ÖĞRENCİLERİN GÖZÜYLE YÜKSEK DİN ÖĞRETİMİ (GİRESUN ÜNİVERSİTESİ İSLAMİ İLİMLER FAKÜLTESİ ÖRNEĞİ)

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 59, 397 - 424, 15.12.2020

Hüseyin Algur , Halil İbrahim Özasma

https://doi.org/10.15745/da.805862

Cited By: 1

Öz

Ortaöğretimden mezun olup yeterli puan alan bireyin, hangi yükseköğretim kurumuna gideceğine karar vermesi geleceği için oldukça önemli bir dönüm noktasıdır. Bu dönüm noktasındaki kararlar bireyin kendisi ve ileride vereceği hizmetin kalitesi için önemlidir. Bu bağlamda açık uçlu 9 soruya Giresun İslami İlimler Fakültesinde 2019-2020 öğretim yılında öğrenim gören 54’ü erkek 63’ü kadın 117 öğrencinin verdiği cevapların betimsel analiziyle ulaşılan bulgulardan müteşekkil araştırmanın amacı, yüksek din öğretimi alan bireylerin tercih, hedef ve öğretimin niteliği kapsamındaki görüşlerini tespit etmektir. Araştırma verilerine göre katılımcılar fakülteyi tercih etme sürecinde alana olan ilgi, istek ve din eğitimi almak başta olmak üzere yerleştirme puanı, mesleki gerekçe, mezun olunan okul, ilim elde etme isteği, aile ve sosyal çevre etkisi, dine hizmet etme isteği ve mesleki gelişim gibi unsurlardan etkilenmektedir. Bununla birlikte ülke genelinde yüksek din öğretimine yönelmenin temel gerekçesi olarak daha çok istihdam ile ilgili kaygılara işaret edilmiştir. Yüksek din öğretimi öncesinde ve sonrası süreçle ilgili belirlenen hedeflere bakıldığında lisansüstü eğitimle yüksek din öğretiminin devam ettirilmesi ve MEB ve DİB bünyesinde DKAB öğretmeni, Kur’an kursu öğreticisi, İmam hatip, müezzin olunması gibi istihdama dair hedeflerden söz edilmiştir. Öğretimin niteliği konusunda ise ezbere dayalı öğretim teknikleri eleştirilirken, öğrenim görülen kurumdaki hoca-öğrenci etkileşimi öğretimin niteliğini artırıcı bir referans olarak anılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Din Eğitimi, Yüksek Din Öğretimi, İlahiyat, İslami ilimler, Tercih

Higher Religious Education in the Eyes of Students (Example of Giresun University Faculty of Islamic Sciences)

Öz

The process of deciding which higher education institution to attend is a very important turning point for an individual who graduates from a secondary education institution and has sufficient central placement score. Making the right decisions at the mentioned turning point is important both for the individual him/herself and for the quality of the future service. In this context, the main purpose of this study, which consists of findings obtained from the descriptive analysis of the answers given to 9 open-ended questions, is to determine the opinions of the individuals who continue higher religious education within the scope of the choice of faculty, the determined goal and the quality of the education. In order to achieve this aim, the research was completed with the participation of 117 students, 54 male and 63 female, studying in the Faculty of Islamic Sciences of Giresun University in the 2019-2020 academic year. According to the data obtained in the study, the participants' interest in the field in the process of choosing the faculty, their interest in the field, especially to receive religious education, affected by factors such as placement score, professional justification, the school they graduated from, the desire to acquire knowledge, family and influence of social environment, desire to serve religion. In addition, concerns about employment have been pointed out as the main reason for turning to higher religious education throughout the country. Considering the targets determined regarding the process before and after higher religious education, continuing higher religious education with graduate education and being a teacher of the RCaM, Qur'an course teacher, Imam hatip, muezzin within the Ministry of National Education and Presidency of Religious Affairs were mentioned. In terms of the quality of teaching, learning techniques based on rote are criticized, while teacher-student interaction in the institution where the education is made is mentioned as a reference increasing the quality of education.

Anahtar Kelimeler

Religious Education, Higher Religious Education, Teology, Islamic Sciences, Choice

Kaynakça

• Algur, H. (2019). Yüksek Din Öğretimine Yönelme ve Öğretim Sürecinde Hedef Unsuruna Dair Hoca ve Öğrenci Görüşlerinin Farklı Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi (Giresun İslami İlimler Fakültesi Örneği). Paper presented at the Uluslararası Yüksek Din Öğretimi Sempozyumu, Malatya.
• Aydın, M. Ş. (2003). Yüksek Din Öğretimi Kurumları: Gelgitler Alanı. Tezkire Düşünce, Siyaset, Sosyal Bilim Dergisi, 31-32, 106-123.
• Ayhan, H. (1999). Türkiye'de Din Eğitimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (22 ed.). Ankara: Pegem Akademi.
• Cebeci, S. (t.s.). Cumhuriyet Döneminde Yüksek Din Öğretimi. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, 227-235.
• Çetin, Ö. (2017). İslami İlimler/İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi (Uşak Üniversitesi Örneği). Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16(32), 411-432. Retrieved from http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db=a9h&AN=127015927&lang=tr&site=eds-live&authtype=uid.
• Demircan, A. (2013). Türkiye’de Yüksek Din Öğretiminin Serüveni. Paper presented at the Medrese ve İlahiyat Kavşağında İslâmî İlimler (Uluslararası Sempozyum), Bingöl.
• Evkuran, M. (2012). Yüksek Din Öğretimi ve Dinî Kurumsallaşmanın Yakın Tarihi. Kelam Araştırmaları, 10(2), 31-54.
• Furat, A. Z. (2012). Yüksek Din Öğretimi ve İstihdam İlişkisinde Cinsiyet Oranlarının Değişimi. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26, 173-196.
• Hamidullah, M. (2004). İslam Peygamberi (M. Yazgan, Trans.). İstanbul: Beyan Yayınları.
• Karaman, F. (Ed.) (2019). Uluslararası Yüksek Din Öğretimi Sempozyumu (Vol. 2). Ankara: İnönü Üniversitesi Yayınevi.
• Kirman, M. A., & Apaydın, H. (2006). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Beklenti ve Sorunları. KSÜ. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7, 93-123.
• Koç, A. (2003). İlâhiyat Fakültesi (İlâhiyat Lisans Programı) Öğrencilerinin Sorunları ve Beklentileri. M.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 25(2), 25-64.
• Korkmaz, M. (2010). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Fakülteyi Tercih Nedenleri: Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakülesi Örneği. Bilimname, 18(1), 167-204.
• Köylü, M. (2013). Türkiye'de Yüksek Din Öğretimi: Nicelik mi Nitelik mi? Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 35, 21-44.
• Mehmedoğlu, Y. (t.s.). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Eğitim-Öğretim Beklentileri (M.Ü. İlahiyat Fakültesi Örneği). Paper presented at the Gençlik Dönemi ve Eğitimi, İstanbul.
• Okumuş, E. (2007). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Problemleri -Dicle Üniversitesi Örneği-. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(13), 59-94.
• Öcal, M. (2015). Osmanlı'dan Günümüze Türkiye'de Din Eğitimi. İstanbul: Dergah Yayınları.
• Özenç, A. (2016). Son Sınıf Öğrencilerine Göre Beklentileri Karşılama ve Mesleki Hayata Hazırlamada İlahiyat Fakültelerinde Eğitim (Dicle Üniversitesi Örneği). International Journal of Kurdish Studies, 3(1), 1-30.
• Taştekin, O. (2013). Yeni Kurulan İlahiyat Fakültelerinin Öğrenme Ortamına Yönelik Öğrenci Algıları. Usûl İslam Araştırmaları, 19, 139-184.
• Turan, İ., & Nazıroğlu, B. (2015). İlahiyat Fakültesine Yeni Gelen Öğrencilerin Sorun ve Beklentileri:OMÜ İlahiyat Fakültesi Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(36), 466-479.
• Uçar, R. (2017). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Profili, Akademik Eğilimleri ve Aldıkları Eğitime İlişkin Memnuniyet Algıları (İnönü Üniversitesi Örneği). İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8(2), 105-178.
• Uluslararası Yüksek Din Öğretimi Kongresi. (2017). Retrieved from https://www.yuksekdinogretimi.com/ydok-sonuc-bildirimi.pdf
• Usta, M. (2001). Türkiye'de Yüksek Din Eğitiminin Kurumlaşma ve Ekolleşme Sorunları. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları.