VELİLERİN OKULDA EĞİTİME KATILIM TÜRLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Yıl 2017, Cilt: 26 Sayı: 2, 83 - 98, 31.10.2017

Songül Tümkaya

Öz

Bu
araştırmada ilk ve ortaokul velilerinin okuldaki eğitime katılım düzeyleri ve
katılım türleri çeşitli değişkenlere göre incelenmiştir. Araştırmada velilerin
çocuklarının eğitimine katılım düzeyleri ve tercih ettikleri katılım türlerini
tespit etmek amacıyla tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya Adana ili
merkez ilçelerindeki ilkokul ve ortaokul kademelerinde çocukları bulunan ve
gönüllü olan 243 kadın, 91 erkek olmak üzere toplam 334 veli katılmıştır. Veri
toplama araçları olarak; Kişisel Bilgi Formu ve “Veli Katılımı Ölçeği”
kullanılmıştır. Veriler, bağımsız gruplar t testi ve tek yönlü varyans analizi
(ANOVA) kullanılarak değerlendirilmiştir. Gruplar arasındaki farkın kaynağını
belirlemek için LSD testinden yararlanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda 1velilerin okuldaki eğitime katılım düzeylerinin
en fazla sırasıyla “İletişim Kurma”, “Ebeveynlik” ve “Evde Öğrenme” alt
boyutlarında olduğu saptanmıştır. Cinsiyet açısından bakıldığında kadın
velilerin “Gönüllü olma“ alt boyutu dışında erkek veliler arasında diğer alt
boyutlarda anlamlı bir fark çıkmamıştır. Yaşa göre sadece “Gönüllü Olma” alt
boyutunda 31-35 yaş grubunda bulunan veliler lehine anlamlı bir farklılık
olduğu belirlenmiştir. Eğitim düzeyi açısından “İletişim Kurma”, “Gönüllü Olma”
” ve “Evde Öğrenme” alt boyutlarında lise ve üniversite mezunları lehine
anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır. Çocuk sayısına göre “İletişim
Kurma”, “Ebeveynlik” ve “Evde Öğrenme” alt boyutlarında anlamlı farklılıklar
gözlenmiştir. Sınıf düzeyine göre sadece “Karar Verme “ alt boyutunda 6.7. ve
8. sınıf velileri lehine anlamlı bir sonuç ortaya çıkmıştır. Velilerin meslek
türlerine göre okuldaki eğitime katılım türleri 
arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir.

Anahtar Kelimeler

İlkokul, Ortaokul, Veli, Eğitime Katılım, Katılım Türleri

Kaynakça

• Akbaşlı, S. (2007). Ortaöğretim Okullarındaki Okul-Aile Birliklerinin Görevlerini Gerçekleştirme Düzeyleri. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Akkök, F. (2003). Ailelerin Eğitim Sürecine Katılımı. Y. Kuzgun (Der.), İlköğretimde Rehberlik. Ankara: Nobel Yayınları. Aksoy, A. B., Turla, A. (1999). Okul-aile işbirliği. Gazi Üniversitesi Anaokulu/Anasınıfı Öğretmen El Kitabı. İstanbul:YAPA Arıkan, S. (2007). İlköğretim Okullarında Çocukları Olan Ana-Babaların Eğitim Gereksinimlerinin Saptanması ve Okulların Bu Gereksinimleri Karşılamadaki Mevcut Durumu. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Halk Eğitim Bilim Dalı, İstanbul. Aydın, İ. (2004). Okul Çevre İlişkileri. Y. Özden (Der.), Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Balli, J. S., Demo, H. D., Wedman, F. J. (1998). Family involvement with children‟s homework: An intervention in the middle grades. Family Relations, 47, 149- 157. Can, B. (2009), Eğitim Programında Veli Katılımı, 8. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu‟nda sunulan bildiri, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi. Caplan, J., Hall, G., Lubin, S., Fleming, R. (1997). Literature Review of School-Family Partnership. North Central Regional Educational Laboratory.Celep, C. (2002). Ortaöğretim öğrencilerinin akademik ve psikolojik gereksinimlerini karşılama ile sınıf içi öğrenci dönütleri, Eğitim Araştırmaları Dergisi, 9, 24- 40. Chan, B. Y., Chui, H. S. (1997). Parental Participation in School Councils in Victoria, Australia. International Journal of Educational Management, 11(3), 102- 110. Chavkin, N. F. (1989). Debunking the myth about minority parents. Educational Horizons, 67(4), 119-123. Cömert, D., Güleç, H. (2004). Okulöncesi eğitim kurumlarında aile katılımının önemi: öğretmen-aile-çocuk ve kurum. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 131-145. Çalık, C. (2007). Okul-Çevre İlişkisinin Okul Geliştirmedeki Rolü: Kavramsal Bir Çözümleme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(3), 123-139. Davies, D. (1988). Benefits and Barriers to Parent Involvement. Community Education Research Digest, 2, 11-19. Decker, L. E., Decker, V. A. (2000). Engaging Families and Communities: Pathways to Educational Success. Fairfax, VA: National Community Education Publication. Eccles, J. S., Harold, R. D. (1996). Family involvement in children‟s and adolescents‟ schooling. A. Booth ve J. F. Dunn (Der.), Family school links: How do they affect educational outcomes?, (3-33). Manwah, NJ: Erlbaum. Epstein, J. L. (1995). School/family/community partnerships: Caring for the children we share. Phi Delta Kappan, 76(9), 701-712. Erden, M. (2005). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: Epsilon Yayıncılık. Erdoğan, İ. (2004). Okul Yönetimi Öğretim Liderliği. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Grolnick, WS., Slowiaczek, ML. (1994). Parents' involvement in children's schooling: a multidimensional conceptualization and motivational model. Child Development, 65(1), 237-252. Hoover-Dempsey, K. V., Bassler, O. C., Brissie, J. S. (1992). Explorations in parent- school relations. Journal of Educational Research, 85(5), 287-294. Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi (16. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Kaya, Ş. (2012). İlköğretim 1. Kademe Öğrenci Velilerinin Okuldan Beklentileri ve Beklentilerinin Karşılanma Düzeyi. Yayımlanmamış doktora tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Kıncal, R. Y. (1991). Okul Aile Birliğinin Fonksiyonlarını Gerçekleştirme Düzeyi. Yayımlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum. Lawson, M. A. (2003). School-family relations in context: parent and teacher perceptions of parent involvement. Urban Education, 38, 77-133. Lee, S. (1994). Family-School Connections and Students‟ Education: Continuity and Change of Family Involvement from the Middle Grades to High School. Yayımlanmamış doktora tezi, John Hopkins University, Baltimore, MD Özçınar, Z. (2003). “Öğretmen, Öğrenci ve Velilerin İletişimsel Yeterlilikleri ve Öğrenci Başarısıyla Olan İlişkisi.” Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Resmi Gazete. (1995). Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi. Sayı: 22184, 27 Ocak. Simon, B. S. (2000). Predictors of High School and Family Partnerships and the Influence of Partnerships on Student Success. Yayımlanmamış doktora tezi, John Hopkins University, Baltimore, MD. Sliwka, A., Istance, D. (2006). Parental and stakeholder „Voice‟ in schools and systems. European Journal of Education, 41(1), 29-43. Şaban, C. (2011). İlköğretim Okullarında Velilerin Eğitime Katılım Düzeyleri ve Tercih Ettikleri Katılım Türleri. Yayımlanmamış doktora tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Şişman, M. (2002), Eğitimde Mükemmellik Arayışı Etkili Okullar, Pegema Yayıncılık, Ankara. Ünal, S., Ada, S. (2007). Eğitim Bilimine Giriş. Nobel: Ankara. Ünlü, H. (2005), Anne Babalar İçin Eğitim Rehberi, İstanbul, Morpa Kültür Yayınları.Eğitimi. Williams, B., Williams, J., Ullman, A. (2002). Parental Involvement in Education. (Research Report 332) (London, DfES). Yüzgeç, M. (2008), İlköğretim Kurumlarının 4. ve 5. Sınıfında Öğrencileri Bulunan Velilerin, Yönetici ve Öğretmenlerden Beklentileri, Yeditepe Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Anabilim Dalı Programı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.