Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

GIFTS FOR ISTANBUL FROM AN ARCHITECT, A CALLIGRAPHER AND AN ART HISTORIAN

Yıl 2019, , 7 - 38, 15.12.2019
https://doi.org/10.21054/deuifd.596946

Öz

Mosques are buildings which have a very special importance in Islamic
architecture and draw its main characteristics. There is no restriction, instruction
or rule on designing mosques except the cleanlines  and direction since the first masjid which
was built by Prophet . This flexibility creates  a very wide range mosque types and architecture.
The mosques, which follow the 
traditionalist line, could reach the summit in Ottoman architecture and
show the success of serving  unique examples
in the world architecture history. Five mosques in İstanbul built by İbrahim
Aydın Yüksel, who follows the traditional way , will be examined by the scope
of his personal skills. That makes him an architect of extraordinary
versatility as he is also an artist, a calligrapher, and an academician who has
got a PhD degree in Art History. These mosques are important because they prove
that  well studied traditional projects
still can give good results.

Kaynakça

  • Bağlı , Emine Yüksel. ‘’Canım Ağabeyim İbrahim Aydın Yüksel’’, Yüksek Mimar Dr. İ. Aydın Yüksel’e Armağan. ed. Mustafa Fayda v.dğr., İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti Yayınları, Aralık 2012, 44-49.
  • Merzifonî Vezir Câmii Yaptırma ve Koruma Derneği. Merzifonlu Kara Mustafa Paşa (Vezir Câmii). İstanbul: ts.
  • Önkal, Hakkı. ‘’Mimar Aydın Yüksel’in Vedîa-i Bediası: Zeytinburnu Seyyid Nizam Câmi-i Şerifi’’, Yüksek Mimar Dr. İ. Aydın Yüksel’e Armağan. ed. Mustafa Fayda v.dğr., İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti Yayınları, Aralık 2012, 109-127.
  • Öz, Tahsin. İstanbul Câmileri. -Cilt:1-, Ankara: TTK Basımevi, 1987.

HATTAT VE SANAT TARİHÇİSİ BİR MİMARDAN İSTANBUL’A ARMAĞANLAR

Yıl 2019, , 7 - 38, 15.12.2019
https://doi.org/10.21054/deuifd.596946

Öz

Câmiler,
İslâm mimarisi içinde en özel yere sahip olan ve İslâm mimarisinin ana karakteristiğini
belirleyen yapılardır. Hz. Peygamber'in ilk mescidinden itibaren tüm İslâm
coğrafyasında sayısız teknikte ve türde inşa edilen bu yapıların, yön ve
temizlik dışında belirleyici ya da kısıtlayıcı bir kural veya kāidesi yoktur.
Bu esneklik mevcut çeşitliliğin zeminini oluşturmaktadır. Farklı yaklaşımlarla
inşa edilen câmilerin, geleneksel çizgiyi takip eden örnekleri, Osmanlı mimarisi
içinde zirveye çıkarak kendi klâsik formuna ulaşabilmiş, dünya mimari tarihi içerisinde
ünik yapılar ortaya koyabilme başarısını sergileyebilmiştir. Bu geleneksel
çizginin takipçilerinden olan mimar İbrahim Aydın Yüksel'in İstanbul'da inşa
ettiği beş câmi, onun kişisel yetenekleri de göz önünde bulundurularak bu
çalışmada değerlendirilecektir.  Bir
mimar olmanın yanı sıra bir hattat, bir ressam ve sanat tarihinden doktorası
olan bir akademisyen olması, ona, eserlerini inşa ederken çok daha geniş bir
perspektiften bakma imkânını vermiştir. Bu câmiler iyi çalışılmış geleneksel
projelerin günümüzde de iyi sonuçlar verebileceğini göstermesi açısından önemlidir. 

Kaynakça

  • Bağlı , Emine Yüksel. ‘’Canım Ağabeyim İbrahim Aydın Yüksel’’, Yüksek Mimar Dr. İ. Aydın Yüksel’e Armağan. ed. Mustafa Fayda v.dğr., İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti Yayınları, Aralık 2012, 44-49.
  • Merzifonî Vezir Câmii Yaptırma ve Koruma Derneği. Merzifonlu Kara Mustafa Paşa (Vezir Câmii). İstanbul: ts.
  • Önkal, Hakkı. ‘’Mimar Aydın Yüksel’in Vedîa-i Bediası: Zeytinburnu Seyyid Nizam Câmi-i Şerifi’’, Yüksek Mimar Dr. İ. Aydın Yüksel’e Armağan. ed. Mustafa Fayda v.dğr., İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti Yayınları, Aralık 2012, 109-127.
  • Öz, Tahsin. İstanbul Câmileri. -Cilt:1-, Ankara: TTK Basımevi, 1987.
Toplam 4 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Süleyman Saz 0000-0002-8131-3492

Şenay Özgür Yıldız Bu kişi benim 0000-0001-9550-9982

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 13 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

ISNAD Saz, Süleyman - Özgür Yıldız, Şenay. “HATTAT VE SANAT TARİHÇİSİ BİR MİMARDAN İSTANBUL’A ARMAĞANLAR”. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 50 (Aralık 2019), 7-38. https://doi.org/10.21054/deuifd.596946.