‘Abdallāh al-Baṭṭāl is an important commander who undertook important duties in the Islamic conquests of the Umayyads (41-132/661-750). It is understood that he achieved remarkable success in these missions against the Byzantine (Eastern Roman) Empire, and this success led to him being mentioned as a hero in the chronicles. Aside from his historical personality, the fact that he is narrated based on the heroic tale is a critical component that strengthens the significance of the research subject. This article analyzes the process by which the historical existence of 'Abdullāh al-Battāl, who planned an expedition to Anatolia (Bilād al-Rūm), was transformed into a heroic story and the basic elements that supported it. In this perspective, the focus is on Baṭṭāl’s life, which is the subject of historical information, and then on how he appears in the texts by transforming into myth and narrative. This study, which was carried out within the framework of the first period of Islamic history sources, Ibn Aʿt̲h̲am’s (d. 320/932) “Kitāb al-futūḥ” and Ibn ‘Asākir’s (d. 571/1176) “Tarīkh madīnat Dimashq” works are discussed through the narrative elements. It is worth noting that both authors presented Baṭṭāl as a hero outside of his historical personality, allowing for the construction of a new history. The political context of the time, sectarian identities, and the deciding roles of the relationship they built with authority in the authors' portrayals of Baṭṭāl will be addressed in this article. Examining the process of transforming a historical personality into a myth by removing the aforementioned actuality is significant in terms of the abilities of the chronicler authors in the writings they made during their lives. In this framework, the article focuses on Battal’s life, campaigns, and participation in jihad activities, followed by his transition into a story by becoming a hero.
Abdullah el-Battal, Emevîler döneminde (41-132/661-750) İslâm fetihlerinde önemli görevler üstlenen bir komutandır. Onun tarihî kişiliği ve seferleri göz önünde bulundurulduğunda bu durum açıkça ifade edilebilir. Bu görevlerde Battal’ın, Bizans (Doğu Roma) İmparatorluğu’na karşı kayda değer bir başarıya ulaştığı, söz konusu başarının onun kroniklerde bir kahraman olarak anılmasına neden olduğu anlaşılmaktadır. Bu makalede, Anadolu topraklarına (Bilâdü’r-Rûm) sefer düzenleyen Abdullah el-Battal’ın tarihsel varlığının kahraman anlatısına dönüşme süreci ve bunu besleyen temel unsurlar irdelenmektedir. İlk dönem İslâm tarihi kaynakları çerçevesinde yapılan bu inceleme, özellikle İbn A‘sem’in (ö. 320/932’den sonra) Kitâbü’l-fütûḥ ve İbn Asâkir’in (ö. 571/1176) Târihu medineti Dımaşḳ isimli eserlerindeki anlatı unsurları üzerinden ele alınmaktadır. Her iki müellifin Battal’ı kahraman olarak sundukları, bu doğrultuda konu edindikleri içeriklerinden anlaşılmaktadır. Müelliflerin Battal’a dair sundukları tasvirlerde yaşadıkları çağın siyasî vaziyeti, mezhebî kimlikleri ve otorite ile kurdukları ilişkinin belirleyici olduğu söylenebilir. Bu çerçevede öncelikle Battal’ın hayatı, seferleri ve katıldığı cihad hareketleri, akabinde ise kahramanlaşarak anlatıya makalenin temel odak noktalarını oluşturmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 26 Sayı: 64 |