MANTAR YÖNETİM TARZI VE ÖRGÜTSEL DEDİKODUNUN BİLGİ PAYLAŞIMINA ETKİSİ

Yıl 2021, Cilt: 22 Sayı: 2, 121 - 134, 18.07.2021

İlkay Öztürk Mehtap Aras

https://doi.org/10.31671/doujournal.972991

Cited By: 7

Öz

Bu araştırma, örgütlerdeki mantar yönetim tarzı ve örgütsel dedikodunun örgütlerdeki bilgi paylaşımına etkisini test etmek amacını taşımaktadır. Araştırmada nicel analiz yöntemlerinden tarama (survey) yöntemi kullanılmıştır. Araştırma İstanbul’da bulunan bir vakıf üniversitesinin farklı sektörlerde çalışan ders aşamasındaki işletme (MBA) yüksek lisans öğrencileri ile yapılmıştır. Araştırma modeli kapsamında; mantar yönetim tarzı, bilgi paylaşımı ve örgütsel dedikodu arasındaki etkileşime ait analizler yapılmıştır. Araştırma sonucunda mantar yönetim tarzı ile örgütsel dedikodu arasında poziti f (,232; ,239), bilgi paylaşımı ile negative (-,238) ilişkiler bulunmuştur. Aynı zamanda mantar yönetimin bilgi paylaşımını negative (-,160) yönde, örgütsel dedikodunun ise pozitif yönde (,101) etkilediği sonucu bulunmuştur. Yine mantar yönetimin örgütsel dedikoduyu pozitif yönde (,217) etkilediği bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Mantar Yönetim, Örgütsel Dedikodu, Bilgi Paylaşımı

Kaynakça

• Altunışık, R., Çoşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Ben-Ze'ev, A. (1994). The vindication of gossip. R. F. Goodman & A. Ben-Ze'ev (Ed.), Good gossip içinde (11–24. ss). Lawrence: University of Kansas Press.
• Bertolotti. T. ve Magnani, L. (2014). An epistemological analysis of gossip and gossip-based knowledge. Synthese, 191, 4037–4067.
• Birincioğlu, N. ve Tekin, E. (2018). Mantar yönetim ölçeği geliştirilmesi üzerine bir çalışma. Business and Economics Research Journal, 9(1), 169-185.
• Bolea, A. ve Atwater, L. (2015). Applied leadership development: nine elements of leadership mastery. New York: Taylor & Francis Group.
• Brown, W. H., Malveau, R. C., McCormick, H. W. ve Mowbray, T. J. (1998). AntiPatterns: Refactoring software, architectures, and projects in crisis. Canada: John Wiley & Sons, Inc.
• Brown, M. ve Napier, A. (2004). Knowledge transfer and rumour: Have we missed something? In Fifth European Conference on Organisational Knowledge, Learning and Capabilities. Austria: Innsbruck.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
• Demirel, Y., ve Seçkin, Z. (2011). Örgütsel adaletin bilgi paylaşımı üzerine etkisi: İlaç sektörü çalışanlarına yönelik bir araştırma. Bilig Dergisi, 56, 99- 119.
• De Sousa, R. (1994). In praise of gossip: Indiscretion as a saintly virtue. R. F. Goodman & A. Ben-Ze’ev (Ed.), Good Gossip içinde (25-34). Lawrence: University of Kansas Press.
• Foster, E. K. (2004). Research on gossip: Taxonomy, methods, and future directions. Review of General Psychology, 8, 78-99.
• Houmanfar, R. ve Johnson, R. (2008). Organizational implications of gossip and rumor. Journal of Organizational Behavior Management, 23(2-3), 117-138.
• Indepented (2015). Britain’s workforce facing a ‘mushroom management’ approach, resulting in employees quitting, says report. Erişim adresi https://www.independent.co.uk/news/business/news/britain-s-workforce-facing-mushroom-management-approach-resulting-employees-quitting-says-report-a6672296.html
• Kâhya, V. ve Ceylan, E. (2019). İş performansını artırmada yeni bir yaklaşım: Mantar yönetim. Uluslararası Sosyal ve Beşerî Bilimler Araştırma Dergisi, 6(45), 3773-3781.
• Karavardar, G. (2012). Çalışan ilişkileri ve bilgi paylaşımı: Bankacılık sektöründe bir uygulama. Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(1), 143-156.
• Kılıç, T. ve Olgun, H. (2017). Mantar yönetimi yaklaşımı. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi, 2(2),106-113.
• Knapp, R. (1944). A psychology of rumor. The Public Opinion Quarterly, 8(1), 22-37.
• Kurland, N. B. ve Pelled, L. H. (2000). Passing the word: Toward a model of gossip and power in the workplace. The Academy of Management Review, 25(2), 428-438.
• Laplante, P. A. ve Neill, C. J. (2006). Antipatterns: Identification, refactoring, and management. Boca Raton: Taylor & Francis Group.
• Leblebici, D. N., Yıldız, H. H. ve Karasoy, A. (2009). Örgütsel yaşamda dedikodunun algılanışı ve araçsallığı. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 9(18), 561-574.
• Martinescu, E. (2017). Why we gossip: A functional perspective on the self-relevance of gossip for senders, receivers and targets. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). University of Groningen SOM Research School, Groningen.
• Mawhinney, L. (2010). Let's lunch and learn: Professional knowledge sharing in teachers' lounges and other congregational spaces. Teaching and Teacher Education, 26, 972-978.
• Michelson, G. ve Mouly, V. S. (2004). Do loose lips sink ships? Corporate Communications: An International Journal, 9(3), 189 – 201.
• Michelson, G., Iterson, A. ve Waddington, K. (2010). Gossip in organizations: Contexts, consequences, and controversies. Group & Organization Management, 35(4), 371-390.
• Nonaka, I. ve Takeuchi, H. (1995). The knowledge-creating company: How Japanese companies create the dynamics of innovation. Oxford: Oxford University Press. Erişim adresi https://books.google.com.tr/books?id=B-qxrPaU1-MC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
• Noon, M. ve Delbridge, R. (1993). News from behind my hand: Gossip in organizations. Organization Studies, 14(1), 23-36.
• Örgev, C. ve Şahinli, S. (2018). Mantar yönetimi yaklaşımı: Kamu-özel hastaneler karşılaştırması, Ö. Gider, T. Köse ve T. Şahin (Ed.) 2. uluslararası 12. ulusal sağlık ve hastane idaresi kongresi içinde (783-790. ss.) Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Yayını.
• Reagans, R. ve McEvily, B. (2003). Network structure and knowledge transfer: The effects of cohesion and range. Administrative Science Quarterly, 48(2), 240-267.
• Rosnow, R. L. (1977). Gossip and marketplace psychology. Journal of Communication, 27, 158-163. Sipahi, B., Yurtkoru, E. S. ve Çinko, M. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Smith, N. (2015). Research Report: One in four employees leave due to Mushroom Management. Erişim adresi https://www.geckoboard.com/blog/research-report-one-in-four-employees-leave-due-to-mushroom-management/
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde geçerlilik ve güvenilirlik. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.
• Tekin, E. ve Birincioğlu, N. (2017). Bilgi çağının odak noktası üniversitelerde mantar yönetimi. International Journal of Academic Value Studies, 3(14), 22-29.
• Waddington, K. ve Michelson, G. (2007). Analysing gossip to reveal and understand power relationships, political action and reaction to change inside organisations. Critical Management Studies Conference, Manchester, 24-26 Eylül.
• Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46 (Special Issue), 74-85.
• Yeo, R. K.ve Youssef, M. A. (2010). Survey on knowledge sharing in organizations. Erişim adresi http://spreadsheets.google.com/viewform?formkey
• Zou, X., Chen, X., Chen F., Luo, C. ve Liu, H. (2020). The influence of negative workplace gossip on knowledge sharing: Insight from the cognitive dissonance perspective. Sustainability, 12(8), 1-17.