Bütüncül yaklaşım, parçacı yaklaşımdan farklı olarak
konuşandan sadır olan sözün teker teker ele alınarak değerlendirilmesi ve bir
sonuca gidilmesi değil aksine konuşanın gerçekte ne kastettiğini ortaya
çıkarmak maksadıyla sözün, olay ve konu bütünlüğü içinde alınması, bir başka
ifadeyle aynı konuya ilişkin metinlerin bir havuzda toplanması ve kritiğe tabi
tutulmasıdır. Böylelikle bir süreç içinde aynı konuya ilişkin sarf edilen
farklı ya da çelişik sözlerin bir yöntem düzeyinde uzlaştırılması da mümkün
hale gelmektedir ve neticede bütünün parçadan farklı ve büyük olduğu anlaşılmış
olmakta ve parçalar, bir bütünlük içinde anlam kazanmaktadır. Bütüncül okuma dendiğinde
fıkıh usulünde iki yöntem akla gelmektedir. Bunlardan biri tahsis diğeri ise takyîttir. Bu çalışmada takyîdin
fıkıh usulündeki tanımı, konumu, işlevi ve delaleti üzerinde yapılan
tartışmalar ve fıkhî ihtilaflardaki rolü örneklerle ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2016 |
Gönderilme Tarihi | 3 Ocak 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 16 Sayı: 2 |
Correspondence Address
Cukurova University, Faculty of Theology, Balcali Campus, 01330, Saricam/Adana.