The Relationship Between Sensitivity to Violence Against Children and Sense of Responsibility and Behavior in University Students

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 1, 19 - 24, 15.01.2020

Arzu Özyürek , Meltem Kürtüncü , Esin Sezgin , Aylin Kurt

Öz

Background: The rate of violence against children is high in our country as in the whole world. Objective: The aim of this study was to investigate the relationship between the sensitivity to violence against children and their sense of responsibility and behavior in university students studying on health sciences. Methods: The sample of this study consisted of 657 students (454 females and 203 males) studying on health sciences. “Sensitivity to Violence Against Children Scale” and “Sense of Responsibility and Behavior Scale” were used for the data collection. One-way ANOVA, Mann Whitney U-Tests and Pearson correlation coefficient were used for data analysis. Results: 27% of the students were studying medicine, 15.7% were dentistry, 42.5% were nursing, 53.4% were in first grade and 46.6% were in fourth grade, 36.1% were under 20 and 32.1% were is in the 23-25 age range. It was determined that female students' sensitivity to violence towards children, sense of responsibility and behavior were significantly higher than boys. It was determined that the sensitivity to violence against children was not affected by age and grade, and the sense of responsibility and behavior were higher in the fourth grade than in the first grade and the girls were higher than the boys. As the participants' sense of responsibility and behaviors increased, their sensitivity to violence against children increased. Conclusion: It can be said that women are more sensitive to violence against children and individuals with low sense of responsibility and behavior are insensitive to violence

Anahtar Kelimeler

Violence, Child, Resposibility, Students, University

Üniversite Öğrencilerinde Çocuğa Yönelik Şiddete Duyarlık ile Sorumluluk Duygusu ve Davranışı Arasındaki İlişki

Öz

Giriş: Dünyada olduğu gibi ülkemizde de çocuğa yönelik şiddet görülme oranları yüksektir. Amaç: Bu çalışmada, sağlık alanında öğrenim gören üniversite öğrencilerinin çocuğa yönelik şiddete duyarlıkları ile sorumluluk duygusu ve davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem: Çalışma grubunu sağlık alanında öğrenim gören 454 kadın ve 203 erkek toplam 657 öğrenci oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Çocuğa Yönelik Şiddete Duyarlık Ölçeği” ve “Sorumluluk Duygusu ve Davranışı Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Mann Whitney U-Testi ve Pearson korelasyon katsayısından yararlanılmıştır.

Bulgular: Öğrencilerin %27.2’si tıp, %15.7’si diş hekimliği, %42.5’i hemşirelik alanında eğitim görmektedir; %53.4’ü birinci sınıfta ve %46.6’sı dördüncü sınıfta, %36.1’i 20 yaşın altında ve %32.1’i 23-25 yaş aralığındadır. Kadınların çocuğa yönelik şiddete duyarlıklarının, sorumluluk duygusu ve davranışlarının erkeklerden anlamlı ölçüde daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Çocuğa yönelik şiddete duyarlığın yaş ve sınıf düzeyinden etkilenmediği, sorumluluk duygusu ve davranışının dördüncü sınıflarda birinci sınıflardan ve kadınların erkeklerden yüksek olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların sorumluluk duygusu ve davranışları arttıkça çocuğa yönelik şiddete duyarlığın arttığı tespit edilmiştir.

Sonuç: Çocuğa yönelik şiddet konusunda kadınların daha duyarlı oldukları, sorumluluk duygusu ve davranışı düşük olan bireylerin çocuğa yönelik şiddete daha duyarsız oldukları söylenebilir

Anahtar Kelimeler

Şiddet, Çocuk, Sorumluluk, Öğrenci, Üniversite

Kaynakça

• 1. WHO. Definition and typology of violence. Erişim: 31.05.2019 https://www.who.int/violenceprevention/approach/definition/en/
• 2. Çakmak C, Çapar H, Konca M, Korku C. Bir halk sağlığı sorunu olarak çocuklara yönelik şiddet: gazte haberleri üzerinden bir araştırma. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilim Fakültesi Derg 2017;7(13):85–101.
• 3. UNICEF. (2017) UNICEF: Şiddet ile disiplin, cinsel istismar ve cinayetler tüm dünyada milyonlarca çocuğun peşini bırakmıyor Erişim: 31.05.2019. http://www.unicef.org.tr/basinmerkezidetay.aspx?id=32808
• 4. Cankur S, Kırımsoy E, Şekercioğlu G, Yıldırım E, Erdoğan N, Sav C, et al. Çocuklarin ev içinde yaşadıkları şiddet araştırması. 2012.
• 5. Arslan Y. Okullarda yaşanan şiddet olaylarının düzey ve dinamiklerini anlamak: Batma merkez örneği/Tükiye). Manas Sos Araştırmalar Derg 2015;4(5):1–17.
• 6. Gündüz Y. Öğrencilerin okul düzeylerine göre yaşadıkları şiddet ve bu şiddete karşı gösterdikleri tepkilerin incelenmesi. Int J Hum Sci 2018;15(2):1278–89.
• 7. Karaman Ö, Yurtal F. Şiddetin yaygın olduğu okullarda öğrencilerin okul iklimine ilişkin algıları. İlköğretim Online 2015;14(2):421–9.
• 8. Dağlar G, Bilgiç D, Demirel G. Ebelik ve hemşirelik öğrencilerinin kadına yönelik şiddete ilişkin tutumları. DEUHFED 2017;10(4):220–8.
• 9. Lök N, Başoğul C, Öncel S. Aile içi şiddetin çocuk üzerindeki etkileri ve psikososyal desteğin önemi. Psikiyatr Guncel Yaklasimlar 2016;8(2):156.
• 10. Özyürek A, Sezgin E, Kürtüncü M. Üniversite öğrencilerinin temel empati becerileri ve çocuğua yönelik şiddete duyarlılıkları arasındaki ilişki. İçinde Pınarcık Ö, Danacı MÖ, editors. Uluslararası Çocuk Hakları Kongresi. Düzce; 2017. p. 50–7.
• 11. Turla A, Dündar C, Özkanlı Ç. Prevalence of childhood physical abuse in a representative sample of college students in Samsun, Turkey. J Interpers Violence 2010;25(7):1298–308.
• 12. Tarhan N. Olumlu duygular. İçinde Duguların psikolojisi ve duygusal zeka. 1.Baskı. İstanbul: Timaş Yayınları; 2018. p. 114–6.
• 13. Akın A, Gülşen M, Aşut S, Akca M. Yakın ilişkilerde şiddet sorumluluğu ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Derg 2011;12(2):175–84.
• 14. Kurt G, Gün İ. Sağlık personelinin istismar, ihmal ve aile içi şiddetle karşılaşma durum ve tutumları. Adli Tıp Derg. 2018;31(2):59–67.
• 15. Külcü DP, Karataş H. Çocuk kliniklerinde çalışan hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeylerinin incelenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Derg 2016;32(1):48–58.
• 16. Özyürek A. Çocuğa yönelik şiddete duyarlık ölçeği geliştirme çalışması. Karabük Üniversitesi Sos Bilim Enstitüsü Derg 2017;7(2):462–72.
• 17. Özen Y. Sorumluluk duygusu ve davranışı ölçeğinin geliştirilmesi güvenirliği ve geçerliği. Gümüşhane Üniversitesi Sos Bilim Elektron Derg 2013;4(7):343–57.
• 18. Riedl D, Beck T, Exenberger S, Daniels J, Dejaco D, Unterberger I, et al. Violence from childhood to adulthood: The influence of child victimization and domestic violence on physical health in later life. J Psychosom Res 2019;116:68–74.
• 19. Çoban V. Şiddete tanık olan çocukların psiko-sosyal özellikleri. Büker H, Dolu O, Çakmak C, editors. Çocuk ve şiddet: Toplumsal şiddetin cenderesinde çocuklar. İstanbul: Birmat Mat.; 2014.
• 20. Akpolat Y, İnci Y. Erzurum’da çocuk ve şiddet. Atatürk Üniversitesi Edeb Fakültesi Sos Bilim Derg 2012;12(48):41–63.
• 21. Şenol D, Mazman İ. Çocuğa uygulanan şiddet: Türkiye özelinde sosyolojik bir yaklaşım. KMÜ Sos ve Ekon k Araştırmalar Dergı̇si 2014;16(26):11–7.
• 22. Dekel B, Abrahams N, Andipatin M. Exploring the intersection between violence against women and children from the perspective of parents convicted of child homicide. J Fam Violence. 2019;34(1):9–20.
• 23. İnci Y, Duman A. Çocuğa yönelik şiddetin sosyo-kültürel ve ekonomik boyutları: Eruzurum ili örneği. Uluslararası Sos Araştırmalar Derg 2014;7(31):524–36.
• 24. Kesici A. Lise öğrencilerinin sorumluluk düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Derg 2018;38(3):965–85.
• 25. Cengil M. Hitit üniversitesi ilahiyat fakültesi öğrencilerinde sorumluluk duygusu ve sorumluluk davranışı üzerine bir araştırma. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Derg 2015;20(33):7–23.