Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Eğilimi: Planlanmış Davranışlar Teorisi Ve Girişimcilik Eğitiminin Rolü

Yıl 2017, Cilt: 26 Sayı: 1, 201 - 215, 16.04.2017

Ece Ekici , Mehmet Turan

Öz

Günümüzde girişimcilik, teknolojinin hızla gelişmesiyle ve bilgiye erişimin kolaylaşmasıyla ekonomik gelişmede rol oynayan önemli faktörlerden biri haline gelmiştir. Girişimcilik eğitimi ise gençlerin anlaşılmasında ve onların girişimsel tutumlarını arttırmada önem taşımaktadır (Wang ve Wong, 2004). Buradan hareketle bu çalışmada Planlanmış Davranışlar Teorisi unsurları olan kişisel tutum, sosyal norm ve algılanan davranışsal kontrolun ve ayrıca girişimcilik eğitiminin öğrencilerin girişimcilik eğilimleri üzerinde etkisi olup olmadığı incelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda, Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi ve Kahraman Maraş Sütçü İmam Üniversitesi’nde girişimcilik eğitimi alan 3. ve 4.sınıf işletme öğrencileri üzerinde bir araştırma yapılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre; üniversite öğrencilerinin algılanan davranışsal kontrollerinin girişimcilik eğilimi üzerinde en yüksek pozitif etkiye sahip olduğu bulunmuştur. Kişisel tutumun ve girişimcilik eğitiminin de öğrencilerin girişimcilik eğilimlerini pozitif ve anlamlı olarak etkilediği fakat sosyal normun girişimcilik eğilimi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Girişimcilik, girişimcilik eğilimi, planlanmış davranışlar teorisi, girişimcilik eğitimi

Kaynakça

• Ajzen, I. (1987). Attitudes, traits, and actions: Dispositional prediction of behavior in social psychology, Advances in Experimental Social Psychology, 20, 1–63. Ajzen, I. (1991). The Theory of Planned Behavior, Organizational Behavior Human Decision Processes, 50, 179-211. Autio, E., Keely, R.H., Kolfsten, M., Parker, G.G.C., & Hay, M. (2001). Entreprenurial Intent Among Students in Scandinavia and in the USA, Enterprise and Innovation Management Studies, Vol: 2, No: 2, 145-160. Bagozzi, R.P., Baumgartner, H., & Yi, Y., (1992). State vs. action orientation and the theory of reasoned action, Journal of Consumer Research, Vol:18, No:4, 505–518 Balaban, Ö., ve Özdemir, Y. (2008). Girişimcilik Eğitiminin Girişimcilik Eğilimi Üzerindeki Etkisi: Sakarya Üniversitesi İ.İ.B.F. Örneği, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, Cilt:32, 133-148 Bozkurt Çetinkaya, Ö. (2014). Planlanmış Davranışlar Teorisi Çerçevesinde Öğrencilerin Girişimci Olma Niyetlerinin İncelenmesi, Journal of Economic Research, Vol: 3, No: 1. Bozkurt, Ö., Aslan, Z. ve Göral, M. (2011). Yüksek Öğretimde Verilen Girişimcilik Eğitiminin Öğrencilerin Girişimcilik Eğilimine Etkisi: Teknik Program ve Sosyal Program Karşılaştırmalı Bir Araştırma, İstanbul: Uluslararası Yönetim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar, 2.c ilt, Bölüm VIII, 822-833. Davidsson, P. (1995). Determinants of Entrepreneurial Intentions, Jönköping International Business School (JIBS) S-551 11 Jönköping SWEDEN, RENT IX Workshop, Piacenza, Italy. Doğan, E. (2015). The effect of entreprenurship education on entrepreneurial Intentions of University Students in Turkey, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, Sayı:23, 79-93. Fayolle, A., Gailly, B., & Lassas-Clerc, N. (2006). Effect and Counter-Effect of Entreprenurship Education and Social Context on Student’s Intentions, Estudios de Economia Aplicada, Vol:24, No:2, 509-523. Fini, R., Grimaldi, R., Marzocchi, G.L. & Sobrero, M. (2009). The Foundation of Entrepreneurial Intetion, Summer Conference on Copenhagen Business School. Gartner, W.B. (1988).Who is an Entrepreneur?, Is the Wrong Question?, Amerikan Journal of Small Business, Vol:12, No:4 , 11-32. Hulsink, W., & Rauch, A. (2010). The Efffectiveness of Entrepreneurship Education: A Study on an Intentions- Based Models Towards Behavior, ICSB 2010 World Conference on Entrepreneurship: Bridging Global Boundaries, Cincinnati, OH, USA, 2010-06-24/2010-06-27. Kalkan, A. (2011). Kişisel Tutum, Öznel Norm ve Algılanan Davranışsal Kontrolün Girişimcilik Niyeti Üzerindeki Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Uygulama, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cil:2, Sayı: 14. Kautonen, T., Van Gelderen, M., ve Fink, M. (2015). Robustness of the Theory of Planned Behavior in Predicting Entreprenerial Intentions and Actions, ET&P, DOI:10.1111/etap.12056. Koe, W.L., Sa’ari, J.R., Majid, I.A. ve Ismail, K. (2012). Determinants of Entrepreneurial Intention of Millennial Generation, Procedia- Social and Behavioral Sciences, 40, 197-208. Krueger, N. F., & Brazeal, D, (1994). Entrepreneurial Potential and Potential Entrepreneurs, Entrepreneurship Theory and Practice, Vol:18, No: 3, 91-104 Linan, F., ve Chen, Y. (2009). Development and Cross-Cultural Application of a Specific Instrument to Measure Entrepreneurial Intentions, ET&P, Baylor University, 1042-2587. Linan, F., Rodriguz-Cohard, J.C., ve Rueda-Cantuche, J.M. (2011). Factors Affecting Entrepreneurial Intention Levels: A Role of Education., International Entrepreneurship Management Journal, 7, 195-218. Moriano, J.A., Gorgievski, M., Laguna, M., Stephan, U., & Zarafshani, K. (2011). A Cross-Cultural Approach to Understanding Entrepreneurial Intention, Journal of Career Development, DOI: 10.1177/0894845310384481. Nunnally, J.C. (1978). Psychometric Theory (2. Edition). New York: McGraw-Hill. Oosterbeeg, H., Praag, M., ve Ijseelstein, A. (2010). The Impact of Entreprenurship Education on Entrepreneurship Skills and Motivation, Europen Economic Review, 54, 442-454. Piperopoulos, P., & Dimov, D. (2015). Burst Bubbles or Build Steam? Entrepreneurship Education, Entrepreneurial Efficacy, and Entrepreneurial Intentions, Journal of Small Business Management, 53(4), 970-985. Rauch, A.J., & Hulsink, W. (2015) Putting Entrepreneurship Education Where the Intention to Act Lies. An Investigation into the Impact of Entrepreneurship Education on Entrepreneurial Behaviour, Academy of Management Learning & Education Vol: 14, No: 2, 187-204. Sanchez, J.C. (2013). The Impact of an Entreprenurship Education Program on Entreprenurial Competencies and Intention, Journal of Small Business Management, 51/3, 447-465. Shook, C.L., & Bratianu, C. (2010). Entrepreneurail Intent in a Transactional Economy An Application of the Theory of Planned Behavior to Romanian Students, International Entrepreneurship Management Journal, 6, 231-347. Souritaris V., Zerbinati, S., Al-Laham, A. (2007). Do Entrepreneurship Programs Raise Entrepreneurial Intention of Science and Engineering Students? The Effect of Learning, Inspiration, and Resources, Journal of Business Venturing 22, 566-591. Ulucan, S. (2015). Girişimcilik Eğiliminin ve Girişimcilik Eğilimini Etkileyen Faktörlerin Analizi: Ortaöğretimde Lise 3. ve 4. Sınıf Öğrencileri Üzerinde Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Wang, C.K., ve Wong, P. (2004). Entrepreneurial Interest of University Students in Singapore, Elsevier, Technovation (24), 163-172. Van Gelderen, M.; Brand, M.; Van Praag, M.; Bodewes, W.; Poutsma, E.ve Van Gils, A. (2008). Explaining Entrepreneurial Intentions by means of the Theory of Planned Behavior, Career Development Interneational, Vol:13, No: 6, 538-559. Zain, Z.M., Akram, A.M., & Ghani, E.K. (2010). Entrepreneurial Intention Among Malaysian Business Students, Canadian Social Science, Vol: 6, No:3, 34-44. Zhao, H, Seibert, S.E. & Lumpkin, G.T. (2010). The Relationship of Personality to Entrepreneurial Intentions and Performance: A Meta-Analytic Review, Journal of Management 36.2, 381-404