Teorik Makale
BibTex RIS Kaynak Göster

İDARİ PARA CEZASI VE İDARİ PARA CEZASININ BELİRLENMESİ

Yıl 2022, Sayı: 9, 87 - 99, 31.12.2022
https://doi.org/10.58455/cutsad.1208650

Öz

İdari para cezası, kabahatler hukuku yaptırımlarından biridir. Kanun koyucu suçlar için öngörülen para cezasından ayırmak için kabahatlere uygulanacak para cezasını idari para cezası kavramıyla ifade etmiştir.
İdari para cezası, Kabahatler Kanununun İdari Yaptırımlar başlığını taşıyan 3. Bölümünün 17. maddesinde düzenlenmiştir. Düzenlemede idari para cezası tanımlanmamış, ancak türleri belirtilmiş ve nasıl yerine getirileceği hükme bağlanmıştır. Ayrıca düzenlemede alt ve üst sınırlar arasında öngörülen idari para cezasını belirlenmesinde hangi ölçütlerin kullanılacağı da ifade edilmiştir.

Kaynakça

  • Akbulut, B. (2021). Kabahatler Hukukunda Kanunilik İlkesi ve Covid-19 Nedeniyle Alınan Tedbirlere
  • Aykırılık. Journal of Penal Law and Criminology, 9(1), 197-253.
  • Aldemir, H. (2007). Yeni Türk Ceza Kanunu ve Kabahatler Kanununun Yorumu, (2. Baskı) Ankara. Kartal Yayınevi.
  • Anayasa Mahkemesinin 18.7.2017 tarihli ve 30127 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 31.05.2017 tarihli E. 2017/103, K. 2017/108 sayılı kararı.
  • Anayasa Mahkemesinin 3/11/2016 tarihli ve 29877 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 12/10/2016 tarihli ve E. 2015/73, K. 2016/161 sayılı kararı.
  • Anayasa Mahkemesinin 3/5/2016 tarihli ve 29107 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 7/4/2016 tarihli ve E. 2015/109, K. 2016/28 sayılı kararı. Bohnert, J. (2007). OWİG Ordnungswidrigkeitengesetz, Kommentar, 2. Auflage, München.
  • Cramer, N. J. W. (1969). Cramer, Peter: Die Beteiligung an einer Zuwiderhandlung nach § 9 OWiG.
  • Gökcan, H. T. (2005). Kabahatler Kanununa Göre İdari Para Cezalarının Uygulanması. Türk Hukuk Dergisi, Kasım-2005, S, 104, 18-26.
  • Güçlü, Y. (2020). İdari Para Cezaları ve Diğer İdari Yaptırımlar, (4. Baskı) Ankara. Seçkin Yayınevi.
  • Heft 44, s. 1931; Heft 41, s. 1827;
  • Kangal, Z. T. (2021). Kabahatler Hukuku, (3. Baskı) Ankara. Adalet Yayınevi.
  • Kienapfel, D. (1970). „Beteiligung “und „Teilnahme “. Zum Verhältnis vom OWiG zum StGB. NJW, 1826-1833. KKOWiG-Rengier, (2006). Karlsruher Kommentar zum Gesetz über Ordnungswidrigkeiten, 3., neu bearbeitete Auflage, München.
  • Rebmann, K., Roth, W., Herrmann, S. (2010). Gesetz über Ordnungswidrigkeiten, Kommentar, Band 1, 3. Auflage, 15. Lieferung, Stand.
  • Schumann, H. (1979). Zum Einheitstätersystem des § 14 OWİG, Berlin.
  • Weber, U. (1984). Konzeption und Grundsätze des Wirtschaftsstrafrechts (einschliesslich Verbraucherschutz): dogmatischer Teil II: das Wirtschaftsstrafrecht und die allgemeinen Lehren und Regeln des Strafrechts.
  • Wolters, Gereon, (2009). “Gesetzliche Grundsätze des Deutschen Ordnungswidrigkeitenrechts”, İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Tarafından Düzenlenen idari Ceza Hukuku Sempozyumu, Ankara.
Yıl 2022, Sayı: 9, 87 - 99, 31.12.2022
https://doi.org/10.58455/cutsad.1208650

Öz

Kaynakça

  • Akbulut, B. (2021). Kabahatler Hukukunda Kanunilik İlkesi ve Covid-19 Nedeniyle Alınan Tedbirlere
  • Aykırılık. Journal of Penal Law and Criminology, 9(1), 197-253.
  • Aldemir, H. (2007). Yeni Türk Ceza Kanunu ve Kabahatler Kanununun Yorumu, (2. Baskı) Ankara. Kartal Yayınevi.
  • Anayasa Mahkemesinin 18.7.2017 tarihli ve 30127 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 31.05.2017 tarihli E. 2017/103, K. 2017/108 sayılı kararı.
  • Anayasa Mahkemesinin 3/11/2016 tarihli ve 29877 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 12/10/2016 tarihli ve E. 2015/73, K. 2016/161 sayılı kararı.
  • Anayasa Mahkemesinin 3/5/2016 tarihli ve 29107 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 7/4/2016 tarihli ve E. 2015/109, K. 2016/28 sayılı kararı. Bohnert, J. (2007). OWİG Ordnungswidrigkeitengesetz, Kommentar, 2. Auflage, München.
  • Cramer, N. J. W. (1969). Cramer, Peter: Die Beteiligung an einer Zuwiderhandlung nach § 9 OWiG.
  • Gökcan, H. T. (2005). Kabahatler Kanununa Göre İdari Para Cezalarının Uygulanması. Türk Hukuk Dergisi, Kasım-2005, S, 104, 18-26.
  • Güçlü, Y. (2020). İdari Para Cezaları ve Diğer İdari Yaptırımlar, (4. Baskı) Ankara. Seçkin Yayınevi.
  • Heft 44, s. 1931; Heft 41, s. 1827;
  • Kangal, Z. T. (2021). Kabahatler Hukuku, (3. Baskı) Ankara. Adalet Yayınevi.
  • Kienapfel, D. (1970). „Beteiligung “und „Teilnahme “. Zum Verhältnis vom OWiG zum StGB. NJW, 1826-1833. KKOWiG-Rengier, (2006). Karlsruher Kommentar zum Gesetz über Ordnungswidrigkeiten, 3., neu bearbeitete Auflage, München.
  • Rebmann, K., Roth, W., Herrmann, S. (2010). Gesetz über Ordnungswidrigkeiten, Kommentar, Band 1, 3. Auflage, 15. Lieferung, Stand.
  • Schumann, H. (1979). Zum Einheitstätersystem des § 14 OWİG, Berlin.
  • Weber, U. (1984). Konzeption und Grundsätze des Wirtschaftsstrafrechts (einschliesslich Verbraucherschutz): dogmatischer Teil II: das Wirtschaftsstrafrecht und die allgemeinen Lehren und Regeln des Strafrechts.
  • Wolters, Gereon, (2009). “Gesetzliche Grundsätze des Deutschen Ordnungswidrigkeitenrechts”, İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Tarafından Düzenlenen idari Ceza Hukuku Sempozyumu, Ankara.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Berrin Akbulut 0000-0001-8045-2784

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Gönderilme Tarihi 22 Kasım 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Sayı: 9

Kaynak Göster

APA Akbulut, B. (2022). İDARİ PARA CEZASI VE İDARİ PARA CEZASININ BELİRLENMESİ. Çatalhöyük Uluslararası Turizm Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi(9), 87-99. https://doi.org/10.58455/cutsad.1208650

Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.