BibTex RIS Kaynak Göster

DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER

Yıl 2016, Afro-Avrasya Özel Sayısı, 147 - 159, 29.12.2016

Öz

Ülkelerin
siyasal, ekonomik, sosyal, teknolojik, kültürel ve demografik alanda yaşanan
değişimlere koşut nitelikte evrimlenen bu değişim kamu yönetimi alanında daha
etkin, şeffaf, verimli, ergonomik ve rasyonel bir yönetim anlayışına ulaşma
çabalarının bir bütünü olarak karşımıza çıkmaktadır. Özellikle yakın dünya
tarihine bakıldığında 1929 büyük buhran ile başlayan, İkinci dünya savaşı ile
dünyayı saran refah devleti anlayışında devlet, toplumu yönetmede en önemli
role sahip, asıl aktördü. Ancak zaman ve koşullar değişmesi ile birlikte
özellikle 1970’li yılların başından itibaren, kamu politikalarının formülasyonu
ve uygulanmasında devletin bu başat rolü sorgulanmaya ve reform istekleri ve
çabaları ivme kazanmaya başladı.



İdarenin bir
reform sürecine tabi tutulmasının gerekçeleri olarak başlıca öne çıkan
nedenlere bakıldığında geleneksel kamu yönetiminin verimsizlik, hantallık,
etkin olmama, bürokratik tıkanıklıklar, vatandaşın beklentilerinin
karşılanmaması gibi sorunlara sebep olmasının temel kaygılar olduğu
görülmektedir. Özellikle 1980’li yılların başından günümüze kadar gelinen
süreçte küreselleşmenin de etkisi ile bu sorunların yeni bir kamu yönetimi
anlayışı ile çözülebileceği yönünde ortaya atılan görüşler ve bu görüşlere
dayalı politik uygulamaları oldukça geniş bir kitle tarafından benimsenmeye
başladı ve geleneksel kamu yönetimi anlayışı yerini yeni kamu
yönetimine/işletmeciliğine anlayışına bırakmaya başlamıştır. 

Kaynakça

  • Ansal H. (1999), “Esnek Üretimde İşçiler Ve Sendikalar”,Post-Fordizm’de Üretim Esnekleşirken İşçiye Neler Oluyor?, Birleşik Metal-İş Sendikası Yayınları, Ankara.
  • Ataman Erdönmez P. Burçak T.(1999), “Küresel Krizlere Yeni Yaklaşımlar” Bankacılar Dergisi, 1999, Sayı 31. Ss.122-134.
  • Balcı,A.) Bilgi Çağında Türk Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılandırılması-1, Beta Yayınları, İstanbul, ss.1-30.
  • Coşkun,B ve Nohutçu,A. (2005), “Türkiye’de Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: Kuramsal-Tarihsel Perspektif,Genel Değerlendirme ve Saptamalar,” (Ed:Nohutçu,A. Ve Demir Fatih.Avrupa İdari Alanı İlkeleri Bağlamında Türkiye’nin Avrupa Birliği Adaylık Süreci, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 42 Sayı 4 Aralık 2009, s. 79-100.)
  • Dharam Ghai, ”Yapısal Uyum, Küresel Bütünleşme ve Sosyal Demokrasi”, Çev: İdil Eser, Piyasa Güçleri ve Küresel Kalkınma, Ed: Rence Prendergast, Frances Stewart, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 1995, s.39.
  • Elwood W. (2002), Küreselleşmeyi Anlama Kılavuzu, Çev: Betül Dilan Genç, Metis Yayınları, İstanbul.
  • Ener Meliha, Demircan Siverekli Esra, Küreselleşen Dünyada IMF Politikaları ve Türkiye, Ankara, 2004, s.89–90.
  • Erbay Yusuf (1997); “Bürokrasi , Bürokratizm ve Ülkemizde Bürokrat - Siyasetçi İlişkileri”, Yeni Türkiye, Yıl : 3 Sayı : 13, ss.405-412.
  • Ergün Turgay (2003), “Postmodernizm ve Kamu Yönetimi”, Türkiye’de Kamu Yönetimi, Der: Burhan Aykaç, Şenol Durgun ve Hüseyin Yayman, 1. Baskı, Yargı Yayınevi, Ankara, s.620.
  • Eryılmaz, Bilal. "Kamu Bürokrasisinin Denetlenmesinde Yeni Gelişmeler". Amme İdaresi Dergisi. C. 26, S. 4, Aralık - 1993, 81 - 106.
  • Gökbunar R., Kovancılar B. (1998) ,Sosyal Refah Devleti ve Değişim, SDÜ, İİBF Dergisi, ss.251-266.
  • Günday, M. (2002). İdare Hukuku, İmaj Yayınları, Ankara’dan aktaran Özdemir, Murat (2008) “Kamu Yönetiminde Etik”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 7, 2008, s. 179-195.
  • Güven M. (1996), “Atipik İstihdam ve Çalışma Hayatında Yeni Gelişmeler”, Sabahattin Zaim’e Armağan, İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt:1, Sayı:4, İstanbul, ss.123-126.
  • Hunbury, G. L. (2004). A Pracedemic’s Perspective of Ethics and Honor: Imparatives for Public Services in the 21st Century”, Public Organization Review, 4 ss. 187-204.
  • Kamu Yönetimi Araştırma Raporu, TODAİE Yayını, Ankara, 1991.s. 5-12 )
  • Kazgan G. (1997), Küreselleşme ve Yeni Ekonomik Düzen, Altın Kitaplar, İstanbul.
  • Kuzey Pelin, Avrupa Kamu Yönetimi İlkeleri Sigma Raporları (2004) No 27, Maliye dergisi sayı 144, ss.57-89).
  • Mehtap Raporu, TODAİE Yayını, Ankara, 1966. TODAİE s.34-69,
  • Özer, Akif (2005), “Kamu Yönetiminin Geleceğine Dair Düşünceler”, Sayıştay Dergisi, Sayı 57, Nisan-Haziran, s.55-80.
  • Özdemir, Murat (2008) “Kamu Yönetiminde Etik”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 7, 2008, s. 179-195.
  • Öztürk N. (2002), “IMF’nin Değişen Rolü ve Gelişmekte Olan Ülke Ekonomilerine Etkileri”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Sayı: 57(4), ss.95-125.
  • Polatoğlu, A. (2003), Kamu Yönetimi Sisteminin Yeniden Örgütlenmesi Üzerine Düşünceler, Amme İdaresi Dergisi, Cilt:36, sayı,4, TODAİE, Ankara, ss.1-16.
  • Roderick.A.W.(1996), “The New Governance: Governing Without Government”, Political Rhodes Studies, XLIV.
  • Sakal Mustafa (1997); “Politik Karar Alma Sürecinde Bütçe Maksimizasyonu ve Bürokratik Yozlaşmalar” Yeni Türkiye, Yıl : 3, Sayı: 13, ss.439-458.
  • Saran Ulvi (2004), Kamu yönetiminde yeniden yapılanma, seçkin yayıncılık, Ankara.
  • Tekeli İ. (2003), “Yönetim Kavramı Yanı sıra Yönetişim Kavramının Gelişmesinin Nedenleri Üzerine”, Türkiye’de Kamu Yönetimi, Der. Burhan Aykaç, Şenol Durgun ve Hüseyin Yayman, Yargı Yayınevi, 1. Baskı Ankara.
  • TODAİE (1972).’’ İdarenin Yeniden Düzenlenmesi İlkeler ve Önerilerİdari Reform Danışma Kurulu Raporu’’, Sevinç Matbaası, Ankara.
  • Tortop N., İsbir G. E., Aykaç B. (1999), Yönetim Bilimi, Gözden geçirilmiş 3. Baskı, Yargı Yayınevi, Ankara.
  • TÜGİAD, Kamu Yönetiminde Yozlaşma Ve Rüşvet (1997), (Haz: K. ÇINAR). İstanbul.
  • Wallace S. (1997), “Kamu Yönetiminin İlkeleri”, Çev: Erkan Oyal, Amme idaresi Dergisi, C:4, Sayı:5, Haziran, Ankara, ss. 135–139.
  • YAYMAN Hüseyin (2005), Türkiye’nin İdari Reform Politiği, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, Ankara.
  • http://www.canaktan.org/politika/kamuda-kalite/saran1.pdf 16.09.2016
  • http://www.oecd.org/EN/about_furtherpage.htm (14.06.2006).

ADMİNİSTRATİON PUSHİNG THE REASONS TO CHANGE IN THE WORLD AND TURKEY

Yıl 2016, Afro-Avrasya Özel Sayısı, 147 - 159, 29.12.2016

Öz

Country of political, economic,
social, technological, cultural and nature parallel to changes in the
demographic field an evolving this shift public administration in a more
efficient, transparent, efficient, ergonomic and efforts to reach a rational
understanding of management emerges as a whole. Especially when we look at the
history of the world, starting with 1929 close to the Great Depression, World
War II welfare state to state in the surrounding world, the most important role
in managing society, was the main actor. However, since the beginning of time
and circumstances change, especially with the 1970s, the government in the
formulation and implementation of public policies into question the dominant
role and began to gain momentum and demand reform efforts.



The administration views the
major highlights why the grounds of being subjected to a reform process
inefficiencies of traditional public administration, clumsiness, to be
effective, bureaucratic bottlenecks, the citizen does not cause problems such
as failure to meet the expectations seem to be the main concern. Especially the
1980s at the beginning of the day so the bride the process of globalization
also impact this problem with the new public management approach and views put
forward that it could be solved with based on this view of political practices
began to be adopted by quite a wide audience and traditional public management approach
to a new, public administration / He began to leave the understanding of the
business.

Kaynakça

  • Ansal H. (1999), “Esnek Üretimde İşçiler Ve Sendikalar”,Post-Fordizm’de Üretim Esnekleşirken İşçiye Neler Oluyor?, Birleşik Metal-İş Sendikası Yayınları, Ankara.
  • Ataman Erdönmez P. Burçak T.(1999), “Küresel Krizlere Yeni Yaklaşımlar” Bankacılar Dergisi, 1999, Sayı 31. Ss.122-134.
  • Balcı,A.) Bilgi Çağında Türk Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılandırılması-1, Beta Yayınları, İstanbul, ss.1-30.
  • Coşkun,B ve Nohutçu,A. (2005), “Türkiye’de Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: Kuramsal-Tarihsel Perspektif,Genel Değerlendirme ve Saptamalar,” (Ed:Nohutçu,A. Ve Demir Fatih.Avrupa İdari Alanı İlkeleri Bağlamında Türkiye’nin Avrupa Birliği Adaylık Süreci, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 42 Sayı 4 Aralık 2009, s. 79-100.)
  • Dharam Ghai, ”Yapısal Uyum, Küresel Bütünleşme ve Sosyal Demokrasi”, Çev: İdil Eser, Piyasa Güçleri ve Küresel Kalkınma, Ed: Rence Prendergast, Frances Stewart, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 1995, s.39.
  • Elwood W. (2002), Küreselleşmeyi Anlama Kılavuzu, Çev: Betül Dilan Genç, Metis Yayınları, İstanbul.
  • Ener Meliha, Demircan Siverekli Esra, Küreselleşen Dünyada IMF Politikaları ve Türkiye, Ankara, 2004, s.89–90.
  • Erbay Yusuf (1997); “Bürokrasi , Bürokratizm ve Ülkemizde Bürokrat - Siyasetçi İlişkileri”, Yeni Türkiye, Yıl : 3 Sayı : 13, ss.405-412.
  • Ergün Turgay (2003), “Postmodernizm ve Kamu Yönetimi”, Türkiye’de Kamu Yönetimi, Der: Burhan Aykaç, Şenol Durgun ve Hüseyin Yayman, 1. Baskı, Yargı Yayınevi, Ankara, s.620.
  • Eryılmaz, Bilal. "Kamu Bürokrasisinin Denetlenmesinde Yeni Gelişmeler". Amme İdaresi Dergisi. C. 26, S. 4, Aralık - 1993, 81 - 106.
  • Gökbunar R., Kovancılar B. (1998) ,Sosyal Refah Devleti ve Değişim, SDÜ, İİBF Dergisi, ss.251-266.
  • Günday, M. (2002). İdare Hukuku, İmaj Yayınları, Ankara’dan aktaran Özdemir, Murat (2008) “Kamu Yönetiminde Etik”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 7, 2008, s. 179-195.
  • Güven M. (1996), “Atipik İstihdam ve Çalışma Hayatında Yeni Gelişmeler”, Sabahattin Zaim’e Armağan, İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt:1, Sayı:4, İstanbul, ss.123-126.
  • Hunbury, G. L. (2004). A Pracedemic’s Perspective of Ethics and Honor: Imparatives for Public Services in the 21st Century”, Public Organization Review, 4 ss. 187-204.
  • Kamu Yönetimi Araştırma Raporu, TODAİE Yayını, Ankara, 1991.s. 5-12 )
  • Kazgan G. (1997), Küreselleşme ve Yeni Ekonomik Düzen, Altın Kitaplar, İstanbul.
  • Kuzey Pelin, Avrupa Kamu Yönetimi İlkeleri Sigma Raporları (2004) No 27, Maliye dergisi sayı 144, ss.57-89).
  • Mehtap Raporu, TODAİE Yayını, Ankara, 1966. TODAİE s.34-69,
  • Özer, Akif (2005), “Kamu Yönetiminin Geleceğine Dair Düşünceler”, Sayıştay Dergisi, Sayı 57, Nisan-Haziran, s.55-80.
  • Özdemir, Murat (2008) “Kamu Yönetiminde Etik”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 7, 2008, s. 179-195.
  • Öztürk N. (2002), “IMF’nin Değişen Rolü ve Gelişmekte Olan Ülke Ekonomilerine Etkileri”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Sayı: 57(4), ss.95-125.
  • Polatoğlu, A. (2003), Kamu Yönetimi Sisteminin Yeniden Örgütlenmesi Üzerine Düşünceler, Amme İdaresi Dergisi, Cilt:36, sayı,4, TODAİE, Ankara, ss.1-16.
  • Roderick.A.W.(1996), “The New Governance: Governing Without Government”, Political Rhodes Studies, XLIV.
  • Sakal Mustafa (1997); “Politik Karar Alma Sürecinde Bütçe Maksimizasyonu ve Bürokratik Yozlaşmalar” Yeni Türkiye, Yıl : 3, Sayı: 13, ss.439-458.
  • Saran Ulvi (2004), Kamu yönetiminde yeniden yapılanma, seçkin yayıncılık, Ankara.
  • Tekeli İ. (2003), “Yönetim Kavramı Yanı sıra Yönetişim Kavramının Gelişmesinin Nedenleri Üzerine”, Türkiye’de Kamu Yönetimi, Der. Burhan Aykaç, Şenol Durgun ve Hüseyin Yayman, Yargı Yayınevi, 1. Baskı Ankara.
  • TODAİE (1972).’’ İdarenin Yeniden Düzenlenmesi İlkeler ve Önerilerİdari Reform Danışma Kurulu Raporu’’, Sevinç Matbaası, Ankara.
  • Tortop N., İsbir G. E., Aykaç B. (1999), Yönetim Bilimi, Gözden geçirilmiş 3. Baskı, Yargı Yayınevi, Ankara.
  • TÜGİAD, Kamu Yönetiminde Yozlaşma Ve Rüşvet (1997), (Haz: K. ÇINAR). İstanbul.
  • Wallace S. (1997), “Kamu Yönetiminin İlkeleri”, Çev: Erkan Oyal, Amme idaresi Dergisi, C:4, Sayı:5, Haziran, Ankara, ss. 135–139.
  • YAYMAN Hüseyin (2005), Türkiye’nin İdari Reform Politiği, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, Ankara.
  • http://www.canaktan.org/politika/kamuda-kalite/saran1.pdf 16.09.2016
  • http://www.oecd.org/EN/about_furtherpage.htm (14.06.2006).
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Eray Acar

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Afro-Avrasya Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Acar, E. (2016). DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi147-159.
AMA Acar E. DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Published online 01 Aralık 2016:147-159.
Chicago Acar, Eray. “DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Aralık (Aralık 2016), 147-59.
EndNote Acar E (01 Aralık 2016) DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 147–159.
IEEE E. Acar, “DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, ss. 147–159, Aralık 2016.
ISNAD Acar, Eray. “DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Aralık 2016. 147-159.
JAMA Acar E. DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2016;:147–159.
MLA Acar, Eray. “DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2016, ss. 147-59.
Vancouver Acar E. DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE İDAREYİ DEĞİŞİME İTEN NEDENLER. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2016:147-59.

Dergimiz EBSCOhost, ULAKBİM/Sosyal Bilimler Veri Tabanında, SOBİAD ve Türk Eğitim İndeksi'nde yer alan uluslararası hakemli bir dergidir.