ÖRGÜT YAPISINI ETKİLEYEN UNSURLARIN ÖRGÜTSEL EKOLOJİ KURAMI ÇERÇEVESİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2018, Sayı: 57, 84 - 91, 18.08.2018

Murat Çubukcu

Öz

Bu çalışmada, örgütsel ekoloji kuramı çerçevesinde, tahmin
edilemeyen çevre koşulları altında, çevre örgüt etkileşimin önemi ortaya
konulmuştur. İşletmelerin sürdürülebilir rekabet avantajı elde etmelerinde ve
işletme amaçlarının gerçekleşmesinde önemli olan çevre unsurlarının örgütlere
etkileri incelenmektedir. Çalışmada, örgütsel ekoloji kuramına ilişkin bazı
araştırmalar, teori ve yaklaşımlar hakkında bilgi verilmesi ve örgütsel yapıya
etki eden unsurların belirtilmesi amaçlanmıştır. Bir açık sistem olarak örgüt
ve örgüt yapısına etki eden unsurlar ve bu konuda yapılan çalışmalar ortaya
konulmuştur. Çalışmada bu konuda yapılan araştırmalar, teori ve yaklaşımlara
ilişkin bilgi verilmesi ve örgütsel ekoloji kuramı çerçevesinde örgüt yapısına
etki eden unsurların belirtilmesi amaçlanmıştır. Bu konuda yapılan araştırmalar
ortaya konulmuş ve elde edilen sonuçlar derlenmiştir. Örgütsel ekoloji yaklaşımı
çerçevesinde; çevre, topluluklar, yaş ve büyüklük unsurları incelenmiştir. Örgütlerin
büyüklüğü ve yaşının koşul bağımlılık unsuru olarak etkili olduğu vurgusu yapılmaktadır.
Örgütsel ekoloji kuramı çerçevesinde örgütlerin yaşı ile yapısı arasındaki
bağlantılar, yenilikler ve uyum kavramlarıyla ele alınmış ve etkileri ortaya
konulmuştur. Örgütler dünyasında evrim, seçim ve ayıklanma kavramlarıda
geçerlidir. Örgütlerin içinde bulundukları çevrede varlıklarını nasıl
sürdürebildikleri ve örgütlerin hayatta kalma ve kurulma oranları
ilişkilendirilmiştir. Örgütsel ekoloji yaklaşımı çerçevesinde, uyum, ayıklanma,
yaş ve büyüklük gibi unsurlar örgüt toplulukları ve örgütler üzerinde etkileri
olduğu sonucu ortaya çıkmıştır.      

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Ekoloji, Örgüt, Çevre, Ayıklanma, Örgütsel Seçim

Evaluatıon Of The Factors Influencıng The Organızatıon Structure In The Framework Of Organızatıonal Ecology

Öz

In this study, under the unpredictable environmental conditions,
the importance of the interaction of environmental organizations has been emphasized
within the framework of organizational ecology theory. Effects of environmental
elements on organizations which are also important in achieving sustainable competitive
advantage andgoals are examined. In this study, it is aimed to give information
about some researches, theories and approaches related to organizational ecology
theory and to define the elements affecting the organizational structure. Organizations
as an open system, the elements affecting to the structure of the organizations
and also researches about this topics have been demonstrated. Also in this study,
it is aimed to give information about the researches, theories, and approaches that
have been made in this topic and describing the elements affecting organization
structure within the framework of organizational ecology theory. Researches on
this issue have been revealed and the obtained results are complied. Within the
framework of organizational ecology approach; environment, communities, age and
size were examined. It is emphasized that the size and age of organizations are
effective as a condition addictive element. The links between age and structure
of the organization in the context of organizational ecology theory, dealt with
the concept of innovation and adaptation and the effects have been demonstrated.
The concepts of evolution, selection and separation are also applicable in the world
of organizations. How organizations can sustain their existence in the environment
they are in and survival and establishment rates of organizations have been correlated.
In the conclusion of the study, within the framework of organizational ecology approach,
the factors such as adaptation, elimination age and size had an effect on
organizational communities and organizations.

Anahtar Kelimeler

Organizational Ecology, Organization, Environment, Selection, Organizational Choise

Kaynakça

• Amburgey, T. L., and Rao, H. (1996). Organizational ecology: Past, present, and future directions. Academy of Management Journal. 39, (5), 1265–1286.
• Baum, Joel A. C. and Singh, Jintendra V. (1994). Organization-Environment Coevolution. in Joel Baum and Jintendra Singh, eds. The Evolutionary Dynamics of Organizations, New York, Oxford University Press.
• Baum, J. (1996). Organizational ecology. S. Clegg, C. Hardy ve W Nord (eds) Handbook of Organization Studies, London: Sage, 77–114.
• Baum, J.A. ve Amburgey, T.L. (2000). Organizational Ecology. In J. A. C. Baum (Ed.), The Blackwell Companion to Organizations, Oxford: Blackwell, 304–326.
• Berkes, Mine K. ve Berkes, Fikret (1987). Üstün Verimli Ürünler Elde Edilmesinde Metotlar: Birlikte Evrim. Bilim ve Teknik, 38–39.
• Brouwer, Roy (2000). Environmental Value Transfer: State of the Art and Future Prospects. Ecological Economics, 32, 137–152.
• Bolat, Tamer., Seymen, O.A., Bolat, Oya İ. ve Erdem B. (2008). Yönetim ve Örgüt. Ankara: Detay yayıncılık.
• Carroll, Glann R. and Hannan, Michael T. (2015). International Encyclopedia of Scoal and Behavioral Sciences. Second Edition, Amsterdam: Elsevier, 17, 358–363.
• Dil, Esra (2014) Yaşlı ve Küçük: Örgütsel Ekoloji Kuramı Çerçevesinde Demografik Süreçlere Dair Bir Araştırma. Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, Artvin, 1–12.
• Erdil, Oya ve Kalkan, Adnan. Alparslan, Ali Murat (2010). Örgütsel Ekoloji Kuramından Stratejik Yönetim Anlayışına”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12 (1), 17–31.
• Erenel, Fahri (2015). Evolution of Organizational Niches: A Study on General and Specialist Organizations. International Journal of Human Sciences, 12 (2), 611–625.
• Gulati, R. ve Gargiulo, M. (1999). Where do interorganizational Networks come from. American Journal of Sociology, 104, 1439-1493.
• Habiboğlu, Oğuz S. (2013). Örgütsel Çevrebilim ve Örgütsel Kopuşlar. Savunma Bilimleri Dergisi, 12, 2, 37–61.
• Hannan, Michael T. and Freeman, John (1977). The Population Ecology of Organizations. American Journal of Sociology, 82 (5), 929–964.
• Hannan, M., ve Freeman, J. (1984). Structural inertia and organizational change, American Sociological Review, 49: 149–164.
• Hijalager, Anne M. (2000). Organizational Ecology in tha Danish Restaurant Sector. Tourism Management, 21, 271–280.
• Hodge, B.J., Anthony, William P. and Gales, Lawrence M. (2003). Organization Theory, 8.b., New Jersey: Prentice Hall.
• Leblebici, Doğan N. (2005). Küresel Değişim Baskısına Karşı Türk Bürokrasisindeki Yapısal Uyum Çabalarının Yapısal Atalet Kavramı Açısından Değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, e-dergi, 6(1), 1–14.
• Lin, C.Y. ve Chen, M.Y. (2007). Does Innovation Lead to Performance? An Empirical Study of SMEs in Taiwan. Management Research News, 30, (2), 115–132
• Loree, D. (2008). Density-Dependent Strategic Actions: Outcomes of Market Commitment in the Global İntegrated Circuit İndustry. Journal of Engineering and Technology Management, 25, 23–57.
• Low, M. and Abrahamson, E. (1997). Movements, Bandwagon and Ventures: Density Dependence and the Entrepreneurial Process. Journal of Business Venturing, 12, 435–457.
• Luecke, Richard (2015). Strateji. 3.b., Harvard Business Press, Çeviren: Turan Parlak, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
• Michael, Steven C. and Kim, Sung Min (2005). The Organizational Ecology of Retailing: A Historical Perspective. Journal of Retailing, 81, (2) 113–123.
• Mirze, Kadri S. (2016). Organizasyon Tasarımı ve Yapılandırma. 1.b., İstanbul: Beta Basım.
• Oliver, Chiristine (1990). Determinants of interorganizational relationships: Integration and future directions. Academy of Management Review, 15, (2): 241–265.
• Özdemirci, Ata (2011). Stratejik Liderlik ve Örgütsel Uyumlama. 1.b., İstanbul: Beta Basım Yayın.
• Pearce, John A. and Robinsoni Richard B. (2015). Stratejik Yönetim, 12. Edt., Çev. Mehmet Barca, McGraw-Hill Irwin, Ankara: Nobel Yayın. Peker, Ömer (1995). Yönetimi Geliştirmenin Sürekliliği. 1.b., Ankara: Todaie Yayınları.
• Ring, S.P. ve Van De Ven, H.A. (1994). Developmental process of coorperative interorganizational relations. Academy of Management Review, 19, (1): 90–118.
• Saklı, Ali R. (2012). Stratejik Kurumsal Yönetişim. 1.b., Ankara: Nobel Kitap.
• Sargut, Selami A. ve Özen, Şükrü (2010). Örgüt Kuramları. 2.b., Ankara: İmge Kitabevi.
• Sözen, Cenk H. ve Basım, Nejat H. (2012). Örgüt Kuramları. 2.b. İstanbul: Beta Basım.
• Şimşek, Hasan (1997). Paradigmalar Savaşı: Kaostaki Türkiye. 1. b., İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Toffler, Alvin (1981). Şok - Gelecek Korkusu, 3.b., Çev. A.Selami Sargut, İstanbul: Altın Kitaplar..
• Tosi, Henry L. (2009). Theories of Organization, California: Sage Publication.
• Ülgen, Hayri (1989), Organizasyon İlkeleri ve Uygulaması. İstanbul: İ.Ü. Yayınları: 3551.
• Yeniçeri, Özcan ve İnce, Mehmet (2005). Bilgi Yönetim Stratejileri ve Girişimcilik. 1. Baskı. İstanbul: IQ Yayınları.