Purpose: In this study, we investigated the possible relationship between virulence factors and clonal relationship between Vancomycin-resistant colonization and infection isolates.
Materials and Methods: A total of 156 Vancomycin-resistant Enterococcus spp. (VRE) were collected and grouped as infection and colonization isolates. A multiplex polymerase chain reaction analysis was performed to screen specific virulence genes (esp, hyl, asa1, cylA and gelE) and vancomycin resistance genes (vanA, vanB). The clonal relationship among isolates was investigated by the Pulsed Field Gel Electrophoresis (PFGE) method.
Results: The vanA gene was determined in 86 infection and 64 colonization isolates. esp was the most common virulence gene for both groups (55.8% and 56.25%), followed by hyl (51.1% and 35.9%) that statistically differed between the two groups. The 150 E. faecium isolates carrying the vanA resistance gene were divided into 24 main clusters (A-Y) in PFGE analysis.
Conclusion: When the distribution of virulence genes or genes combinations of the infection and colonization groups was examined, there was no statistical significance of cluster distribution in the two groups. However, hyl gene was found to be more common in infection isolates.
Amaç: Bu çalışmada, Vankomisine dirençli kolonizasyon ve enfeksiyon izolatları arasındaki klonal ilişki ve virülans faktörleri araştırılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Toplam 156 Vankomisine dirençli Enterococcus spp. (VRE) izole edildi ve enfeksiyon ve kolonizasyon izolatları olarak gruplandı. Spesifik virülans genlerini (esp, hyl, asa1, cylA ve gelE) ve vankomisin direnç genlerini (vanA, vanB) tespit etmek için multipleks polimeraz zincir reaksiyonu analizi yapıldı. İzolatlar arasındaki klonal ilişki Pulsed-Field jel elektroforezi (PFGE) metodu ile araştırıldı.
Bulgular: vanA geni, 86 enfeksiyon ve 64 kolonizasyon izolatı olmak üzere 150 izolatta belirlendi. Bu izolatlar, PFGE analizinde 24 ana kümeye (A-Y) ayrıldı. Her iki grup için en yaygın virülans geni infeksiyon ve kolonizasyon izolatlarında sırasıyla esp geni (% 55.8 ve% 56.25) olarak belirlendi. İkinci sırada ise iki grup arasında istatistiksel olarak farklılık gösteren hyl (% 51.1 ve% 35.9) bulunmakta idi.
Sonuç: Virülans genlerinin dağılımı ve enfeksiyon ve kolonizasyon gruplarının gen kombinasyonları incelendiğinde, iki grupta küme dağılımının istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tespit edilmekle beraber, hyl geninin infeksiyon izolatlarında daha sık görüldüğü tespit edilmiştir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Medical Microbiology |
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2019 |
Acceptance Date | May 12, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 44 Issue: 4 |