THE ROLE OF POLITICAL SKILL IN THE EFFECT OF EMOTIONAL INTELLIGENCE ON INTERPERSONAL CONFLICT

Yıl 2022, , 69 - 88, 30.07.2022

Erkan Taşkıran , Gülşah Gençer Çelik

https://doi.org/10.31671/doujournal.1087094

Öz

Providing vigorous relationships between individuals and thus reducing interpersonal conflict situations can be attributed to the display os some positive behaviors such as emotional intelligence and political skill. Within this context, the main purpose of this study is to reveal whether political skill has a mediating role in the effect of emotional intelligence on interpersonal conflict. The research was carried out on 184 white-collar employees, working in one of the leading corporate communication organizations of our country, through the survey technique which is one of the quantitative research methods. The obtained data were analyzed with SPSS statistical program PROCESS macro application and AMOS program. According to the research findings, it has been found out that both emotional intelligence and political skill independently affect interpersonal conflict negatively and significantly. In addition, it was revealed that there is a significant and positive strong interaction between emotional intelligence and political skill. Findings for the main purpose of this study revealed that political skill has not mediation role on the effect of emotional intelligence on interpersonal conflict.

Anahtar Kelimeler

Emotional Intelligence, Interpersonal Conflict, Political Skill

DUYGUSAL ZEKANIN KİŞİLERARASI ÇATIŞMA ÜZERİNDEKİ ETKİSİNDE POLİTİK YETİNİN ROLÜ

Öz

Bireyler arasındaki ilişkilerin sağlıklı bir şekilde sağlanması ve bunun sonucunda kişilerarası çatışma durumlarının azaltılması, duygusal zeka ve politik yeti gibi bazı olumlu davranışların sergilenmesine bağlanabilir. Bu kapsamda çalışmanın temel amacı, duygusal zekanın kişilerarası çatışma üzerindeki etkisinde politik yetinin aracılık rolü gösterip göstermediğini ortaya koymaktır. Araştırma nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği aracılığıyla bilişim sektöründe bulunan ve ülkemizin önde gelen kurumsal iletişim örgütlerinden birinde görev yapan 184 beyaz yakalı çalışan üzerinde geçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler SPSS istatistik programı PROCESS Makro uygulaması ve AMOS programı ile analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre hem duygusal zekanın hem de politik yetinin birbirinden bağımsız olarak kişilerarası çatışmayı negatif ve anlamlı olarak etkilediği belirlenmiştir. Ayrıca duygusal zeka ve politik yeti arasında anlamlı ve pozitif yönlü güçlü bir etkileşim olduğu saptanmıştır. Araştırmanın temel amacına yönelik bulgular ise politik yetinin, duygusal zekanın kişilerarası çatışma üzerindeki etkisinde herhangi bir aracılık etkisi göstermediği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Duygusal Zeka, Kişilerarası Çatışma, Politik Yeti

Kaynakça

• Ahmad, S., Nisar, Q. A., Othman, N. ve Kamil, B. A. (2017). Do emotional intelligence & organizational politics influence the employee work behaviors and attitudes? Mediating role of political skill. Journal Pengurusan UKM Journal of Management, 51, 273-283.
• Akhlaghimofrad, A. ve Farmanesh, P. (2021). The association between interpersonal conflict, turnover intention and knowledge hiding: The mediating role of employee cynicism and moderating role of emotional intelligence. Management Science Letters, 11, 2081-2090.
• Altunışık R., Coşkun, R., Yıldırım, E. ve Bayyraktaroğlu, S. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri-SPSS uygulamalı. Adapazarı: Sakarya Kitabevi.
• Aslan, S. ve Güzel, Ş. (2018). Duygusal zeka, problem odaklı stresle başa çıkma, iyileşme ve duygusal tükenme ilişkileri. Yönetim Bilimleri Dergisi, 16(31), 59-82.
• Aslan, Ş. ve Özata, M. (2008). Duygusal zeka ve tükenmişlik arasındaki ilişkilerin araştırılması: sağlık çalışanları örneği. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30, 77-97.
• Aytaç, S. ve Başol, O. (2018). İşyerinde çatışma ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 16(32), 471-484.
• Barki, H. ve Hartwick, J. (2004). Conceptualizing the construct of interpersonal conflict. International Journal of Conflict Management, 15(3), 216-244.
• Baron, R. M. ve Kenny, D. A. (1986). The moderator–mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173-1182.
• Barpanda, S. ve Kamal, A. (2020). Associations of personality and emotional intelligence with political skill: A study on budding managers. Indian Journal of Positive Psychology, 11(4), 354-364.
• Braddy, P. ve Campbell, M. (2014). Using political skill to maximize and leverage work relations. Center for Creative Leadership, 1-26.
• Butt, S. S., Nisar, A. Q., Nadeem, S. ve Baig, F. (2017). Longitudinal study to examine the influence of emotional intelligence on organizational citizenship behavior: Mediating role of political skills, WALIA Journal, 33(1), 54-63.
• Chaturvedi, S., Bahuguna, P. C. ve Raghuvanshi, J. (2018). Political skill as mediator of the upward influence and career success relationship. International Journal of Business Excellence, 15(3), 372-391.
• Çıpa, D., Fındıklı, A. M. ve Altındağ, E. (2021). Duygusal ve kültürel zekanın iş tatmini ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(2), 457-476.
• Daft, R. (2015). Organization theory and design. Ohio: South-Western Cengage Learning.
• Davis, P. E. ve Peake, W. O. (2014). The Influence of political skill and emotional intelligence on student entrepreneurial intentions: Empirical analysis, Journal of Small Business Institute, 10(2), 19-34.
• De Clercq, D., Fatima, T. ve Jahanzeb, S. (2022). The link between interpersonal conflict and knowledge hiding: Mediated by relatedness need frustration, moderated by narcissistic rivalry. International Journal of Conflict Management, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print.
• Demsky, C. A. (2012). Interpersonal conflict and employee well-being: The moderating role of recovery experiences. (Unpublished master thesis), Portland State University, Portland.
• Doğan, S. ve Şahin, F. (2007). Duygusal zeka: Tarihsel gelişimi ve örgütler için önemine kavramsal bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 231-252.
• Ferris, G. L., Davidson, S. L., Perrewé, P. L. ve Atay, S. (2009). İş yaşamında politik yeti. İstanbul: Namar Yayıncılık. Frone, M. R. (2000). Interpersonal conflict at work and psychological outcomes: testing a model among young workers. Journal of Occupational Health Psychology, 5(2), 246-255.
• Goleman, D. (1998), İş başında duygusal zeka. İstanbul: Varlık Yayınları.
• Gürbüz, S. (2019). Aracı, düzenleyici ve durumsal etki analizleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Gürbüz, S. ve Bayık, M. E. (2018). Aracılık modellerinin analizinde modern yaklaşım: Baron ve Kenny yöntemi artık terk edilmeli mi? 6. Örgütsel Davranış Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (35-52. ss.), Isparta.
• Güney, T. (2014). Çalışanların duygularını yönetme becerilerinin örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisi: Sabiha Gökçen Havalimanı çalışanları üzerine bir uygulama, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce.
• Hayes, A. F. (2017). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression-based approach, New York: The Guilford Press.
• İşler, D. ve Atilla, G. (2013). Duygusal zekâ ve dürtüsel satın alma davranışı ilişkisi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 26, 180-206.
• Jordan, P. J. ve Troth, A. C. (2004). Managing emotions during team problem solving: Emotional intelligence and conflict resolution. Human Performance, 17(2), 195-218.
• Karagöz, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 uygulamalı istatistiksel analizler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Karamanlıoğlu, A. U., Şenkul, G. ve Sığrı, Ü. (2020). Çatışma yönetiminde duygusal zekanın rolü: Akademisyenler üzerine bir araştırma. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 30(1), 111-139.
• Karip, E. (2003). Çatışma yönetimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Khodabandeh, M. ve Ardabili, F. S. (2015). The mediating role of organizational commitment and political skills in occupational self-efficacy and citizenship behavior of employees. International Journal of Organizational Leadership, 4(1), 47-59.
• Kisamore, J. L., Jawahar, I. M., Liguori, E. W., Mharapara, T. L. ve Stone, T. H. (2010). Conflict and abusive workplace behaviors: The moderating effects of social competencies. Career Development International, 15(6), 583-600.
• Koç, H., Teke, A. ve Arslan, C. (2017). Kişilerarası ilişkilerde çatışma çözme. 2. Uluslararası Akademik Araştırmalar Kongresi Eğitim Araştırmaları 2017 Kitabı içinde (178-187. ss.). Antalya.
• Kösem, Ü. (2019). Duygusal zekanın iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinde politik yetinin rolü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Kundi, Y. M. ve Badar, K. (2021). Interpersonal conflict and counterproductive work behavior: The moderating roles of emotional intelligence and gender. International Journal of Conflict Management, 32(3), 514-534.
• Losada-Otálora, M., Peña-García, N. ve Sánchez, I. D. (2020). Interpersonal conflict at work and knowledge hiding in service organizations: The mediator role of employee well-being. International Journal of Quality and Service Sciences, 13(1), 63-90.
• Ma, J. ve Liu, C. (2019). The moderating effect of emotional intelligence on the relationship between supervisor conflict and employees’ counterproductive work behaviors. International Journal of Conflict Management, 30(2), 227–245.
• Meisler, G. (2013). Empirical exploration of the relationship between emotional intelligence, perceived organizational justice and turnover intentions. Employee Relations, 35(4), 441-455.
• Mirlioğlu, İ. (2005). İş yaşamında çatışma. Verimlilik Dergisi, 3, 105-124.
• Özbezek, D. (2021). Psikolojik sermayenin yenilikçi davranış üzerindeki etkisinde psikolojik güvenliğin aracılık rolü. Journal of Yasar University, 16(64), 1720-1740.
• Özdemir, A. Y. ve Özdemir, A. (2007). Duygusal zeka ve çatışma yönetimi stratejileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi: üniversitede çalışan akademik ve idari personel üzerine uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 393-410.
• Rahim, M. A. (2001). Managing conflict in organizations, New Jersey: Transaction Publishers.
• Reffo, G. ve Wark, V. (2016). Liderlik ve politik zeka, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Salovey, P. ve Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence, Imagination, Cognition and Personality, 9(3), 185-211.
• Shahmansoori, H. T. ve Rezaee, A. H. (2015). The relationship between emotional ıntelligence and ınterpersonal conflicts among employees of sport and youth departments in Khuzestan province, Indian Journal of Fundamental and Applied Life Sciences, 15, 2033-2038.
• Sipahi, E., Yurtkoru, E. S. ve Çinko, M. (2008). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. İstanbul: Beta Yayınları. Sunindijo, R. Y. (2012). Integrating emotional ıntelligence, political skill, and transformational leadership in construction. Clinical and Experimental Dermatology, 14, 182-189.
• Taliadorou, N. ve Pashiardis, P. (2015). Examining the role of emotional intelligence and political skill to educational leadership and their effects to teachers’ job satisfaction. Journal of Educational Administration, 53(5), 642-666.
• Tanveer, Y., Tariq, A., Akram, U. ve Bilal, M. (2020). Tactics of handling interpersonal conflict through emotional intelligence. International Journal of Information Systems and Change Management, 11(3-4), 211-227.
• Tekeli, K. E. ve Özkoç, A. G. (2021). The mediating role of emotional intelligence on the impact of perfectionism on problem-solving skills: An application for tourist guides. Journal of Hospitality and Tourism Insights, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print.
• Tozkoparan, G. (2013). Beş faktör kişilik özelliklerinin çatışma yönetim tarzlarına etkisi: Yöneticililer üzerine bir araştırma. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(9), 189-231.
• Treadway, C. D., Witt, L.A., Stoner, J., Perry, J. S. ve Shaughnessy, B. A. (2013). Political skill as a moderator of the relationship between subordinate perceptions of interactional justice and supervisor ratings of interpersonal facilitation. American Journal of Business, 28(2), 233-251.
• Turhan, M. ve Çetinsöz, B. C. (2019). Duygusal zeka ve motivasyon arasındaki ilişki: Turizm programı öğrencileri üzerine bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(69), 268-287.
• Vigoda-Gadot, E. ve Meisler, G. (2010). Emotions in management and the management of emotions: The impact of emotional intelligence and organizational politics on public sector employees. Public Administration Review, 70, 72-86.
• Wolff, H. ve Kim, S. (2012). The relationship between networking behaviors and the Big Five personality dimensions. Career Development International, 17(1), 43-66.
• Wong, C. S. ve Law, K. S. (2002). The Effects of leader and follower emotional intelligence on performance and attitude: An exploratory study. The Leadership Quarterly, 13, 243-274.
• Yaşlıoğlu, M. M., Pekdemir, I. ve Toplu, D. (2013). Duygusal zeka ve çatışma yönetimi yöntemleri arasındaki ilişki ve bu ilişkide lider-üye etkileşiminin rolü, Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(22), 191-220.
• Yazıcı, A. (2019). Duygusal zeka ve duygusal zeka modelleri. İ. Ulutaş, & E. Ömeroğlu (Ed.), Erken çocukluk eğitiminde duygusal zeka içinde (1-17. ss.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Zhang, L. ve Huo, X. (2015). The impact of interpersonal conflict on construction project performance: A moderated mediation study from China. International Journal of Conflict Management, 26(4), 479-498.
• Zinko, R. (2013). A continued examination of the inverse relationship between political skill and strain reactions: exploring reputation as a mediating factor. Journal of Applied Social Psychology, 43, 1750-1759.