Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MAKYAVELİZM ÖLÇEĞİNİN GÜVENİRLİK VE GEÇERLİK ÇALIŞMASI

Yıl 2016, Cilt: 25 Sayı: 2, 89 - 100, 30.04.2016

Öz

Bu çalışmanın amacı Makyavelizm ölçeğinin (Dahling, Whitaker ve Levy, 2009) Türkçe‟ye uyarlanarak güvenirlik ve geçerliğinin ortaya konulmasıdır. Bunun için kolayda örnekleme yöntemiyle Adana‟da çalışmakta olan 458 katılımcıdan veri elde edilmiştir. Gerçekleştirilen açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri sonucunda “ahlaki yoksunluk”, “diğerlerine güvensizlik”, “kontrol arzusu” ve “statü arzusu” boyutlarından oluşan dört faktörlü yapının doğrulandığı görülmüştür. Ölçeğin güvenirlik katsayılarının da 0,80 ile 0,86 arasında değişen yüksek değerler aldığı tespit edilmiştir. Söz konusu bu bulgular, Makyavelizm ölçeğinin Türkiye‟de yapılacak çalışmalarda güvenilir ve geçerli bir araç olarak uygulanabileceğini ortaya koymaktadır.

Kaynakça

  • Akın, A., Sarıçam, H., Akın, U., Özbay, A. ve Adam, F. F. K. (2014). Turkish version of the Machiavellianism scale-Makyavelizm ölçeği Türkçe formu. 3rd International Symposium on Social Studies Education, Ankara. Ali, F. ve Camorro-Premuzic, C. (2010). The dark side of love and life satisfaction: Associations with intimate relationships, psychopathy and Machiavellianism. Personality and Individual Differences, 48, 228-233. Bakır, B., Özer, M., Uçar, M., Güleç, M., Demir, C. ve Hasde, M. (2003). Relation between Machiavellianism and job satisfaction in a sample of Turkish physicians. Psychological Reports, 92, 1169-1175. Cammann, C., Fichman, M., Jenkins, D., ve Klesh, J. (1979). The Michigan Organizational Assessment Questionnaire. Unpublished manuscript, University of Michigan, Ann Arbor. Christie, R. ve Geis, F. L. (1970). Studies in Machiavellianism. New York: Academic Press. Dahling, J. J., Whitaker, B. G. ve Levy, P. E. (2009). The development and validation of a new Machiavellianism scale. Journal of Management, 35(2), 219-257. Gable, M., Hollon, C. ve Dangello, F. (2012). Managerial Structuring of Work as a Moderator of the Machiavellianism and Job Performance Relationship. The Journal of Psychology Interdisciplinary and Applied 126(3), 317-325. Gemmill, G. R. ve Heisler, W. J. (1972). Machiavellianism As A Factor In Managerial Job Strain, Job Satisfaction, And Upward Mobility. Academy of Management Journal, 15(1), 51-62. Hair, J., Black, W., Babin, B. ve Anderson, R. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Upper Saddle River, NJ, USA: Prentice-Hall, Inc. Hodson, G., Hogg, S. M. ve MacInnis, C. C. (2009). The role of „„dark personalities” (narcissism, Machiavellianism, psychopathy), Big Five personality factors, and ideology in explaining prejudice. Journal of Research in Personality, 43, 686-690. Kiazad, K., Restubog, S. L. D., Zagenczyk, T. J., Kiewitz, C. ve Tang, R. L. (2010). In pursuit of power: The role of authoritarian leadership in the relationship between supervisors‟ Machiavellianism and subordinates‟ perceptions of abusive supervisory behavior. Journal of Research in Personality, 44, 512-519. Lee, K. ve Ashton, M. C. (2005). Psychopathy, Machiavellianism, and narcissism in the five-factor model and the HEXACO model of personality structure. Personality and Individual Differences, 38, 1571-1982. Lopes, J. ve Fletcher, C. (2004). Fairness of impression management in employment interviews: a cross-country study of the role of equity and machiavelianism. Social Behavior and Personality, 32(8), 747-768. Machiavelli, N. (1981). The prince. New York: Bantam Books. (Original work published 1513) McGann, V. L. ve Steil, J. M. (2006). The sense of entitlement: Implications for gender equality and psychological well-being. Ġçinde J. Worell & C. D. Goodheart (Eds.), Handbook of girls’ and women’s psychological health. (s.175-182). New York: Oxford University Press. Miller, B. K., Smart, D. L. ve Rechner, P. L. (2015). Confirmatory factor analysis of the Machiavellian personality scale. Personality and Individual Differences, 82, 120-124. Özler, D. E., Atalay, C. G. ve Dirican, M. (2013). Örgütlerin karanlık yüzü Makyavelizm ile ilgili literatür taraması ve çalıĢanların Makyavelist eğilimlerini belirlemeye yönelik bir araĢtırma. 21. Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Kütahya, 679-685. Rauthmann, J. F. ve Kolar, G. P. (2012). How „„dark‟‟ are the Dark Triad traits? Examining the perceived darkness of narcissism, Machiavellianism, and psychopathy. Personality and Individual Differences, 53, 884–889. Zagenczyk, T. J., Cruz, K. S., Woodard, A., Walker, J. C., Few, W. T., Kiazad, K. ve Raja, M. (2013). The Moderating Effect of Machiavellianism on the Psychological Contract Breach–Organizational Identification/Disidentification Relationships. Journal of Business Psychology, 28, 287-299. Zettler, I., Friedrich, N. ve Hilbig, B. E. (2011). Dissecting work commitment: the role of Machiavellianism. Career Development International, 16(1), 20-35.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

İlksun Didem Ülbeği

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2016
Gönderilme Tarihi 15 Kasım 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 25 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ülbeği, İ. D. (2016). MAKYAVELİZM ÖLÇEĞİNİN GÜVENİRLİK VE GEÇERLİK ÇALIŞMASI. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(2), 89-100.