Siyah mersin (Myrtus communis L.)’in değişik ekolojilerde verim ve kalite özellikleri üzerine araştırmalar

Yıl 2016, Cilt: 33 Sayı: 2, 159 - 174, 15.12.2016

Halil İbrahim Uzun , Uygun Aksoy , Şadiye Gözlekçi , Arzu Bayır Yeğin Nurten Selçuk

https://doi.org/10.16882/derim.2016.267376

Cited By: 5

Öz

Mersin bitkisi, Akdeniz ikliminin karakteristik bir
meyvesidir. Yurdumuzda Hambeles adıyla bilinen beyaz renkli ve iri meyveli
olanlarının tarımı yapılmaktadır. Ancak, siyah renkli mersinler doğada yabani
olarak yetişmekte ve tarımı yapılmamaktadır. Bu çalışmanın amacı, yeni selekte
edilen bazı siyah mersin tiplerinin, Antalya’daki farklı iki ekolojide (sahil
ve yayla) verim ve kalite özelliklerini incelemektir. Çalışmada, 3 siyah mersin
tipi (Yakup, Yumaklar ve Işlangıç) ile bir kültür beyaz mersin tipi (Hambeles)
incelenmiştir. Meyvelerin fiziksel ve kimyasal özellikleri ile verim değerleri
saptanmıştır. Ayrıca, meyvelerdeki organik asit miktarları ile yapraklardaki
uçucu yağlar belirlenmiştir. Siyah mersinlerde en yüksek ortalama meyve
ağırlığı yaylada Yakup tipinde (0.76 g), sahilde ise Yumaklar tipinde (0.92 g)
saptanmıştır. Meyve kopma kuvveti bakımından tipler arasında bir fark
bulunamamıştır. Ağaç başına verim, sahil koşullarında 9.2 kg’a kadar çıkmıştır.
Meyvedeki çekirdek sayısı yayla koşullarında tiplere göre değişirken, sahilde
önemli bir fark belirlenememiştir. Meyvelerdeki gelişmiş çekirdek sayısı en
fazla 19.83 adet meyve^-1 ile Hambeles tipinde saptanmıştır.
Şıra verimi, %29.6-35.0 arasında değişmiştir. Meyvelerde malik asit diğerlerine
göre daha yüksek bulunmuştur. Uçucu yağ olarak siyah ve beyaz mersin
yapraklarında en fazla 1,8 sineol ve α-pinen bileşenleri saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Meyve, Yaprak, Uçucu yağ, Organik asit

Kaynakça

• Anonymous, (2010). AOAC Official Method. Quinic, Malic and Citric Acids in Cranberry Juice Cocktail and Apple Juice. Ch 37, Method Nr: 986.13.
• Aydın, C., & Özcan, M.M. (2007). Determination of nutritional and physical properties of myrtle (Myrtus communis L.) fruits growing wild in Turkey. Journal of Food Engineering, 79(2):453-458.
• Bazzali O., Tomi F., Casanova J., & Bighelli, A. (2012). Occurence of C8-C10 esters in Mediterranean Myrtus communis L. leaf essential oil. Flavour and Fragrance Journal, 27(5):35-340.
• Cemeroğlu, B. (2010). Gıda Analizleri. Gıda Teknolojisi Derneği Yayınları, No:34, 480 s., Ankara.
• Chalchat, J.C., Figueredo, G., Özcan, M.M., & Ünver, A. (2010). Effect of hydrodistilation and microwave distillation extraction methods on chemical compositions of essential oil of pickling herb and myrtle plants. South-Western Journal of Horticulture Biology and Environment, 1(2):133-141.
• Fadda, A., & Mulas, M. (2010). Chemical changes during myrtle (Myrtus communis L.) fruit development and ripening. Scientia Horticulturae, 125(3):477-485.
• Ghannadi, A., & Dezfully, N. (2011). Essential oil analysis of the leaves of Persian true myrtle. International Journal of Medicinal and Aromatic Plants, 1(2):48-50.
• Messaoud, C., Zaouali, Y., Salah, B., Khoudja, M.L., & Boussaid, M. (2005). Myrtus communis in Tunusia: Variability of the essential oil composition in natural populations. Flavour and Fragrance Journal, 20(6):577-580.
• Mulas, M., & Cani, M.R. (1999). Germplasm evaluation of spontaneous myrtle (Myrtus communis L.) for cultivar selection and crop development. Journal Herbs, Spices and Medical Plants, 6(3):31-49.
• Mulas, M., Francesconi, A.H.D., & Perinu, B. (2002). Myrtle (Myrtus communis L.) as a new aromatic crop: Cultivar selection. Journal Herbs, Spices and Medical Plants, 9(2):127-131.
• Özcan, M., & Akbulut, M. (1998). Mersin (Myrtus communis L.) meyvesinin bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri. Gıda, 23(2):121-123.
• Özek, G., Demirci, F., Özek, T., Tabanca, N., Wedge, D.E., Khan, S.I., Başer, K.H.C., Duran, A., & Hamzaoglu, E. (2010). Gas chromatographic–mass spectrometric analysis of volatiles obtained by four different techniques from Salvia rosifolia Sm., and evaluation for biological activity. Journal of Chromatography A, 1217(5):741-748.
• Rahimmalek, M., Mirzakhani, M., & Pirbalouti, A.G. (2013). Essential oil variation among 21 wild myrtle (Myrtus communis L.) populations collected from different geographical regions in Iran. Industrial Crops and Products, 51:328-333.
• Traveset, A., Riera, N., & Mas, R. (2001). Ecology of fruit-colour polymorphism in Myrtus communis and differential effects of birds and mammals on seed germination and seedling growth. Journal of Ecology, 89(5):749-760.
• Tuberoso, C.I.G., Melis, M., Angioni, A., Pala, M., & Cabras, P. (2007). Myrtle hydroalcoholic extracts obtained from different selections of Myrtus communis L. Food Chemistry, 101(2):806-811.
• Wannes, W.A., Mhamdi, B., Sriti, J., & Marzouk, B. (2010). Glycerolipid and fatty acid distribution in pericarp, seed and whole fruit oils of Myrtus communis var. italica. Industrial Crops and Products, 31(1):77-83.
• Yıldırım, H. (2012). Adana ve Mersin ekolojik koşullarında yetişen mersin bitkisi (Myrtus communis L.)’nde bazı bitkisel ve pomolojik özellikler ile yaprak uçucu yağ bileşenlerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.