Yoncada kaba yem üretiminde büyük kayıplara
sebep olan yaprak kırılmalarının minimize edilmesi için, genotipler arasında
yaprak kopma direnci açısından bir farklılık olup olmadığını tespit etmek
amacıyla yapılan çalışma, 2016 yılında Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma
Enstitüsü, Tarla Bitkileri Bölümü’nde yürütülmüştür. Denemede 40 farklı
lokasyondan toplanan yonca genotiplerine ait ana saplar üzerinde, uçtan 4.
yapraklar yeşilken ve kurutulduktan sonra yaprak kopma direnci, tekstüre analiz
cihazı kullanılarak ölçülmüştür. Ayrıca yaprak sapı kalınlığı, sap kesit alanı,
yeşil ve kuru örnekte kopma enerjisi ile yeşil ve kuru örnekte kopma gerilmesi
değerleri hesaplanmıştır. Deneme sonucunda kuru örnekte en yüksek kopma direnci
Demre-1, Döşemealtı-2 ve Konyaaltı-2, en düşük ise Alanya-1, Alanya-2,
Finike-1, Finike-2, Manavgat-1 Manavgat-2 ve Gazipaşa-2 genotiplerinde tespit
edilmiştir. Kuru örnekte en yüksek kopma direnci değeri 1.0419 N ölçülürken, en
düşük 1.0022 N ölçülmüştür. İncelenen özellikler açısından genotipler arasında
geniş bir varyasyon tespit edilmiş olup, kopma direncinin seçim kriteri olarak
kullanılabileceği söylenebilir.
The
study was conducted to determine whether there is a difference in leaf breaking
resistance between genotypes in order to minimize leaf breaks which causes
large loss in alfalfa forage production. The experiment was carried out in the
Batı Akdeniz Agricultural Research Institute, at Department of Field Crop in
2016. It was established by randomized block design. Breaking resistance of the
leaves was measured using a universal testing machine on the main stem
belonging to alfalfa genotypes which were collected from 40 different locations
at the fourth-end leave. In addition, the thickness of the leaf stalk, stalk of
green and dry sample rupture energy with green and dry samples rupture stress
is calculated. Result of the experiment; in dry sample, Demre-1, Döşemealtı-2
and Konyaaltı-2, genotypes were
determined that highest breaking resistance and if so the lowest breaking
resistance was genotype Alanya-1, Alanya-2, Finike-1, Finike-2, Manavgat-1
Manavgat-2 and Gazipaşa-2 genotypes were determined. In the dry sample, while
the highest breaking resistance value was measured at 1.0419 N, the lowest
breaking resistance value was measured at 1.0022 N. Determination of wide
variation among genotypes in terms of the characteristics examined and it can
be said that the rupture resistance can be used as a selection criterion.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt 35 Sayı 1 |
DERİM in
ISSN : 1300-3496
e-ISSN : 2149-2182
Derim Creative Commons Al 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
------------------------------------------------------------------
DERİM
Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü
Demircikara Mh. Paşa Kavakları Cad. No:11, P.K.35 Antalya
derim@derim.com.tr
www.derim.com.tr