Temperance and Transcendence: The Relationship between Forgiveness, Humility and Religiosity

Yıl 2020, Cilt: 20 Sayı: 1, 240 - 252, 29.06.2020

Sezai Korkmaz

https://doi.org/10.30627/cuilah.719673

Cited By: 3

Öz

The current
study aimed to handle the relationship between temperance and transcendence
which  are only two of the umbrella
virtues and of the six fundamental virtues of positive psychology. The research
is based on the theoretical basis of positive psychology. According to the
virtue classification of positive psychology, forgiveness and humility are
included in the virtue of temperance while religiousness is in the
transcendence virtue. In the classification of virtues of positive psychology,
six basic virtues seem to be related to each other. In this study, Testing the hypotheses
and the relationships between these virtues and performing the area of the
application increases the importance of the study. The following scales were
used in the study; The Heartland Forgiveness Scale was developed by Thompson et
al. and adapted to Turkish by Bugay and Demir. The Humility Scale was developed
by Elliott and adapted to Turkish culture by Sarıçam et al. Religiousness Scale
was developed by Ayten. In addition, Personal Information Form created by the
researcher. The
documentation method and survey method have been utilized as the research
model. Since there are more than two
variables in the study, relational survey method was used. The sample size of
the research was determined as 174. The distribution of the participants by
gender is 54 (31%) male and 120 (69%) female. The participants of the sample
are between 17 and 87 years old and the average age of the study is 32.34. The
analyzes were made by the IBM SPSS package program and Amos program based on
the structural equation model. Descriptive statistics, t-test, factor analysis,
reliability analysis, Pearson's correlation, and regression weights were used
in the analysis. According to the t-test results of the current study, there
was no significant difference between gender in forgiveness, humility, and
religious behavior. There is a statistically significant difference between men
and women in terms of religiousness and religious worship according to gender
groups. Therefore, women got higher scores in religiousness and religious
worship than men. When looking at the correlation relations, it was found that
there was no statistically significant relationship between forgiveness and
humility, religiosity, religious behavior dimension, and religious worship
dimension. It has been determined that there is a significant and positive
relationship between the humility and religiousness, religious behavior
dimension, and religious worship dimension. According to the findings of the
regression relations, religiousness, religious behavior, and religious worship
dimension did not predict the variable of forgiveness. It has been determined
that religiousness, religious behavior dimension, and religious worship dimension
significantly explain humility behavior. Finally, according to the findings of
the study, religiosity is not mediated the relationship between forgiveness and
humility.

Anahtar Kelimeler

Forgiveness, Humility, Religiousness, Virtues

Ölçülülük ve Aşkınlık Erdemi: Affetme, Alçakgönüllülük ve Dindarlık İlişkisi

Öz

Bu çalışmanın
amacı şemsiye erdemler olan ölçülülük ile aşkınlığın içine giren bir kısım alt erdemler
arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmada pozitif psikolojinin teorik
zemini esas alınmıştır. Pozitif psikolojinin erdemler sınıflamasına göre
affetme ve alçakgönüllülük alt erdemi ölçülülük erdemine dâhil olurken
dindarlık alt erdemi ise aşkınlık erdemine girmektedir. Pozitif psikolojinin
erdemler sınıflamasında altı temel erdemin birbiriyle ilişkili olduğu
görülmektedir. Bu erdemler arasındaki ilişkilerin test edilmesi ve uygulama
alanına dökülmesi çalışmanın önemini artırmaktadır. Çalışmada değişkenler
arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla şu ölçekler kullanılmıştır; Heartland
Affetme Ölçeği, Thompson ve diğerleri tarafından geliştirilmiş, Bugay ve Demir
tarafından Türkçe’ye uyarlanmıştır. Alçakgönüllülük Ölçeği, Elliott tarafından
doktora çalışmasında geliştirilip, Sarıçam ve diğerleri tarafından Türk
kültürüne uyarlanmıştır. Dindarlık Ölçeği ise Ayten tarafından geliştirilmiştir.
Ayrıca araştırmacı tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu ve katılımcıları
aydınlatıcı ve bilgilendirici onam formu da çalışmada kullanılmıştır. Araştırma
modeli olarak dokümantasyon ve tarama yöntemi benimsenmiştir. Çalışmada ikiden
fazla değişken olduğundan tarama modellerinden ilişkisel tarama modeli esas alınmıştır.
Araştırmaya 174 kişi katılmış olup, ölçeklerin toplam madde sayısı 44
olduğundan normallik ve örneklem seçimi şartlarını sağlamıştır. Araştırmaya
katılanların cinsiyete göre dağılımına bakıldığında 54’ü (%31) erkek, 120’si
(%69) kadındır. Örneklemin katılımcıları 17 ile 87 yaş aralığında ve çalışmanın
yaş ortalaması ise 32,34’tür. Analizler IBM SPSS paket programı ve yapısal
eşitlik modeli temelli Amos programıyla yapılmıştır. Analizde betimsel
istatistik, t-test, faktör analizi, güvenirlik analizi, Pearson korelasyonu ve
regresyon ağırlıkları kullanılmıştır. Araştırmanın t-test sonuçlarına göre
affetme, alçakgönüllülük ve dini davranış boyutunda cinsiyet grupları arasında
anlamlı düzeyde farklılaşma olmadığı görülmüştür. Dindarlık ve dini ibadet
boyutunda ise cinsiyet gruplarına göre erkekler ile kadınlar arasında
istatistiki olarak anlamlı düzeyde bir farklılaşma söz konusudur. Bu durumu
göre kadınlar erkeklere göre dindarlık ve dini ibadet boyutunda daha yüksek
puanlar almıştır. Korelayon ilişkilerine bakıldığında ise affetme ile
alçakgönüllülük, dindarlık, dini davranış boyutu ve dini ibadet boyutu arasında
istatistiki olarak anlamlı düzeyde ilişki olmadığı tespit edilmiştir. Alçakgönüllülük
değişkeni ile dindarlık, dini davranış boyutu ve dini ibadet boyutu arasında
ise anlamlı düzeyde ve pozitif yönde ilişki olduğu tespit edilmiştir. Regresyon
ilişkileri bulgularına göre ise dindarlık, dini davranış ve dini ibadet boyutu,
affetme değişkenini yordamamıştır. Dindarlık, dini davranış boyutu ve dini
ibadet boyutunun alçakgönüllülük davranışını anlamlı düzeyde açıkladığı
saptanmıştır. Son olarak çalışmanın bulgularına göre dindarlık değişkeni,
affetme ile alçakgönüllülük değişkenleri arasındaki ilişki de aracı değişken
görevi görmemektedir.

Anahtar Kelimeler

Affetme, Alçakgönüllülük, Dindarlık, Erdemler

Kaynakça

• Aksoy, A. B., Aytar, A. G., & Kaytez, N. (2017). Üniversite öğrencilerinin mutluluk ve alçakgönüllülük düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(3), 1119–1132.
• Atkinson, Richard C. Atkinson, R., Smith, E. E., Bem, D. J., & Hoeksema, S. N. (2019). Psikolojiye giriş. çev. Yavuz Alagon (14. baskı). İstanbul: Arkadaş Yatınları.
• Ayten, A. (2009). Affedicilik ve din: Affetme eğilimi ve dindarlıkla ilişkisi üzerine ampirik bir araştırma. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (37), 111–128. https://doi.org/10.15370/MUIFD.36508
• Ayten, A. (2012). How religion promotes forgiveness: The case of Turkish muslims. Archive for the Psychology of Religion, 34(3), 411–425. https://doi.org/10.1163/15736121-12341243
• Ayten, A. (2016). Erdeme dönüş psikoloji ve mutluluk yolu. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Ayten, A. (2012). Kimlik ve din: İngiltere’deki Türk gençleri üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ÇÜİFD), 12(2), 101–119.
• Ayten, A., & Ferhan, H. (2016). Forgiveness, religiousness, and life satisfaction: An Empirical study on Turkish and Jordanian university students. Spiritual Psychology and Counseling, 1(1), 79–84.
• Ayten, A., & Tura, H. (2017). Affetme ve dindarlık, hayat memnuniyetini nasıl destekler? İslâmî İlimler Dergisi, 12(3), 27–54.
• Bugay, A., & Demir, A. (2010). A Turkish version of heartland forgiveness scale. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 5, 1927–1931. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2010.07.390
• Csikszentmihalyi, M. (2020). Akış. çev. Barış Satılmış. Ankara: Buzdağı Yayınları.
• Cüceloğlu, D. (2018). İnsan ve davranışı (37. baskı). İstanbul: Remzi Yayınevi.
• Davis, D. E., & Hook, J. N. (2014). Humility, religion, and spirituality: Introduction to the special ıssue. Journal of Psychology and Theology, 42(1), 111–117. https://doi.org/10.1177/009164711404200112
• Davis, D. E., Hook, J. N., Worthington, E. L., Van Tongeren, D. R., Gartner, A. L., Jennings, D. J., & Emmons, R. A. (2011). Relational humility: Conceptualizing and measuring humility as a personality judgment. Journal of Personality Assessment, 93(3), 225–234. https://doi.org/10.1080/00223891.2011.558871
• Elliott, J. C. (2010). Humility: Development and analysis of a scale. Unpublished Ph.D Dissertation, Knoxville: University of Tennessee.
• Howitt, D., & Cramer, D. (2011). Introduction to SPSS statistics in psychology: for version 19 and earlier. Harlow: Pearson Education Limited.
• Karakaş, A. C. (2017). Manevi zekanın iç yönelimli dindarlık, affetme esnekliği ve öznel iyi oluşla ilişkisi. Türkiye İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 1(1), 53–63. https://doi.org/10.32711/tiad.350504
• Krause, N. (2015). Assessing the relationships among race, religion, humility, and self-forgiveness: A longitudinal investigation. Advances in Life Course Research, 24, 66–74. https://doi.org/10.1016/j.alcr.2015.02.003
• Krause, N. (2018). Assessing the relationships among religion, humility, forgiveness, and self-rated health. Research in Human Development, 15(1), 33–49. https://doi.org/10.1080/15427609.2017.1411720
• Kul, S. (2014). Uygun istatistiksel test seçim kılavuzu. Plevra Bülteni, 8(2), 26–29. https://doi.org/10.5152/pb.2014.08
• McCullough, M. E., & Worthington, E. L. J. (1999). Religion and the forgiving personality. Journal of personality, 67(6), 1141–1164.
• Miller, A. J., Worthington, E. L., & Mcdaniel, M. A. (2008). Gender and forgiveness: A meta-analytic review and research agenda. Journal of Social and Clinical Psychology, 27(8), 843–876. https://doi.org/10.1521/jscp.2008.27.8.843
• Peterson, C., & Seligman, M. (2004). Character strengths and virtues: A handbook and classification. New York: Oxford University Press.
• Powers, C., Nam, R. K., Rowatt, W. C., & Hill, P. C. (2007). Associations between humility, spiritual transcendence, and forgiveness. Research in the Social Scientific Study of Religion, 18, 75–94. https://doi.org/10.1163/ej.9789004158511.i-301.32
• Sarıçam, H., Akın, A., Gediksiz, E., & Akın, Ü. (2012). Alçakgönüllülük ölçeğinin türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 2(2), 165–188.
• Seligman, M. (2004). Authentic happiness: Using the new positive psychology to realize your potential for lasting fulfillment. New York: Simon and Schuster.
• Seligman, M. (2006). Learned optimism: How to change your mind and your life. New York, NY: Vintage Books.
• Sezgin, F., & Erdogan, O. (2018). Humility and forgiveness as predictors of teacher self-efficacy. Educational Research and Reviews, 13(4), 120–128. https://doi.org/10.5897/err2017.3449
• Stark, R., & Glock, Y. C. (1968). American Piety: The Nature of Religious Commitment. Vol. 1 of Patterns of Religious. California: University of California Press.
• Temiz, Y. E. (2019). Dindarlar daha fazla mütevazı mı? Alçakgönüllülük ve dindarlık arasındaki ilişki. Turkish Studies: Comparative Religious Studies, 14(4), 779–806.
• Thompson, L. Y., Snyder, C. R., Hoffman, L., Michael, S. T., Rasmussen, H. N., Billings, L. S., … Roberts, D. E. (2005). Dispositional forgiveness of self, others, and situations. Journal of Personality, 73(2), 313–360. https://doi.org/10.1111/j.1467-6494.2005.00311.x
• Vandenbos, G. R. (2015). APA Dictionary Of Psychology. Washington: American Psychological Association Inc.