Investigation of Social, Emotional Loneliness Levels and Eating Behaviors of Nursing Students

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 1, 2 - 9, 15.01.2020

Burcu Cengiz , Dijle Ayar , Gülcihan Arkan , İlknur Bektaş

Öz

Background: Loneliness is increasing gradually in early adulthood individuals and various abnormal eating behaviors may be encountered to cope with this. Objectives: The aim of this study was to investigate the social, emotional loneliness levels and eating behaviors of nursing students. Methods: The sample of this descriptive and cross - sectional study consisted of 1000 students in a nursing faculty in İzmir. The data of the study were collected by using ‘’Descriptive Information Form”, Social and Emotional Loneliness Scale”, “REZZY Eating Disorders Scale” and ORTO-11 Scale. Data were evaluated by descriptive statistics, t test and one-way variance analysis. Results: In this study, 44.0% of the students stated that they met with their family three days a week for three days and 53.7% of them met with their friends by phone every day. In the study, it was determined that 31.6% of nursing students exhibited risky behaviors in terms of eating disorders. The mean total score of the REZZY eating disorders scale of the nursing students was 1.09 ± 1.10; the mean total score of the ORTO-11 scale was 26.55 ± 4.47; the mean total score of social and emotional loneliness was 43.19 ± 15.18. Conclusion: In this study, it was determined that the level of social and emotional loneliness of the students who could not share their problems with their family or friends was high. As the level of education in the school has increased, the risks of eating disorders and level of loneliness have been decreased. Therefore, there is a need for interventional studies aiming at adaptation of the first and second year nursing students to their new environment or increasing their social environment and sharing, especially separated from their families or their social environment. 

Anahtar Kelimeler

Nursing Students, Social and Emotional Loneliness, Eating Behaviour

Hemşirelik Öğrencilerinin Sosyal, Duygusal Yalnızlık Düzeyleri ve Yeme Davranışlarının İncelemesi

Öz

Giriş: Günümüzde erken yetişkinlik dönemindeki
bireylerde yalnızlık gittikçe artmakta ve bununla baş etmek için çeşitli
anormal yeme davranışları ortaya çıkabilmektedir.

Amaç: Bu
çalışmanın amacı, hemşirelik öğrencilerinin sosyal, duygusal yalnızlık
düzeyleri ve yeme davranışlarının incelenmesidir.

Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan bu
çalışmanın örneklemini İzmir ilindeki bir Hemşirelik Fakültesinde öğrenim gören
1000 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri, “Tanımlayıcı Bilgi Formu”,
“Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği”, “REZZY Yeme Bozuklukları Ölçeği” ve
ORTO-11 Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır.
Veriler; tanımlayıcı istatistikler, t test ve tek
yönlü varyans analizi ile değerlendirilmiştir.

Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş
ortalaması 21.06±1.59 olup, günlük öğün sayısı 2.92±
0.83’dür. Öğrencilerin %44.0’ı ailesiyle haftada
üç dört gün telefonla, %53.7’si ise arkadaşlarıyla telefonla her gün görüştüğünü
belirtmiştir. Çalışmada hemşirelik öğrencilerinin %31.6’sının yeme bozuklukları
açısından riskli davranışlar gösterdiği belirlenmiştir. Hemşirelik öğrencilerinin REZZY yeme bozuklukları ölçeği toplam
puan ortalaması 1.09±1.10;
ORTO-11 ölçeği toplam puan ortalaması 26.55±4.47; sosyal ve duygusal yalnızlık ölçeği toplam puan ortalaması
43.19±15.18’dir.

Sonuç: Bu çalışmada ailesi ya da arkadaşlarıyla
sorunlarını paylaşamayan öğrencilerin sosyal ve duygusal yalnızlık düzeylerinin
yüksek olduğu belirlenmiştir. Öğrenim görülen sınıf düzeyi arttıkça
öğrencilerde yeme bozuklukları açısından risklerinin azaldığı saptanmıştır. Bu
sonuçlar, sağlıklı yaşam biçin davranışlarından biri olan beslenme
alışkanlıkları üzerinde sosyal ve duygusal desteğin önemini ortaya koymaktadır.
Bu nedenle, özellikle ailelerinden ya da sosyal ortamlarından ayrılan birinci
ve ikinci sınıftaki hemşirelik öğrencilerinin yeni ortamlarına
adaptasyonlarının sağlanması ya da sosyal ortam ve paylaşımlarının
artırılmasına yönelik girişimsel çalışmaların yapılmasına ihtiyaç
duyulmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Hemşirelik öğrencileri, Sosyal ve duygusal yalnızlık, Yeme bozuklukları.

Kaynakça

• 1. Vasileiou K, Barnett J, Barreto M, Vines J, Atkinson M, Long K, Bakewell L, Lawson S, Wilson M. Coping with loneliness at University: a qualitative interview study with students in the UK. Mental Health & Prevention. 2019 Mar 1;13:21-30.2. Diehl K, Jansen C, Ishchanova K, Hilger-Kolb J. Loneliness at universities: determinants of emotional and social loneliness among students. International journal of environmental research and public health. 2018 Sep;15(9):1865. 3. Levine MP. Loneliness and eating disorders. The Journal of psychology. 2012 Jan 1;146(1-2):243-57.4. Luhmann M, Hawkley LC. Age differences in loneliness from late adolescence to oldest old age. Developmental Psychology. 2016 Jun;52(6):943.5. Qualter P, Vanhalst J, Harris R, Van Roekel E, Lodder G, Bangee M, Maes M, Verhagen M. Loneliness across the life span. Perspectives on Psychological Science. 2015 Mar;10(2):250-64.6. Yurtsever SS, Sütcü ST. Algılanan Ebeveynlik Biçimleri ile Bozulmuş Yeme Tutumu Arasındaki İlişkide Erken Dönem Uyumsuz Şemaların ve Duygu Düzenleme Güçlüğünün Aracı Rolü. Türk Psikoloji Dergisi. 2017 Dec 1;32(80):20-43.7. Tam CK, Ng CF, Yu CM, Young BW. Disordered eating attitudes and behaviours among adolescents in Hong Kong: prevalence and correlates. Journal of paediatrics and child health. 2007 Dec;43(12):811-7.8. Serin Y, Şanlıer N. Duygusal yeme, besin alımını etkileyen faktörler ve temel hemşirelik yaklaşımları. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2018;9(2):135-46.9. Parra-Fernández ML, Rodríguez-Cano T, Onieva-Zafra MD, Perez-Haro MJ, Casero-Alonso V, Fernández-Martinez E, Notario-Pacheco B. Prevalence of orthorexia nervosa in university students and its relationship with psychopathological aspects of eating behaviour disorders. BMC psychiatry. 2018 Dec;18(1):364.10. Dell’Osso L, Carpita B, Muti D, Cremone IM, Massimetti G, Diadema E, Gesi C, Carmassi C. Prevalence and characteristics of orthorexia nervosa in a sample of university students in Italy. Eating and Weight Disorders-Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity. 2018 Feb 1;23(1):55-65.11. Arslantaş H, Adana F, Öğüt S, Ayakdaş D, Korkmaz A. Hemşirelik öğrencilerinin yeme davranışları ve ortoreksiya nervoza (sağlıklı beslenme takıntısı) ilişkisi: Kesitsel bir çalışma. Journal of Psychiatric Nursing/Psikiyatri Hemsireleri Dernegi. 2017 Nov 1;8(3).12. Bo S, Zoccali R, Ponzo V, Soldati L, De Carli L, Benso A, Fea E, Rainoldi A, Durazzo M, Fassino S, Abbate-Daga G. University courses, eating problems and muscle dysmorphia: are there any associations?. Journal of translational medicine. 2014 Dec;12(1):221.13. Duran S. Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinde ortoreksiya nervoza (sağlıklı beslenme takıntısı) riski ve etkileyen faktörler. Pamukkale Tıp Dergisi. 2016;(3):220-6.14. DiTommaso E, Spinner B. The development and initial validation of the Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (SELSA). Personality and Individual Differences. 1993 Jan 1;14(1):127-34.15. Çeçen AR. The Turkish short version of the Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (SELSA-S): Initial development and validation. Social Behavior and Personality: an international journal. 2007 Jan 1;35(6):717-34.16. Aydemir Ö, Köksal B, Sapmaz SY, Yüceyar H. Kadın üniversite öğrencilerinde REZZY Yeme Bozuklukları Ölçeği Türkçe formunun güvenilirlik ve geçerliliği/Reliability and validity of Turkish form of SCOFF Eating Disorders Scale. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2015 Apr 1;16:31.17. Donini LM, Marsili D, Graziani MP et al. Orthorexia nervosa: Validation of a diagnosis questionnaire. Eat. Weight Disord. 2005 10 (June), e28-e32.18. Arusoğlu G, Kabakçi E, Köksal G, Merdol TK. Ortoreksiya Nervoza ve Orto-11'in Türkçeye Uyarlama Çalışması. Turk Psikiyatri Dergisi. 2008 Sep 1;19(3).19. Vijayalakshmi P, Thimmaiah R, Gandhi S, BadaMath S. Eating attitudes, weight control behaviors, body ımage satisfaction and depression level among Indian medical and nursing undergraduate students. Community Mental Health Journal. 2018 Nov 1;54(8):1266-73.20. Celik S, Ugur BA, Aykurt FA, Bektas M. Eating attitudes and related factors in Turkish nursing students. Nursing and midwifery studies. 2015 Jun;4(2).21. Pengpid S, Peltzer K. Risk of disordered eating attitudes and its relation to mental health among university students in ASEAN. Eating and Weight Disorders-Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity. 2018 Jun 1;23(3):349-55.22. Ab Hamid MR, Azman NN, Said N, Rahman AN. Orthorexia nervosa and the quality of life among health sciences students in Universiti Teknologi MARA, Selangor. Environ Behav Proc J. 2018 Mar 2;3(7):121-6.23. Okumuşoğlu S. The relationship of orthorexic tendencies with eating disorder tendencies and gender in a group of university students. Curr Res Educ. 2017;3(3):105-15.24. Kutlu Y, Altun M. Ergenlerin yeme davranışları ile ilgili görüşleri: Niteliksel Çalışma. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi. 2015;23(3):174-84.25. Salimia A, Jowkar B. Personality predispositions and loneliness in adolescence. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 2011 Jan 1;29:296-9.26. Pace U, D'Urso G, Zappulla C. Negative eating attitudes and behaviors among adolescents: The role of parental control and perceived peer support. Appetite. 2018 Feb 1;121:77-82.27. Durna Z, Oğuz G. Kronik hastalıklar ve yönetimi. Aştı N, editör. Kronik hastalıklarda bakımın yönetiminde bütüncü yaklaşımla ekip çalışması. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2018. p.1-10.28. Kong LN, Hu P, Yao Y, Zhao QH. Social support as a mediator between depression and quality of life in Chinese community-dwelling older adults with chronic disease. Geriatric Nursing. 2018 Nov 29:S0197-4572(18)30434-8.29. Çelik S, Kelleci MK, Dilek Av, Temel E. Tip 1 diyabetli genç yetişkinlerin hastalığa psikososyal uyumları ve stresle başa çıkma tarzları. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi. 2015;23(2):105-15.