AB-27 Ülkeleri İçin Gelir Yakınsamasının Mekânsal Ekonometrik Analiz İle Tahmini

Yıl 2016, Cilt: 20 Sayı: 1, 1 - 10, 30.06.2016

F. İdil Baktemur Mehmet Özmen

Öz

Çalışmada 2007-2013 dönemleri arası AB-27 ülkeleri için gelir yakınsamasının mekansal ekonometrik modeller
yardımıyla tahmin edilmesi amaçlanmaktadır. Kesit veri analizinde mekan etkisi bulunamamıştır. Panel veri analizinde
mekansal ilişki bulunmuştur ve sonuçlar bu ülkeler için yakınsamanın varlığına işaret etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Mekansal ekonometri, yakınsama, AB-27

Kaynakça

• Anselin L. (1988). Spatial Econometrics Methods and Models, Kluwer: The Netherlands.
• Ateş, S. (1996). Ekonomik Büyümeye Yaklaşımlar ve Yakınsama Sorunu, Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 1-16.
• Badinger, H. , Müller, W. & Tondl, G. (2004). Regional Convergence in the European Union, 1985- 1999: A Spatial Dynamic Panel Analysis, Regional Studies, 38(3), 241-253.
• Dall’erba, S. (2003). Distribution of regional income and regional funds in Europe 1989-1999: An exploratory spatial data analysis, 73th Annals of Regional Science, 39, 121-148.
• De Dominicis, L. (2014). Inequality and Growth in European Regions: Towards a Place-based Approach, Spatial Economic Analysis, 9(2), 120-141.
• Evans, P. & Kim, J. U. (2014). The Spatial Dynamics of Growth and Convergence in Korean Regional Incomes, Applied Economics Letters, 21(16), 1-5.
• Gezici, F. & Hewings G. J. D. (2004). Regional Convergence and The Economic Performance of Peripheral Areas in Turkey, Review of Urban & Regional Development Studies, 16(2), 113-132.
• Karaca, O. (2004). Türkiye’de Bölgelerarası Gelir Farklılıkları: Yakınsama Var mı?, Discussion Paper, Turkish Economic Association, No. 2004/7.
• Kosfeld, R., Eckey, H. F. & Dreger, C. (2006). Regional productivity and income convergence in the unified Germany, 1992–2000, Regional Studies, 40(7), 755-767.
• LeSage, J. P. (1998). Spatial Econometrics, Toledo: University of Toledo. Paelinck, J. and Klaassen, L. (1979). Spatial Econometrics. Saxon House, Farnborough. Piras, G. & Arbia, G. (2007). Convergence in per-capita GDP across EU NUTS2 regions using panel data models extended to spatial autocorrelation effects, Statistica, forthcoming.
• Rey, S. J. & Montouri, B. D. (1999). US Regional Income Convergence: A Spatial Econometric Perspective, Regional Studies, 33(2), 143-156.
• Rusche, K. (2010). Quality of Life in The Regions: An Exploratory Spatial Data Analysis For West German Labor Markets, Jahrb Reg wiss, 30, 1-22. Salai Martin & Xavier X. (1996a). The Classical Approach to Convergence Analysis, The Economic Journal, 106 (437), 1019-1036.
• Salai Martin & Xavier X. (1996b). Regional Cohesion: Evidence and Theories of Regional Growth and Convergence, European Economic Review, 40(6), 1325- 1352.
• Seya, H., Tsutsumi, M. & Yamagata, Y. (2012). Income convergence in Japan: a Bayesian spatial Durbin model approach, Economic Modelling, 29(1), 60–71. Soundararajan, P. (2013). Regional income convergence in India: A Bayesian Spatial Durbin Model approach. MPRA Paper No. 48453.
• Tobler WR (1979). Cellular geography. In: Gale S, Olsson G (eds) Philosophy in geography, 379–386.
• Tselios, V. (2009). Growth and Convergence in Income Per Capita and Income Inequality in the Regions of the EU, Spatial Economic Analysis, 4(3), 343-370.
• Villaverde, J. (2005). Provincial convergence in Spain: a spatial econometric approach, Applied Economics Letters, 12(11), 697-700.
• Yeşilyurt, F. (2011). Bölgesel ekonomide ekonometrik yöntemler: Türkiye örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
• Zeren, F. (2011). Mekansal Ekonometri Ve Mekansal Panel Ekonometri Yaklaşımları: AB Üye Ülkeleri İçin Gelir Yakınsama Hipotezi Üzerine Bir Uygulama. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.