The Relationship Between Digital Game Addiction and Religiosity in Adolescence Period

Yıl 2022, Cilt: 22 Sayı: 1, 199 - 216, 30.06.2022

Orhan Gürsu , Murat Faruk Özçelik

https://doi.org/10.30627/cuilah.1092685

Cited By: 3

Öz

In this study, it is aimed to put forward the relationship between digital game addiction levels and religiousness levels of adolescent individuals. Another aim of the study is to reveal the relationship between various variables such as age and gender and addiction level. It is important because it is the first study to examine the relationship between digital game addiction and religiosity in Turkey. Within the scope of the study, “Personal Information Form”, “Digital Game Addiction Scale for Children” and “Religious Attitude Scale” were applied to 478 middle and high school students studying in Şahinbey District of Gaziantep province and the data were analyzed in SPSS 25.0 program. At the end of the study, a negative and significant correlation was found between adolescents' level of digital game addiction and their level of religiousness. Furthermore, compared to demographic variables and digital game addiction scores, it was observed that the level of digital game addiction significantly differed according to the variables of gender and age. The total score of digital game addiction and the scores of girls in sub-dimensions were higher than boys. In the age variable, the addiction levels of 17 years old were found to be higher than the other ages. The results obtained are largely similar to previous studies.

Anahtar Kelimeler

Psychology of Religion, Adolescence, Digital, Game, Addiction, Religiousness.

ERGENLİK DÖNEMİNDE DİJİTAL OYUN BAĞIMLILIĞI VE DİNDARLIK İLİŞKİSİ

Öz

Bu çalışmada ergenlik çağında olan bireylerin dijital oyun bağımlılık seviyeleri ile dindarlık düzeyleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmanın bir diğer amacı ise yaş ve cinsiyet gibi çeşitli demografik değişkenlerin bağımlılık düzeyi ile ilişkisini ortaya çıkarmaktır. Türkiye'de Dijital oyun bağımlılığı ve dindarlık arasındaki ilişkiyi inceleyen ilk çalışma olması nedeniyle önemlidir. Çalışma kapsamında Gaziantep ili Şahinbey ilçesinde öğrenim görmekte olan 478 ortaokul ve lise öğrencisine “Kişisel Bilgi Formu”, “Çocuklar İçin Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği” ve “Dini Tutum Ölçeği” uygulanmış olup elde edilen veriler SPSS 25. 0 programında analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda ergenlerin dijital oyun bağımlılık seviyeleri ile dindarlık düzeyleri arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Ayrıca demografik değişkenler ile dijital oyun bağımlılığı skorları karşılaştırıldığında dijital oyun bağımlılığı düzeyinin; cinsiyet, yaş değişkenleriyle anlamlı ölçüde farklılaştığı görülmektedir. Kızların dijital oyun bağımlılığı toplam puanı ve alt boyutlardan aldıkları puanlar erkeklerden daha yüksek çıkmıştır. Yaş değişkeninde ise 17 yaşında olanların bağımlılık düzeyleri diğer yaşlardan yüksek bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar daha önceki çalışmalarla büyük ölçüde benzerlik göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Din Psikolojisi, Ergenlik, Dijital Oyun, Bağımlılık, Dindarlık

Kaynakça

• Akçan Parlaz, E., Tekgül, N., Karademirci, E. ve Öngel, K. (2012). Ergenlik dönemi: fiziksel büyüme, psikolojik ve sosyal gelişim süreci. The Journal of Turkish Family Physician, 3(4), 10-16.
• Alotaibi, M. F. (2019). Physiology of puberty in boys and girls and pathological disorders affecting its onset. Journal of adolescence, 71, 63-71.
• Amichai-Hamburger, Y. ve Ben-Artzi, E. (2003). Loneliness and Internet use. Computers in human behavior, 19(1), 71-80.
• Armfield, G. G ve Holbert, L. R. (2009). The relationship between religiosity & ınternet use. Journal of Media & Religion, 2 (3), 129-144.
• Aziz, N., Nordin, M. J., Abdulkadir, S. J., & Salih, M. M. M. (2021). Digital addiction: systematic review of computer game addiction impact on adolescent physical health. Electronics, 10(9), 996.
• Balcı, A. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma; yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Balıkçı, R. (2018). Çocuklarda ve Ergenlerde Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı ve Agresif Davranışlar Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Barker, V. (2009). Older adolescents' motivations for social network site use: The influence of gender, group identity, and collective self-esteem. Cyberpsychology & behavior, 12(2), 209-213.
• Baumeister, R. F., Vohs, K. D., Tice, D. M. (2007). “The Strength Model Of Self- Control”. Current Directions in Psychological Science, 16, 351-355.
• Bernardi, S. ve Pallanti, S. (2009). Internet addiction: a descriptive clinical study focusing on comorbidities and dissociative symptoms. Comprehensive psychiatry, 50(6), 510-516.
• Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu (2020). Dijital oyun sektörü raporu. Ankara Kalkınma Ajansı. Ankara. https://www.btk.gov.tr/haberler/btk-2o2o-dijital-oyunlar-raporunu-yayinladi (Erişim Tarihi: 20.02.2022).
• Bilgin, H. C. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Bozoğlan, B., Demirer, V. ve Şahin, I. (2013). Loneliness, self‐esteem, and life satisfaction as predictors of Internet addiction: A cross‐sectional study among Turkish university students. Scandinavian journal of psychology, 54(4), 313-319.
• Braun, B., Kornhuber, J., & Lenz, B. (2016). Gaming and religion: The impact of spirituality and denomination. Journal of religion and health, 55(4), 1464-1471. Cash, H., D Rae, C., H Steel, A., & Winkler, A. (2012). Internet addiction: A brief summary of research and practice. Current psychiatry reviews, 8(4), 292-298.
• Demetrovics, Z., Szeredi, B. ve Rozsa, S. (2008). The Three-Factor Model of İnternet Addiction: The Development of The Problematic İnternet Use Questionnaire. Behavior Research Methods, 40(2): 563-574.
• Demirtaş Madran HA. ve Ferligül Çakılcı E. (2014) Çok oyunculu çevrimiçi video oyunu oynayan bireylerde video oyunu bağımlılığı ve saldırganlık. Anadolu Psikiyatri Dergisi 15:99-107.
• Derman, O. (2008). Ergenlerde psikososyal gelişim. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Bildirisi. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.
• Dinç, M. (2015). Teknoloji bağımlılığı ve gençlik. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 3 (3), 31-65.
• Donahue, Michael J. ve Benson, Peter L. (1995). “Religion and the Well-Being of Adolescent.” Journal of Social İssunes, Volume: 51 (2), 145-160.
• Dursun, A. ve Çapan, B. E. (2018). Ergenlerde dijital oyun bağımlılığı ve psikolojik ihtiyaçlar. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 128-140.
• Ehrenberg, A., Juckes, S., White, K. M., & Walsh, S. P. (2008). Personality and self-esteem as predictors of young people's technology use. Cyberpsychology & behavior, 11(6), 739-741.
• El Asam, A., Samara, M. ve Terry, P. (2019). Problematic internet use and mental health among British children and adolescents. Addictive behaviors, 90, 428-436.
• Erdoğan, Y. (2008). Exploring the relationships among Internet usage, Internet attitudes and loneliness of Turkish adolescents. Cyberpsychology, 2(2).
• Fullerton S, Taylor AW, Grande ED vd., (2014). Measuring physical inactivity: Do current measures provide an accurate view of ‘‘sedentary’’ video game time? Journal of obesity, 2014:287013.
• Gentile, D. (2009). Pathological video-game use among youth ages 8 to 18: A national study. Psychological science, 20(5), 594-602.
• Gökçearslan, Ş ve Durakoğlu, A. (2014). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 419-435.
• Greening, L., Stoppelbein, L. (2002). “Religiosity, Ahributional Style, And Social Support As Psychosocial Buffers for African American and White Adolescents Penceived Risk for Suicide.” Suicide and Life. Threatiming Behavior, 32 (4), 404-417.
• Greitemeyer, T. ve Mügge, D. O. (2014). Video games do affect social outcomes: A meta-analytic review of the effects of violent and prosocial video game play. Personality and social psychology bulletin, 40(5), 578-589.
• Griffiths, M. D., Davies, M. & Chappell, D. (2004). Demographic factors & playing variables in online computer gaming. National Library of Medicine, 7(4), 479-487.
• Grüsser, S. M., Thalemann, R., & Griffiths, M. D. (2006). Excessive computer game playing: evidence for addiction and aggression? Cyberpsychology & behavior, 10(2), 290-292.
• Gündoğdu, R. (2010). 9. Sınıf Öğrencilerinin Çatışma Çözme, Öfke ve Saldırganlık Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(3), 257-275.
• Gürsu, O. (2018). Bağımlılık ve din: nöropsikolojik bir yaklaşım. İstanbul: Dem Yayınları.
• Gürsu, O. (2020). İnancın Bağımlılık Karşısındaki Fonksiyonu. Bütün Yönleriyle Bağımlılık ve Sosyal Hizmet El Kitabı, 269-299.
• Gürsu, O. ve Musara, A. T. (2021). Ergenlerde Sosyal Medya Bağımlılığı ile Dindarlık İlişkisi. Turkish Academic Research Review, 6(2), 418-438.
• Hardie, E. ve Tee, M. Y. (2007). Excessive Internet use: The role of personality, loneliness and social support networks in Internet Addiction. Australian Journal of Emerging Technologies & Society, 5(1).
• Hasan, Y., Bègue, L., Scharkow, M., & Bushman, B. J. (2013). The more you play, the more aggressive you become: A long-term experimental study of cumulative violent video game effects on hostile expectations and aggressive behavior. Journal of Experimental Social Psychology, 49(2), 224-227.
• Hazar, Z ve Hazar, M. (2017). “Çocuklar için dijital oyun bağımlılığı ölçeği”. Journal of Human Sciences, 14 (1), 203-216.
• Hill, P. C., Pargament, K. I., Hood, R. W., Mccullough, M., Swyers J.P., Larson, D.B & Zinnbauer, B.J. (2013). Din ve maneviyatı kavramsallaştırma: birleşme ve ayırma noktaları. (Çev. N. Kımter). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3, 85-118.
• Hood, R. W. Jr., Spilka, B., Hunsberger, B., Gorsuch, R. (1996). “Religion and Mental Disorder”, The Psychology of Religion içinde. New York, USA: Guilford Press.
• Hökelekli, H. (2017). İslam psikolojisi yazıları, İstanbul: Dem Yayınları.
• Jang, K. S., Hwang, S. Y., & Choi, J. Y. (2008). Internet addiction and psychiatric symptoms among Korean adolescents. Journal of School Health, 78(3), 165-171.
• Karabulut, B. (2019). Ortaöğretim öğrencilerinde dijital oyun bağımlılığı ve şiddet eğilimi ilişkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Gaziantep.
• Karacoşkun, M. D. (Ed.). (2013). Din psikolojisi. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Karslı, N. (2019). Gençlerde internet bağımlılığı ve dindarlık ilişkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 46, 225-260.
• Kautiainen, S., Koivusilta, L., Lintonen, T., Virtanen, S. M., & Rimpelä, A. (2005). Use of information and communication technology and prevalence of overweight and obesity among adolescents. International journal of obesity, 29(8), 925-933.
• Kım-Spoon, J., Longo, G. S. ve Holmes, C. J. (2015). “Brief Report: Bifactor Modeling of General vs. Specific Factors of Religiousness Differentially Predicting Substance Use Risk in Adolescence”. Journal Of Adolescence, 1, 43, 15-29.
• King, D. L., Gradisar, M., Drummond, A., Lovato, N., Wessel, J., Micic, G., ... & Delfabbro, P. (2013). The impact of prolonged violent video‐gaming on adolescent sleep: an experimental study. Journal of sleep research, 22(2), 137-143.
• Koenig, H. G., George, L. K., Meador, K. G., Blazer, D. G., Ford, S. M. (1994). “Religious Practices and Alcoholism in a Southern Adult Population”. Hospital and Community Psychiatry, 45, 225-231.
• Köksal, B. (2015). Ortaöğretim kurumlarında okuyan öğrencilerde dijital oyun bağımlılık düzeyleri, internet bağımlılık düzeyleri ile bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Köse, A ve Ayten, A. (2017). Din psikolojisi. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Kulaksızoğlu, A. (2004). Ergenlik psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Manteghi M. (2002). Study The Consequences Computer and Video Games. Publisher: contemporary culture. Tehran, Iran.
• Meerkerk, G.J. (2007). Pwned By The Internet Explorative Research İnto The Causes And Consequences Of Compulsive İnternet Use, Basement Grafische Producties, Den Haag, Nederland.
• Mehmedoğlu, A. U. (2004). Kişilik ve Din. İstanbul: DEM Yay.
• Mentzoni, R. A., Brunborg, G. S., Molde, H., Myrseth, H., Skouverøe, K. J. M., Hetland, J., & Pallesen, S. (2011). Problematic video game use: estimated prevalence and associations with mental and physical health. Cyberpsychology, behavior, and social networking, 14(10), 591-596.
• Mitchell, K.J., Finkelhor, D., Wolak, J. (2003). The Exposure Of Youth To Unwanted Sexual Material On The İnternet: A National Survey Of Risk, İmpact, Prevention. Youth&Society. 34(3): 330-358.
• Mitchell, M. E., Lebow, J. R., Uribe, R., Grathouse, H., & Shoger, W. (2011). Internet use, happiness, social support and introversion: A more fine grained analysis of person variables and internet activity. Computers in Human Behavior, 27(5), 1857-1861.
• Montag C, Weber B, Trautner P vd., (2012) Does excessive play of violent first-person-shooter-video-games dampen brain activity in response to emotional stimuli?. Biol Psychol 89:107-111.
• Nieuwenhuis, D., Pujol-Gualdo, N., Arnoldussen, I., Kiliaan A. (2020). Adipokines: a gear shift in puberty. Obesity Reviews, 21(6).
• Odabaşı, Ş. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Onlıne Oyun Bağımlılığı Düzeylerinin Öznel Mutluluk Düzeyleriyle İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Ok, Ü. (2011). Dini tutum ölçeği: ölçek geliştirme ve geçerlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8 (2), 528-549.
• Oral, H. (2018). İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılıklarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Orhan E., (2018). 10-14 Yaş Arasındaki Çocukların Fiziksel Aktivite Seviyesi, Dijital Oyun Bağımlılığı ve Dikkat Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
• Rounding, K., Lee, A., Jacobson, J. A., Ji, L. J. (2012). “Religion Replenishes Self-Control”. Psychological Science, 23, 635-642.
• Rowan, C. (2013). The impact of technology on child sensory and motor development. Retrieved March, 10(8).
• Saparo, S., Roslizawaty, R. M., Munire, A. (2010). “Uyuşturucu Kullanımının Önlenmesinde İmam Gazali Tarafından İleri Sürülen Değişime Doğru Altı Adım”. Çeviri: Ali Rıza Aydın, On Dokuz Mayıs Ü.İ.F.D, Sayı: 28, 221-229.
• Shapira, N.A., Goldsmith, T.D., Keck, P.E., JR., Khosla, U.M. veMcelroy, S.L. (2000). Psychiatric features of individuals with problematic Internet use. Journal of Affective Disorders, 57(1), 267-272.
• Shaw, M. And Black, D. W. (2008). Internet Addiction Definition, Assessment, Epidemiology And Clinical Management, Cnsdrugs, 22(5): 353-345.
• Simmons, R ve Blyth D. (2017). Moving into adolescence the ımpact of pubertal change and school context, Newyork: T&F Publishing,
• Şahin, C ve Tuğrul, V.M. (2012). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. Journal of World of Turks, 4 (3), 115-130.
• Soyöz-Semerci, Ö.U. ve Balcı, E.V. (2020). Lise öğrencilerinde dijital oyun bağımlılığı üzerine bir alan araştırması: Uşak örneği. Journal of Humanities and Tourism Research, 10(3), 538-567.
• Şentürk, R., Akşit, B., Küçükural, Ö ve Cengiz, K. (2012). Türkiye’de dindarlık: sosyal gerilimler ekseninde inanç ve yaşam biçimleri. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Tekindal, M. ve Çalışkan, B. (2016). Üniversite 1. Sınıf Öğrencilerinin Çevrimiçi Oyun Oynama ve Yalnızlık Düzeylerinin İncelenmesi: Hacettepe Üniversitesi İİBF Örneği. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 16(1), 1–26.
• Toussaint, L. (2009). Associations of religiousness with 12-month prevalence of drug use and drug-related sex. International Journal of Mental Health and Addiction, 7(2), 311-323.
• Tuncay, B. ve Göger, B. (2022). Ergenlerde Dijital Oyun Bağımlılığı ve Uyku Kalitesi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Journal of Turkish Sleep Medicine, 9, 79-84.
• Üneri, Ö. Ş., & Tanıdır, C. (2011). Evaluation of internet addiction in a group of high school students: a cross-sectional study. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 24(4), 265.
• Vang, Z.M., Hou, F. ve Elder, K. (2019) Perceived religious discrimination, religiosity, and life satisfaction. Journal of Happiness Studies, 20, 1913–1932.
• Weiser, E.B. (2015). #Me: Narcissism and its facets as predictors of selfie-posting frequency, Personality and Individual Differences, 86, 477–481.
• Whang, L.S., Lee, S. ve Chang, G. (2003). İnternet Over-Users Psychological Profiles: A Behavior Sampling Analysis on İnternet Addiction. Cyberpsychology & Behavior, 6(2): 143-150.
• Yavuz, K. (2013). Günümüzde inancın psikolojisi. Ankara: Boğaziçi Yayınları.
• Yavuzer, H. (2017). Ana-baba ve çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yen, J. Y., Ko, C. H., Yen, C. F., Wu, H. Y., & Yang, M. J. (2007). The comorbid psychiatric symptoms of Internet addiction: attention deficit and hyperactivity disorder (ADHD), depression, social phobia, and hostility. Journal of adolescent health, 41(1), 93-98.
• Yeşildal, M., Dömbekci, H.A. ve Erişen, M.A. (2019). Çevirimiçi Oyun Bağımlılığı ve Saldırganlık Üzerine Bir Araştırma. Journal of International Social Research, 12(67).