The Prophet Muhammed and The Process of the Muslim Unity (Vahdet)

Yıl 2020, , 25 - 53, 31.03.2020

Yavuz Ünal

https://doi.org/10.33415/daad.672391

Öz

Unity used in the sense of union or integration, consisting of individuals with different characteristics, rather than the specific meaning of union and unity. It is a structural phenomenon that expresses the whole structure, function and values. The process which starts with the awareness and education of the Muslim individual is seen as a necessity for social life. This situation unity emp-hasizes special sensitivities related to welfare. and private law. In the revelation described by the metaphor of the building where the existence of unity, believers and Muslims surround and support each other. the other parts of unity not to leave Muslims without help, not to abandon him, not to insul-ted him as well etc., furthermore being disinterested or disconnecting is desc-ribed as dying to death of ignorance. Prophet Muhammad initiated this at rashidun caliphate period. the practice of Islam, come up with the way of li-fe and social peace, in the later periods after that it is expressed in the term ‘golden age’. 

Anahtar Kelimeler

The Prophet, Brotherhood, Inspiration, Uniqueness, Unity of Muslim

VAHDETİN İNŞASINDA VAHİY VE HZ. PEYGAMBER

Öz

Birlik ve bir olma veya bütünleşme anlamında kullanılan Vahdet, farklı özellikle-ri olan bireylerden oluşan, ancak parçalarının özel anlamından ziyade, bütü-nün yapısını, fonksiyonunu ve değerini ifade eden yapısal bir olgudur. Müslü-man bireyin farkındalığı ve eğitilmesiyle başlayan süreç, sosyal yaşam için bir zo-runluluk olarak görülmektedir. Bu durum vahdete ilişkin özel hassasiyetlere vurgu yapılmasını ve özel hukuk inşa edilmesini gerekli kılmıştır. Bütün içinde parçanın varlığının söz konusu olmadığı bina metaforuyla anlatılan vahdette, müminler birbirlerini kuşatmaktadırlar. Diğer parçalardan biri olan kardeşi yar-dımsız bırakmama, onu terk etmeme, onu hakir görmeme vb. ahlaki ilkelerle kuşatılan ilişki ağında, ilgisiz olmak ya da irtibatı kesmek cahiliye ölümü üzere ölmek olarak tasvir edilmektedir.
Hz. Peygamber (s.a.v.)’in başlattığı, hulefa-i raşidin döneminde de kurumsalla-şan İslam’ın uygulamasıyla ortaya çıkan yaşam biçimi ve toplumsal barış, sonra-ki dönemlerde modellenmesi arzu edildiği için, asr-ı saadet tabiriyle ifade edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Hz. Muhammed, Vahiy, Kardeşlik, Vahdet, İslam Birliği

Kaynakça

• Abdurrezzak, Ebu Bekir es-San'ânî. Thk. Habiburrahman el-A'zamî. el-Musannef. Beyrut: Mektebetü'l-İslamî, 1983.
• Akyüz, Ed. Prof. Dr. Vecdi. Bütün Yönleriyle Asr-ı Saadette İslam (1-5). İstanbul: Beyan Yay., 1994.
• Bezzâr, Ebu Bekir Ahmed b. Amr, ve bn Abdulhalık. Müsned. Beyrut, 1409.
• Bozkurt, Nebi. Asr-ı Saadette Mescid ve Fonksiyonları. İstanbul: MÜSBE, 1984.
• Çirkin, Mikail. Asr-ı Saadette İman-Amel Münasebeti. Konya: SÜSBE, 1996.
• Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b Abdurrahman. Müsnedü’d-Dârimî. Riyad, 2000.
• Demircan, Adnan. «İslam'da Vahdet: Kutlu Elçilikle Şirkten Tevhide, Tefrikadan Vahde-te Yolculuk.» Hz. Peygamber Tevhid ve Vahdet içinde, 11-19. Şanlıurfa, 2016.
• Duman, Abdullah. Asr-ı Saadette Müslüman ve Yahudi İlişkileri. Van: YYÜSBE, 1995.
• http://www.yunanistan.co/yunanistan/yunanmitolojisi/yunanmitolojisitanrilari. 16 01 2020. http://www.yunanistan.co (erişildi: 01 16, 2020).
• İbn Hanbel, Ahmed b. Hanbel. el-Müsned. İstanbul: Çağrı Yay., 1983.
• İbn Hibbân, Ebu’l-Hasan Alâaddin Ali b. Balaban b. Abdullah. el-İhsân fî takrîbi Sahîhi İbn Hibbân. Beyrut: Müessesetü'r-Risale, 1998.
• Müslim, el-Huseyn b. Haccac. el-Cami es-Sahih, thk.: Muhammed Fuad Abdülbaki. İstan-bul, 1981.
• Nesâî, Ebu Abdurrahman Ahmed b. Şuayb en-Nesâî. Sünen-i Nesâî. Riyad: Daru's-Selâm, 2000.
• Pekdemir, Doç. Dr. Şevket. «Evlilikte Denklik Konuları Üzerine Bir Değerlendirme». Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi 15:1. 113-149.
• Rençber, Fevzi. «İslam Birliği İnşasında Bir Engel Olarak Mezhep - Cemaat Taassubu ve Çözüm Yolları». e-Makâlât. 2017:1. 77-102.
• Sargut, Cemalnur. «https://www.youtube.com/watch?v=Uf_9lwNCeX4 (20.12.2019.» tarih yok.
• Taberânî, Süleyman b. Ahmed b. Eyyûb. el-Mu'cemü's-Sağîr. Beyrut: el-Mektebe el-İslamî, 1985.
• Tayalisî, Ebu Davud et-Tayalisî. Müsned. Haydarabad, 1321.
• Tirmizî, Ebu İsa Muhammed b. İsa et-Tirmizî. Cami-u Tirmizî. Riyad: Daru's-Selam, 2000.
• Ünal, Yavuz. Hz. Muhammed'in Vasiyeti: Veda Hutbesi. Çorum: İlke-Der, Trs.