AB'YE UYUM SÜRECİNDE TÜRK KAMU YÖNETİMİNİN DÖNÜŞÜMÜ ÜZERİNE NOTLAR

Yıl 2007, Sayı: 17, - , 20.06.2015

Abdullah Yılmaz

Öz

The objective of this study is twofold. The first one is to determine basic characteristics of Turkish public administration in comparison to the EU standards and then to propose some solutions for encountered problems in the course of adaptation to the EU, especially in the transformation of Turkish public administration. To meet these objectives, a panorama of basic characteristics and problems from past to current day is drawn by focusing on the organizational aspects of public administration. Following this, the adjustment efforts especially in legislative frameworks, social and administrative conventions and in other reconstruction endeavors are studied in a framework of new concepts and approaches such as new public administration, governance and subsidiarity. Furthermore, the encountered position of demonstrated reconstruction efforts and their fundamental concerns are examined in order to introduce some projections about future developments. Finally, some recommendations are made in accordance with the point of attained stage in the relations with the EU

Anahtar Kelimeler

The Process of Adaptation to the EU, Turkish Public Administration, Basic

AB'YE UYUM SÜRECİNDE TÜRK KAMU YÖNETİMİNİN DÖNÜŞÜMÜ ÜZERİNE NOTLAR

Öz

Bu çalışmanın amacı, AB’ye uyum sürecinde Türk kamu yönetiminin karşı karşıya bulunduğu dönüşümün temel nitelikleri ve sorunları ile bu bağlamda ortaya konabilecek çözüm önerilerinin belirlenmesidir. Bu amaçla, öncelikle kamu yönetiminin örgütsel yönü odaklı bir dünden bugüne temel nitelikler ve sorunlar panoraması çıkarılacaktır. Özellikle yeni kamu yönetimi anlayışı, yönetişim, yerellik vb. kavramlar ve yaklaşımlar çerçevesinde Türkiye’de kamu yönetiminin karşı karşıya bulunduğu dönüşüm süreci, AB ile ilişkilerde gelinen noktada ortaya konan yasal çerçeve değişiklikleri, anlayışlar ve yeniden yapılanma çabaları bağlamında irdelenecektir. Bu çerçevede ortaya konan yeniden yapılanma çabalarının AB sürecinde karşı karşıya kaldığı durum ve bu sürecin temel sorunları, bu çalışmada geleceğe dönük projeksiyonları da içerecek biçimde tartışılacaktır

Anahtar Kelimeler

AB Uyum Süreci, Türk Kamu Yönetimi, Türk Kamu Yönetiminin Temel

Kaynakça

• Akdoğan, A. Argun (2004), “Uygulama Açısından Türkiye’de Kamu Yönetimi Reformu”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 37, Sayı 4, 11-30.
• Aktan, C. Can (1999), “Türkiye’de Toplam Kalite Yönetiminin Kamu Sektöründe Uygulanmasına Yönelik Öneriler”, Türk İdare Dergisi, Sayı 422, Mart.
• Al, Hamza (2004), “Türk Kamu Yönetiminde Liberal ve Postmodern Esintiler: Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısı”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 37, Sayı 4, ss.1-10.
• Arıkan, Yeşeren E. (2004), “Bütünleşen Avrupa’da Yerel Yönetimler”, Görüş, Mart 2004, ss. 38-51.
• Aykaç, Burhan (2003), “Yönetimin İyileştirilmesi ve Örgütsel Değişim”, B.Aykaç, Ş.Durgun, H.Yayman (Ed.), Türkiye’de Kamu Yönetimi, Yargı Yayınları, Ankara, ss. 255-297.
• Aykaç, B., H. Yayman, M. A. Özer (2003), “Türkiye’de İdari Reform Hareketlerinin Eleştirel Bir Tahlili”, G.Ü. İ.İ.B.F Dergisi, Sayı 2003/2, ss. 153-179.
• Balaban, Osman (2004), “Krizden Kaçış, Krize Kaçış: Türkiye’de Kamu Yönetimi Reformu”, Çağdaş Yerel Yönetimler, Cilt 13, Sayı 4, Ekim, ss. 5-17.
• Çukurçayır, M.A, Eroğlu, T. (2004), “Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanmaya Farklı Bir Yaklaşım: Verimlilik ve Başarı Karnesi”, Sayıştay Dergisi, Sayı 53, Nisan-Haziran, ss. 41-67.
• Doig, A, Wılson, J. (1998), “What Price New Public Management?”, Political Quarterly, Vol. 69, Issue: 3, July-September.
• DPT (2003), Kamu Yönetiminin İyileştirilmesi ve Yeniden Yapılandırılması, Özel İhtisas Komisyon Raporu, DPT Yayını, Ankara.
• DPT (2004), Türkiye’nin AB’ye Katılım Sürecine İlişkin 2004 Yılı İlerleme Raporu, DPT Yayını, Ankara.
• Eke, Ali Erkan (1982), Anakent Yönetimi ve Yönetimlerarası İlişkiler, A.Ü. S.B.F. Yayını, Ankara.
• Eren, Veysel (2003), “Kamu Yönetiminde Yeni Meşruluk Temeli Olarak Müşteri Odaklı Yönetim Yaklaşımı”, A.Ü. S.B.F. Dergisi, Cilt 58 Sayı 1.
• Eryılmaz, Bilal (1995), “Yerel Yönetim Sendromu”, Yeni Türkiye, Sayı 4, Haziran.
• Eryılmaz, Bilal (1997), Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılanması, Birleşik Yayıncılık, İstanbul.
• Görmez, Kemal (1997), Yerel Demokrasi ve Türkiye, Vadi Yayınları, Konya.
• Görmez, Kemal (2000), “Demokratikleşme Açısından Merkez-Yerel Yönetim İlişkileri”, G.Ü. İ.İ.B.F. Dergisi, Sayı 2000/4, ss. 81-88.
• Göymen, Korel (1999), “Türk Yerel Yönetiminde Katılımcılığın Evrimi: Merkeziyetçi Bir Devlette Yönetişim Dinamikleri”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 32, S. 4, Aralık, 1999
• Göymen, Korel (2000), “Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yönetişim: Gereksinmeler, Önermeler, Yönelimler”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Sayı 2, Nisan.
• Gül, Hüseyin (2005), “Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısına Adem-i Merkezileşme-Küreselleşme Dinamikleri ve Yönetimi Geliştirme Açılarından Bakış”, H.Özgür, M.Kösecik (Ed.), Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar- 1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 39-56.
• Güler, Birgül A. (2004), “Kamu Yönetimi Temel Kanunu Üzerine”, Hukuk ve Adalet, Cilt 1, Sayı 2.
• Hamamcı, Can (1981), Merkezi Yönetim-Yerel Yönetim Ekseninde Belediyelerimizin Yapısı Ve Demokratikleşme Eğilimi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
• Heper, Metin (1974), Bürokratik Yönetim Geleneği, ODTÜ Yayını, Ankara.
• Hughes, Owen E. (2003), Public Management and Administration, Third Edition, Macmillan Press, London.
• Kickert, Walter J. M.(2005), “Distinctiveness In The Study Of Public Management In Europe”, Public Management Review, Vol. 7, Issue: 4, ss. 537-563.
• Kösecik, Muhammet ve Özgür, Hüseyin (2005), “Yerel Yönetimlerde Reform: Geleneksel Modelin Değişim Süreci”, H.Özgür, M.Kösecik (Ed.), Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 1-20.
• Lynn, Laurence E. Jr. (2001), Public Management, Sage Publications, Chicago.
• Mahçupyan, Etyen (1997), Osmanlı’dan Postmoderniteye, Yol Yayınları, İstanbul.
• Ortaylı, İlber (1995), “Devraldığımız Miras”, Yeni Türkiye, Sayı 4, Mayıs-Haziran.
• Ortaylı, İlber (1985), Tanzimat’tan Cumhuriyete Yerel Yönetim Geleneği, Hil Yayınları, İstanbul.
• Ökmen, Mustafa (2003), Kent, Çevre ve Globalleşme, Alfa Yayınları, İstanbul.
• Ökmen, Mustafa (2005a), “Küreselleşme Sürecinde Yerelleşme Eğilimleri ve Yerel Yönetimler”, H.Özgür, M.Kösecik (Ed.), Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 539-564.
• Ökmen, Mustafa (2005b), “Küresel Sistem, Demokratikleşme-Yerelleşme Dinamikleri ve Yerel Demokrasi”, Kemal Görmez (Ed.), Küreselleşme ve Yerelleşme, Odak Yayınları, Ankara, ss. 21-63.
• Ömürgönülşen, Uğur (2003), “Kamu Sektörünün Yönetimi Sorununa Yeni Bir Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği”, Muhittin Acar, Hüseyin Özgür (Ed.), Çağdaş Kamu Yönetimi-1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 3-43.
• Özilhan, Tuncay (2003), “Kamu Reformunun Temel İlkeleri”, Görüş, Aralık, ss. 6-7.
• Parlak, Bekir (2003), “Küreselleşme Sürecinde Modern Ulus-Devlet Ve Kamu Yönetimi”, Muhittin Acar, Hüseyin Özgür (Ed.), Çağdaş Kamu Yönetimi-1, Nobel Yayını, Ankara, ss. 347-391.
• Parlak, B, Sobacı, Z. (2005), Kuram ve Uygulamalarda Kamu Yönetimi: Ulusal ve Global Perspektifler, Alfa Yayını, İstanbul.
• T.C. Başbakanlık (2003), Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısı, T.C. Başbakanlık Yayını, Ankara.
• Tekeli, İlhan (1996), “Katılımdan Beklentilerimiz Zaman İçinde Nitelik Değiştiriyor”, Ada Kentliyim, No: 3, Sonbahar.
• TODAİE (1992), KAYA Raporu Yerel Yönetimler Araştırma Grubu Raporu, TODAİE Yayınları, Ankara.
• Yaşamış, F. Demir (1997), “Kamu Yönetimi Kuramında ve Uygulamasında Yeni Gelişmeler: Administration’dan Management’a”, Türk İdare Dergisi, Sayı 417, Aralık.
• Yılmaz, Osman (2001), Kamu Yönetimi Reformu: Genel Eğilimler ve Ülke Deneyimleri, DPT Yayınları, Ankara.