This study provides a thematic analysis of some of the criticisms of Sufism within the Iranian-Shi'i tradition since the Safavid period. These criticisms primarily focus on the origin of Sufism and argue that Sufism is alien to Shi'i thought. In addition, “waḥdat al-wujūd” (unity of existence), some Sufi practices that are claimed to be “bid‘ah” (unorthodox innovations), and the method of “kashf” (unveiling), which is the method of obtaining knowledge in Sufism, are among the subjects of criticism. Furthermore, the Sufi concepts of “ittiḥād” (union), “ḥulūl” (incarnation), “fanā” (annihilation), and “tajallī” (theophany) are criticized on the basis of the assumption that God and human beings belong to fundamentally different ontological categories. Finally, Sufism is also subjected to criticism regarding “karāmāt” (miracles) which lack rational certainty. This study also aims at times to question the validity of the criticisms based on various arguments and to address the issues objectively.
Sufism Anti-Sufism Criticism of Waḥdat al-Wujūd Criticism of Kashf Criticism of Bid‘ah
Bu çalışma, Safevîler döneminden itibaren İran-Şiî geleneği içinde tasavvufa yöneltilen bazı eleştirilerin tematik bir analizini yapmaktadır. Bu eleştiriler öncelikle tasavvufun kökenine odaklanmakta ve tasavvufun Şiî düşünceye yabancılığını ileri sürmektedir. Buna ek olarak vahdet-i vücûd, bidat olduğu iddia edilen bazı tasavvufî uygulamalar, tasavvufta bilgi elde etme yöntemi olan keşf eleştiri konuları arasındadır. Ayrıca tasavvufun “ittihâd”, “hulûl”, “fenâ” ve “tecellî” kavramları, Tanrı ve insanın temelde farklı ontolojik kategorilere ait olduğu varsayımına dayanarak eleştirilir. Son olarak aklî kesinlikten yoksun olan “kerametler” konusunda da tasavvuf eleştirilere maruz kalmaktadır. Bu çalışma, zaman zaman eleştirilerin geçerliliğini çeşitli argümanlara dayanarak sorgulamayı ve konuları objektif bir şekilde ele almayı da amaçlamaktadır.
Tasavvuf Tasavvuf Karşıtlığı Vahdet-i Vücûd Eleştirisi Keşf Eleştirisi Bidat Eleştirisi
تتناول هذه الدراسة تحليلًا موضوعيًا للانتقادات الموجهة للتصوف داخل التقليد الإيراني الشيعي، من العصر الصفوي إلى يومنا هذا. تركز هذه الانتقادات بشكل أساسي على أصول التصوف، مؤكدة على اغترابه عن الإسلام بشكل عام وعن المذهب الشيعي بشكل خاص. علاوة على ذلك، تشمل الموضوعات الأخرى التي تتعرض للنقد: وحدة الوجود، وبعض الممارسات الصوفية التي يزعم أنها بدع، والكشف كطريقة لاكتساب المعرفة في التصوف. كما تتعرض مفاهيم "الاتحاد" و"الحلول" و"الفناء" و"التجلي" في التصوف للنقد، وذلك استنادًا إلى افتراض أن الله والبشر ينتمون إلى فئات وجودية مختلفة جوهريًا. وأخيرًا، يتعرض التصوف للنقد فيما يتعلق بـ "الكرامات" التي تفتقر إلى اليقين العقلي. تهدف هذه الدراسة إلى التشكيك في صحة هذه الانتقادات في بعض الأحيان، بالاعتماد على حجج متنوعة، ومعالجة الموضوعات بموضوعية.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Tasavvuf |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 5 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 12 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 24 Sayı: 2 |