göndermek gibi maddi olmayan ödüllerin söz konusu olduğu fonlama uygulaması da yine bir hibe işlemidir. Şapka, tişört, anahtarlık gibi düşük de olsa maddi değeri bulunan ödül uygulaması ivaz şartlı hibedir. İleride üretilecek ürünün fon sağlayıcıya önceden sipariş hakkının verildiği ön alım/ön satım uygulaması ise nev‘i şahsına münhasır bir karma sözleşme niteliğindedir. Paya dayalı kitle fonlamasında girişimci ve girişim şirketinin yatırımcılardan gelen fonlarla kurduğu anonim şirket türü ortaklık, inan tipi bir müşârekedir. Borca dayalı kitle fonlamasında girişimcinin yatırımcılardan alıp faizsiz olarak geri ödediği borçlanma uygulaması tipik bir karz işlemi, borcun önceden belirlenen faiziyle birlikte ödendiği uygulama ise ribâlı bir borç işlemidir. Alınan borcun kurulacak olan şirketin payı ile ödenmesi işlemi fıkhî açıdan bir istibdâl yani borcun nakit yerine onun yerini tutan bir başka şeyle ödenmesi işlemidir. İstibdâlle birlikte taraflar arasındaki borç ilişkisi sona erer. Lakin şirketten alınan pay nedeniyle taraflar arasında paya dayalı bir ortaklık ilişkisi kurulmuş olur. Faaliyet alanlarının meşru olması şartıyla, borcun faiziyle geri ödenmesi şeklindeki borca dayalı uygulama hariç diğerlerinde fıkhî açıdan herhangi bir sıkıntı görünmemektedir.
Crowdfunding is a contemporary method of financing where an entrepreneur with a project or an idea of business finances his/her project by raising funds from the crowds through an open call made on an internet platform. This method is more of an alternative mechanism for generating financial sources, enabling entrepreneurs who do not have rich financial sources, who find it difficult to provide collateral required by traditional financial sources, and who do not have without enough experience or recognition to do business. This method has four basic types of funding; namely, donation-based, award-based, share-based and loan-based. This study aims to present the fiqhi (jurisprudential) aspects of these by addressing the crowdfunding method based on these four basic types. The research on the subject was carried out through analysis of concrete events and documents, and fiqhi judgments were attempted for each sub-topic through analysis and synthesis methods. As a result of the conducted research, the following basic conclusions were made with fiqhi justification: In donation-based crowdfunding, the support provided by the funders to the entrepreneurs is a typical act of granting. In terms of award-based crowdfunding, the practice of funding that includes intangible awards, such as sending a congratulatory or thank you card, is also an act of granting. The practice of awarding items of material value, albeit at a low level, such as hats, T-shirts and key rings, is a contingent-consideration type of granting. As for the pre-emption/presale practice, where the funder is given the right to pre-order the product to be manufactured, it is a contract for work, i.e. a contract for work. In the share-based crowdfunding, the type of partnership corporation established with the funds provided by the entrepreneur and the funders of the entrepreneurship company is joint stock equity partnership (‘inan), in which the partners share equally in the profit or loss with varying levels of tenure. In loan-based crowdfunding, the entrepreneur’s practice of borrowing from the investors and repaying without any interest is a typical loan process, but the practice of repaying the debt with the predetermined interest is a loan process with interest. Paying the debt borrowed from the investors with the shares of the company, is called istibdal in terms of fiqh, which means paying a debt not money but with something that can replace it. The istibdal terminated the debt relationship between the parties. However, due to the share taken from the company creates a relationship between the two parties. Provided that the field of activity is legitimate, in terms of fiqh, there are no problems in any of these practises, with the exception of the loan-based practice where the debt is paid with addedtional interest.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İslam Hukuku |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 14 Haziran 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 23 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 3 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 28 Sayı: 1 |
Cumhuriyet İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.