Amaç: Bu çalışma, akut yapısal beyin hasarı olan komatöz hastalarda nörolojik izlem protokolü kullanımı öncesi ve sonrası beyin ölümü oranlarını karşılaştırmayı amaçladı.
Gereç ve Yöntem: Akut yapısal beyin hasarı ve Glasgow koma skoru ≤8 ile erişkin yoğun bakım ünitelerine kabul edilen komatöz hastalar değerlendirildi. 2018-2019 arası “dönem 1”, nörolojik izlem protokolünün kullanıldığı 2019-2020 arası “dönem 2” olarak incelendi.
Bulgular: Dönem-1’de 92 hasta, dönem-2’de 83 hasta takip edildi. Dönem-1’de klinik beyin ölümü oranı % 3,3 iken dönem-2’de klinik beyin ölümü oranı % 20,5 (p=0,001) idi. Dönem-1’de beyin ölümü deklarasyon oranı % 1,1 iken dönem-2’de beyin ölümü deklarasyon oranı % 13,3 idi (p=0,001). Yoğun bakım mortalitesi ise dönem-2’de daha düşüktü (dönem-1’de % 73,9, dönem-2’de % 60,2), ancak bu düşüklük istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0,054).
Sonuç: Bu çalışmada nörolojik izlem protokolü uygulanması ile dönem-2’de beyin ölümü deklarasyon oranlarının belirgin olarak arttığı gösterildi. Ayrıca protokol uygulanması ile yoğun bakım mortalitesinde düşüş gözlendi. Bu bulgular ile vardığımız sonuç, akut beyin hasarı olan hastalarda hastanelerin kendi özel stratejilerini geliştirmesi ve komatöz hastaların belirli bir protokol çerçevesinde takip edilmesi faydalı olacağı şeklindedir.
Objective: This study aimed to compare the rates of brain death before and after the use of a neurological monitoring protocol in comatose patients with acute structural brain injury.
Materials and Methods: The comatose patients admitted to adult intensive care units with acute structural brain injury and Glasgow coma score ≤8 were evaluated. The period between 2018-2019 was analyzed as “period 1”, and the period between 2019-2020, where the neurological monitoring protocol was used, as “period 2”.
Results: 92 patients in period-1 and 83 patients in period-2 were followed up. While the clinical brain death rate in period-1 was 3.3%, the clinical brain death rate in period-2 was 20.5% (p=0.001). While the rate of brain death declaration was 1.1% in period-1, the rate of brain death declaration was 13.3% in period-2 (p=0.001). Intensive care unit mortality was lower in period-2 (73.9% in period-1, 60.2% in period-2), but this decrease was not statistically significant (p=0.054).
Conclusion: In this study, it was shown that the rate of brain death declaration in period-2 increased significantly with the use of the neurological monitoring protocol. In addition, a decrease in intensive care unit mortality was observed with the use of the protocol. Our conclusion with these findings is that it would be beneficial for hospitals to develop their own special strategies for patients with acute brain injury and to follow comatose patients within the framework of a certain protocol.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Ocak 2023 |
Gönderilme Tarihi | 2 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 36 Sayı: 3 |