Kur’ân-ı Kerim, i‘câz yönüyle bütün insanlığın
dikkatini çekmiştir. Onun bu yönü birçok eserin yazılmasına sebep olmuştur.
Bunlar, “İ‘câzu’l-Kur’ân” başlığı altında telif edilen çalışmalar
şeklinde isimlendirilmiştir. Bu tür eserler yüzyıllar boyunca hiç eksik
olmamıştır. Zira Kur’ân’ın muhataplarını aciz bıraktığı yönleri ele alan bu
eserlerin birçoğuna günümüzde ulaşmak mümkündür. Bunların öne çıkanlarını
kronolojik olarak şöyle sıralayabiliriz: er-Rummânî’nin (v. 384/994), en-Nüket
fî İ‘câzi’l-Kur’ân’ı; el-Hattâbî’nin
(v. 388/998), Beyânu İ‘câzi’l-Kur’ân’ı; el-Bakillânî’nin (v.
403/1012), İ‘câzu’l-Kur’ân’ı; es-Suyûtî’nin (v. 911/1505), Mu’tereku’l-Ekrân
fî İ‘câzi’l-Kur’ân’ı ve yakın dönem olması bağlamında Mustafa Sâdık
er-Râfiî’nin (v. 1357/1938), İ‘câzu’l-Kur’ân ve Belağatu’n-Nebeviyye’si.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Kitap Tanıtımı, Sempozyum Değerlendirmeleri ve Bilimsel Çeviriler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 15 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 46 |