PANDEMİ GÖLGESİNDE YARATICI ENDÜSTRİLER EKOSİSTEMİ İÇİN KÜLTÜR POLİTİKALARININ ROLÜNÜ YENİDEN DÜŞÜNMEK

Yıl 2023, Cilt: 25 Sayı: 2, 678 - 707, 15.06.2023

Serhat Kaymas

https://doi.org/10.16953/deusosbil.1246681

Öz

Bu çalışma; çalışmanın yazıldığı dönem içerisinde üçüncü yılına giren COVID-19 koşulları altında yeni bir kültür politikasının olanak ve sınırlarını Türkiye özelinde tartışmayı amaçlamıştır. Çalışma, bu doğrultuda, karşılaştırmalı siyasa analizi ile kültür politikası analizleri üzerinden alternatif bir dizi siyasa önerisi geliştirmektedir. Bununla birlikte, yaratıcı endüstriler ekosistemi ve geniş bileşenler ağının neo liberalizm ve bilgi toplumu dönüşümlerinin tam da ortak kesitlerinde yeniden keşfedilen doğasının, hiç değilse, kültür politikalarının yeniden ele alınması için önemli bir olanak sunduğu belirtilmelidir. O denli ki, neo liberalizmin hegemonyası altında yaratıcı endüstriler ekosistemi için kültür politikalarından daha çok, endüstriyel politikaların izlenmesinin, hiç değilse, krizler karşısında kırılgan bir ekosistemi oluşturduğu tam da küresel salgın dönemi ile birlikte ortaya çıkmıştır. Bu doğrultuda çalışma içerisinde, odağında Türkiye yaratıcı endüstriler ekosisteminin olduğu bir dizi politika önerisi geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

yaratıcı endüstriler, yaratıcı emek, COVID-19, Yönetişim

Destekleyen Kurum

yok

Proje Numarası

yok

RETHINKING THE ROLE OF CULTURAL POLICIES UNDER THE SHADOW OF PANDEMIC

Öz

This study has aimed to discuss the possibilities and restrictions of a new cultural policy in Turkey under the conditions of COVID-19 in which it has been entered its third year that the present study was written. In this sense, the present study has endeavoured that the improvement of a number of alternative set of cultural policy proposals based on comparative policy and cultural policy analysis. However, it should be noted that the creative industries ecosystem and its widespread associates have rediscovered in the very common cross-sections of neo liberalism and the transformations of knowledge society, so, at this point this said interactions between neo liberalism and the transformations of knowledge society have provided an important opportunity, if at all, for a reconsideration of cultural policies in the case of Turkey. In this stance, under the hegemony of neo liberalism, it should be noted that, within the dominant political stance has followed the industrial policies rather than cultural policies for the creative ecosystem and its associates, yet, the author of the present article has argued that this kind of political configuration has brought about an establishment of fragile ecosystem, especially, in the case of COVID-19. In this sense, within the present article a number of alternative political proposals have been improvement.

Anahtar Kelimeler

Creative Industries, Creative Labour, COVID-19, Governance

Proje Numarası

yok

Kaynakça

• Banks, M. & O’Connor, J. (2021). A plague upon your howling: Art and culture in the viral emergency. Cultural Trends. 3-18.
• Belfiore, E. (2020). Whose cultural value? Representation, power and creative industries. International Journal of Cultural Policy. 26 (3). 383-397.
• Betzler, D., Loots, E., Prokupek, M., Marques, L. & Grafenauer, P. (2021). COVID-19 and the arts and cultural sectors: Investigating countries’ contextual factors and early political measures. International Journal of Cultural Policy, 27 (6). 105-115.
• Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı (2019). 100. Yıl Türkiye Planı: On Birinci Kalkınma Planı 2019-2023. Ankara: Cumhurbaşkanlığı Yayınları.
• Cunningham, S. (2004). The creative industries after cultural policy: A genealogy and some possible preferred futures. International Journal of Cultural Policy. 7 (1). 105-115.
• De Beukelaer, C. & Tran, T. (2022). between cultural trade and cultural development: Examining the first decade of UNESCO’s international fund for cultural diversity. Cultural Trends. 1-20.
• Duxbury, N., Kangas, A. & De Beukelaer, C (2017). Cultural policies for sustainable development: Four strategic paths. International Journal of Cultural Policy. 23 (2). 214-230.
• EU (2021). Communication From The Commission: EU Guidelines for the Safe Resumption of Activities in the Cultural and Creative Sectors-COVID-19. http://www.ec.eu, (Erişim Tarihi: 01.09.2022).
• European Commission (2022). Creative Europe’s guarantee facility for the cultural and creative sectors. http://ec.europe.eu, (Erişim Tarihi: 03.01.2023).
• European Commission (2023). About the Creative Europe Programme. http://culture.ec.europe.eu, (Erişim Tarihi: 26.04.2023).
• European Parliament (2023). Establishing the creative Europe programme (2021 to 2027) and repealing regulation (EU) No 1295/2013. http:// eur-lex.europa.eu/legal-content, (Erişim Tarihi: 26.04.2023).
• Eurostat (2020). Culture statistics: Cultural employment. http://www.ec.europe.eu./eurostats, (Erişim Tarihi: 12.01.2023).
• Eurostat (2023a). Culture statistics: International trade in cultural goods. http://www.ec.euroep.eu, (Erişim Tarihi: 23.01.2023).
• Eurostat (2023b). Culture statistics: Cultural employment. http://www.ec.euroep.eu, (Erişim Tarihi: 23.01.2023).
• Fine, B. (2021). Sosyal sermaye sosyal bilime karşı: Bin yılın eşiğinde ekonomi politik ve sosyal bilimler. İstanbul: Yordam Yayınları.
• Galloway, S. & Dunlop, S. (2007).A Critique of definitions of the cultural and creative industries in public policy. International Journal of Cultural Policy. 23 (1). 17-31.
• Gerbaudo, P. (2022). Büyük geri tepme: Popülizm ve pandemi sonrası politika. Çev: Kıvanç Tanrıyar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Gray, C. (2007). Commodification and inturmentality in cultural policy. International Journal of Cultural Policy. 13 (2). 203-215.
• Haugsevje, A. D. (2022). Justifying creative work: Norwegian business support and the conflicting narratives of creative industries. Cultural Trends. 1-15.
• Hesmondhalgh, D. & Pratt, A. C. (2006). Cultural industries and cultural policy. International Journal of Cultural Policy. 11 (1). 1-13.
• Hesmondhalgh, D., Oakley, K., Lee, D. & Nisbett, M. (2015). Culture, Economy and Politics. New York: Palgrave McMillan Publications.
• Kültür Bakanlığı Telif Hakları Genel Müdürlüğü (2022). Kültürel İfadelerin Çeşitliliğinin Korunması ve Geliştirilmesi Sözleşmesi İstişare ve Bilgilendirme Toplantısı Bakanlık İlgili Birimlerinin Katılımlarıyla Gerçekleştirildi. http://www.telifhakları.gov.tr, (Erişim Tarihi: 20.12.2022).
• Hylland, O. M., Burri, Mira; G. L, Katarina; H, Christian; M. R; Oakley, K; Primorac & J; Uzelac, A (2022). Pandemic cultural policy: A comparative perspective on COVID-19 measures and their effect on cultural policies in Europe. International Journal of Cultural Policy. 1-20.
• İKSV (2020). Pandemi sırasında kültür sanatın birleştirici gücü ve alanın ihtiyaçları. İstanbul: İKSV yayınları.
• Kalkınma Bakanlığı (2013). Onuncu Kalkınma Planı: 2014-2018. Ankara: Kalkınma Bakanlığı Yayınları.
• Lee, H-K. (2020). Making creative industries policy in the real-world: Differing configurations of the culture-market-state nexu in the UK and South Korea. International Journal of Cultural Policy. 26 (4). 544-560.
• Lee, H-K., Chau, L. K. & Terui, T. (2022). The Covid-19 crisis and critical juncture in cultural policy: A comparative analysis of cultural policy responses in South Korea, Japan and China. International Journal of Cultural Policy. 28 (2). 145-165.
• Menger, P. M. (2010). Cultural policies in Europe: From a state to a city-centered perspective on cultural generativity. Tokyo: National Graduate Institute for Policy Studies Publications.
• Miller, T. (2004). A view from a fossil: The new economy, creativity and consumption- two or three things ı don’t believe in. International Journal of Cultural Studies, 7 (1). 55-65.
• Müller, T. & Platzer, W. H. (2020). The European Trade Union Federations within the European Polity: ETUFs and International Trade Union Activity. Transfer, 26 (3). 289-305.
• OECD (2020). Culture shock: COVID 19 and the cultural and creative sectors. http://www.oecd.org, (Erişim Tarihi: 11.11.2022).
• Özaslan, Z. (2021). Yaratıcı ve kültürel endüstriler ve Covid 19 pandemi döneminde Türkiye’de kültür ve sanat sektörlerinin durumu. Alternatif politika, 13 (2). 371-408.
• Pamuk, Ş. (2020). Tarihte küresel salgınlar ve iktisadi sorunları. http://www.sarkac.org, (Erişim Tarihi: 24.11.2022).
• Sağlık Bakanlığı (2020). COVID-19 Bilgilendirme Platformu. http://www.covid19.saglik.gov.tr, (Erişim Tarihi: 25.01.2023).
• Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı (2022a). “İktisadi İşbirliği ve Gelişme Teşkilatı”. http://www.mfa.gov.tr, (Erişim Tarihi: 05.10.2022).
• Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı (2022b). “Birleşmiş Milletler Teşkilatı ve Türkiye”. http://www.mfa.gov.tr, (Erişim Tarihi: 05.10.2022).
• UNCTAD (2018). Creative economy outlook: Trends in international trade in creative industries 2002-215. Country Profiles. 2005-2014. Paris: United Nations Trade and Development Congres Publications.
• UNESCO (2020). “Cultural and creative industries in the face of COVID 19: an economic impact outlook”. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000377863, (Erişim Tarihi: 25.11.2022).
• UNESCO (2021). UNESCO and sustainable development goals. http://www.en.unesco.org, (Erişim Tarihi: 05.07.2022).
• United Nations (2015). Transforming our world: The 2030 agenda for sustainable development. http://www.sdgs.un.org, (Erişim Tarihi: 21.12.2022).
• Üstel, F. (2021). Kültür politikasına giriş: Kavramlar, modeller, tartışmalar. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Voyvoda, E. & Yeldan, E. (2020). Impact of the Covid- 19 outbreak on Turkey’s economy and a policy alternative for protecting labor incomes. PERI Working Papers. Amherst, University of Massachusetts Publications.
• WHO (2022). “COVID-19 Dashboard”. http://www.covid-19.who.int, (Erişim Tarihi: 08.09.2022).
• WIPO (2022). “The impact of the COVID-19 pandemic on creative industries, cultural institutions, education and research”. http://www.wipo.org, (Erişim Tarihi: 29.11.2022).
• Yenen, O. Ş, (2020). “Epidemi ve pandemi”. Pandemi ve COVID-19 içinde. O. Şadi Yenen ve Selim Baydur (Ed.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları. 98-129.
• Zelik, R. (2022). Sermayenin yaşayan ölüleri: Siyasi canavarlar ve yeşil bir sosyalizm üzerine. Dilek Çınar (Çev.), İstanbul: İletişim Yayınları.