Bu
makalede, Benjamin’in külliyatının tarihsel ve sosyal çözümleme ile sanatsal
yaratımı birleştirme girişimi olarak ele alınabileceği ileri sürüldü. Benjamin’in,
bu kendine özgü sentezi, diyalektik imajlar inşa etme fikri aracılığıyla
gerçekleştirdiği ortaya kondu. Diyalektik imaj kavramı ayrıntılı olarak
incelendi; Benjamin’in kavramı teorik olarak nasıl konumlandırdığı ve
diyalektik imajların pratikte nasıl oluşturulduğu ele alındı. Diyalektik
imajlar hermeneutikteki anlama (versthen) kavramıyla, Hegel diyalektiğindeki
spekülatif öğeyle ve Spinoza’nın ortak mefhumlarıyla karşılaştırılarak kavramın
daha derinlikli bir kavranışına ulaşıldı. Diyalektik imajların arkasındaki
mesiyanik zaman kavrayışının Baudelaire ve Proust’un eserlerinde bulunan
estetik zaman deneyimine dayandığı ortaya kondu. Son olarak, görsel ve sözel
imajlar dünyasından Benjamin’in diyalektik imaj kavramını tecessüm ettirdiği
düşünülen örnekler verildi. Böylece, Benjamin üzerine literatürdeki diyalektik
imajların teorik doğası ve daha somut özelliklerine yönelik sorgulamaya özgün bir
katkıda bulunuldu. Ayrıca Benjamin’in külliyatının, sanat ve sosyal bilimleri
makul ve meşru bir şekilde birleştiren beşeri disiplinlere ait bir girişim
olduğu ortaya konarak bu konudaki mevcut kafa karışıklığı giderilmiş oldu.
Walter Benjamin Diyalektik imajlar Ortak Mefhumlar Mesiyanik Zaman
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Eylül 2019 |
Gönderilme Tarihi | 22 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 21 Sayı: 3 |